Het debuut van Mauri Vansevenant in de Giro: “Die Italiaanse cols liggen hem heel goed”

Mauri Vansevenant in zijn karakteristieke stijl in actie tijdens de Ronde van het Baskenland. Vrijdag start hij in zijn eerste Ronde van Italië. (foto Getty) © Getty Images
Tom Vandenbussche

Het is zover: Mauri Vansevenant (22) begint vrijdag aan zijn eerste Ronde van Italië. De Torhoutenaar van Quick-Step Alpha Vinyl zal de komende weken met plezier de tweede grote ronde uit zijn carrière afwerken, want de goede herinneringen aan Italiaanse wegen zijn talrijk. Een reconstructie.

De Ronde van Italië trekt zich dit jaar op gang met een driedaagse in Hongarije, maar vanaf dinsdag bevindt het Giropeloton zich weer in eigen land. Voor Mauri Vansevenant wordt het zijn 28ste competitiedag ooit in Italë. Hij zal er met aangename herinneringen aan terugdenken.

Vorig jaar boekte Vansevenant zijn eerste profzege op Toscaanse bodem. In de Gran Premio Industria e Artigianato versloeg hij in een sprint met zes ronkende namen als Bauke Mollema, Mikel Landa en Nairo Quintana. En ook zijn grote doorbraak, twee jaar eerder als belofte, vond plaats in Italië.

Het was in de Giro della Valle d’Aosta Mont Blanc dat Vansevenant Patrick Lefevere overtuigde om hem een profcontract bij Quick-Step aan te bieden.

Wij blikken terug op Vansevenants twee deelnames aan de Ronde van Aosta met Wim Feys, zijn toenmalige ploegleider bij EFC-L&R-Vulsteke, Michel Pollentier, algemeen ploegverantwoordelijke bij EFC en ex-Girowinnaar, en Wim Vansevanant, zijn vader en zelf ex-prof.

Giro Valle d’Aosta 2018

Feys: “In 2018 was Mauri tiende in de eindstand zeker? (grijnst) Het jaar erna was zo’n groot succes dat je de editie ervoor zou vergeten. Maar eigenlijk was het toen al fantastisch.”

Vansevenant: “Mauri was eerstejaarsbelofte. Het was de eerste keer in zijn leven dat hij zo’n hoge bergen zag. Met de schrik in het lijf reisden we toen naar Aosta af. We hadden verhalen gehoord dat het daar wel heel lastig was.”

Met ploegleider Wim Feys, toen die hem in de Franse Alpen kwam oppikken na zijn stage met de nationale ploeg. (foto gf)
Met ploegleider Wim Feys, toen die hem in de Franse Alpen kwam oppikken na zijn stage met de nationale ploeg. (foto gf)

Feys: “Als eerstejaarsbelofte tiende in Aosta eindigen, dat is geweldig. Ik ga al 15 jaar naar daar en heb het nog niet vaak meegemaakt dat een eerstejaars daar in de top tien eindigt. Dat was een uitzonderlijke prestatie. Enkele maanden later werd Mauri ook vijfde in de Ronde van Lombardije voor beloften. Hij kwam toen nog te kort om met de besten omhoog te rijden, maar we merkten wel dat die Italiaanse hellingen en cols hem lagen.”

“En dat hij de souplesse en het karakter had om bergop te rijden. Hij bleef er altijd lang aanhangen. Op die steile hellingen in Italië zie je renners vaak stilvallen. Mauri niet. Hij blijft altijd gaan. Zelfs als het tien kilometer aan tien procent is en hij eens een minder moment kent, zal hij blijven gaan. Mentaal is hij niet te breken. Hij kwam in 2018 trouwens van heel ver.”

“Als tweedejaarsjunior maakte hij toch iets vreselijks mee in de Alpenklassieker (Vansevenant kwam zwaar ten val en moest maandenlang revalideren, red.). Als ik dan denk aan hoe hij zonder angst alle afdalingen nam… Er zouden veel renners zijn die zoiets de rest van hun leven meenemen. Mentaal moet hij toen, ondanks zijn leeftijd, toch al heel sterk geweest zijn.”

