Wout Alleman, de minst bekende wereldtopper op de fiets, moet passen voor EK

Wout Alleman: “Voor de crosscountry ben ik niet explosief genoeg. Daarom ben ik overgestapt naar de marathon.” (foto Alex Luise - Wilier Triestina)
Tom Vandenbussche

Hij moet zowat de minst bekende Belgische wereldtopper op de fiets zijn, maar mountainbiker Wout Alleman (26) uit Otegem hoort op de marathon wel degelijk bij de fine fleur van zijn discipline. Vorig jaar werd hij vierde op het WK en dit seizoen won hij een rit in de befaamde Cape Epic in Zuid-Afrika. Dit weekend aasde Alleman op EK-goud, maar ziekte gooit roet in het eten. “Ik droom nog van een wereldtitel én eindwinst in de Cape Epic.”

Als jeugdrenner behoorde Alleman bij de internationale top van zijn generatie in de crosscountry. Zo werd hij in 2014, als junior, vijfde op het EK in Sankt-Wendel, vijfde in de Wereldbekermanche in Albstadt en 15de op het WK in Lillehammer, waar ene Egan Bernal zilver veroverde. “Als junior kon ik goed meedoen met de top”, knikt Alleman. “Maar daarna ben ik een tijdje op de sukkel geweest met enkele blessures, waardoor het niet altijd liep zoals ik wou. Van jongs af aan had ik de droom om ooit aan de Olympische Spelen deel te nemen, maar vorig jaar heb ik de keuze gemaakt om die droom opzij te zetten en de overstap naar het marathoncircuit te maken. Voor de crosscountry (de discipline waarin Tom Pidcock vorige zomer olympisch kampioen werd, red.) ben ik niet explosief genoeg. In de eerste ronden verloor ik telkens te veel tijd. Achterstand die ik nooit kon goedmaken. In crosscountry krijg je die tijd niet, in de marathon wel. Alleen in zware wedstrijden in de crosscountry kon dat wel, maar jammergenoeg zijn er in dat circuit niet veel lastige races.”

Het ging zo goed dat ik mezelf kansen op dit EK toedichtte. Helaas…

Alleman