Pollentier: “We wisten al van bij de junioren dat hij bergop kon rijden. Als je als eerstejaars in Aosta tiende wordt, zegt dat genoeg. Om daar mee te spelen, moet je kunnen klimmen.”

Vansevenant: “Ik weet nog dat Wim zei: als je hier als neobelofte top tien kan rijden, ben je profwaardig. Op dat moment stond ik daar niet bij stil, maar het ging verbazend goed. Mauri zat altijd in de hoofdmacht van het peloton en ging mee met de betere klimmers.”

“Hij won zelfs het jongerenklassement, voor Andreas Leknessund. Die was het jaar ervoor als junior Europees kampioen in het tijdrijden geworden. Je zag tijdens de slotrit aan Leknessund dat hij bang was, want nog voor de slotklim probeerde hij te anticiperen.”

“Die dag heeft Mauri hem op minuten gereden. Maar zelfs met die witte trui rond zijn schouders viel mijn frank nog niet. Raar, hé. Na Aosta koerste hij weer in België en dacht ik dat hij in de kermiskoersen beter zou presteren. Maar hij werd van het kastje naar de muur gereden.”

Giro Valle d’Aosta 2019

Feys: “Het eerste dat in mij opkomt over Aosta 2019? Een selfie van ik en Mauri op een col in de Franse Alpen. Hij had daar een hoogtestage met de nationale selectie gedaan en ik moest hem oppikken in Tignes om naar Aosta te rijden. We staken de grens van Frankrijk met Italië over en kregen een prachtig zicht op de omliggende bergen. Ik zei tegen Mauri: we zullen hier een foto nemen, want als je later een bergrit in een grote ronde wint, ga ik die op sociale media posten.”

Met ploegleider Wim Feys, toen die hem in de Franse Alpen kwam oppikken na zijn stage met de nationale ploeg. (foto gf)
Met ploegleider Wim Feys, toen die hem in de Franse Alpen kwam oppikken na zijn stage met de nationale ploeg. (foto gf)

Vansevenant: “Mauri was in vorm. Enkele weken ervoor won hij met vijf minuten voorsprong een rittenkoers in de Pyreneeën. Nog voor Aosta had ik het eerste contact met een buitenlandse profploeg. Het was Eric Van Lancker die hem naar Israel Start-Up Nation wilde halen, maar ik heb dat Mauri toen nooit verteld.”

Feys: “In de Pyreneeën had Mauri een serieus nummer opgevoerd in een rit over de Aubisque en Soulor. Dan weet je dat je met ambitie naar Aosta mag en droom je van de top vijf. Winnen? Daar hoop je op, maar je durft het niet uit te spreken.”

“In Aosta kunnen speciale dingen gebeuren. Ik heb daar al veel goeie renners zien lossen. Renners die in Frankrijk met de besten omhoog klommen, maar in Aosta van het kastje naar de muur werden gereden. Bij Mauri was dat dus niet het geval.”

Zonder pech zou hij Aosta in 2019 met meer dan tien minuten voorsprong gewonnen hebben

Vansevenant: “De eerste rit was allesbepalend. Ze moesten over een bekende col (Col des Saisies, red.) en Mauri reed samen met Ide Schelling naar een kopgroep van 15. Ze hadden twee tot drie minuten voorsprong op het peloton, maar dat werd op 30 km van de streep de verkeerde richting ingestuurd. Men heeft beslist om de koers te neutraliseren. Net op dat punt stond ik te wachten.”

Feys: “Dat was in Combloux, waar ik zelf als Lotto-renner nog drie keer op winterstage ben geweest. Het was een rare rit.”

Na de eindzege in de Giro della Valle d'Aosta Mont Blanc in 2019. (foto gf)
Na de eindzege in de Giro della Valle d’Aosta Mont Blanc in 2019. (foto gf)

Vansevenant: “Er volgde een discussie tussen Mauri en ik. Ik vroeg: gaan we voor de rit? Mauri was vooral geïnteresseerd in de bergtrui. Waarop ik zei: daarvoor zijn we toch niet gekomen, je moet voor het hoogste gaan.

Feys: “Toen de koers werd hervat, ging het meteen omhoog en heeft het peloton uit protest beslist om niet meer door te rijden. Mauri werd derde in de rit. Die dag vond ik hem al de sterkste bergop.”

Vansevenant: “Met drie man stonden ze plots ver voorop in het klassement. Ik dacht: dit ziet er hier vreselijk goed uit.”

Feys: “Mauri had de dag erna al de gele trui kunnen overnemen, maar toen kende hij pech en verloor hij wat tijd.”

Vansevenant: “Opnieuw reden er een pak renners weg. Geletruidrager Schelling was niet mee en Mauri wel. Maar in het begin van de klim trapte hij zijn ketting door. Er waren op dat moment geen volgwagens tussen de kopgroep en het peloton. Hij kreeg een fiets van de neutrale wagen, maar het zadel stond tien centimeter te laag.”

“Toen Wim bij hem kwam, zat hij weer in het peloton. Daardoor heeft hij pas in de derde rit de gele trui gepakt. Als hij op dag twee zijn ketting niet had doorgetrapt, zou hij Aosta met meer dan tien minuten voorsprong gewonnen hebben.”

Feys: “De laatse twee, drie dagen was Mauri bergop gewoonweg de beste. In de voorlaatste rit in de buurt van Martigny, waar het WK een jaar later zonder corona zou hebben plaatsgevonden, kon niemand hem aan. Het was een onvergetelijke ronde. Zijn ploegmaats gingen door het vuur voor hem. Mauri kon hen door zijn inzet en karakter zo motiveren dat iedereen wat meer deed. Mauri is een echte leider die ook nog eens enorm dankbaar is.”

Vansevenant: “Na zijn eindzege in Aosta is het snel gegaan. Terug in België stond de wereld even op zijn kop. Van een gewone renner naar Belgische top in drie weken tijd. We werden overspoeld door telefoontjes, maar samen met Michel en Wim hebben we het verstandig aan boord gelegd en alle geïnteresseerde teams aan het woord gelaten.”

“Ik heb hen daar bewust in betrokken, want hun verdienste in de ontwikkeling van Mauri is groot. Ik ben indertijd als belofte zelf bij Michel begonnen.”

Pollentier: “Wim is van Izenberge naar Vlaanderen 2002 kunnen doorstromen. Hij was ook een goeie jeugdrenner, maar niet van het niveau van Mauri. Wim was een wroeter. Mauri heeft meer talent, zeker bergop. Zijn stijl is niet helemaal wat het moet zijn, maar dat speelt geen rol. Bij mij was dat ook zo. In de koers moet het vooral vooruit gaan.”

Vansevenant: “Ik wilde iets voor Michel terugdoen. Hij wilde graag dat Mauri ook in 2020 Aosta voor EFC zou rijden. Ideaal, want hij moest nog zijn diploma behalen. Maar toen kwam corona…”

Pollentier: “Men zegt soms dat Mauri mijn opvolger is. Dat is hij nog niet, maar hij heeft wel talent en is nog maar 22 jaar. Er zal in deze Giro een dag komen dat hij voor ritwinst kan gaan.”

Feys: “Een klassement nastreven? Dat kan, want mentaal is Mauri heel sterk. Hij gaat niet tenonder aan de druk. Maar het is aan Mauri en zijn ploeg om dat te beslissen. Misschien focust hij beter eerst op ritwinst. Het kopmanschap in een grote ronde, dat lijkt me nog enkele stappen te ver. Hij moet eerst nog wat groeien.”

Pollentier: “Op termijn is dat wel mogelijk, maar als hij nu niet voor het klassement gaat, zal Mauri makkelijker een vrijgeleide krijgen. In Italië rijdt er wel vaker een groep van 30 man weg. Een ritzege in deze Giro, waarom zou dat niet mogelijk zijn?”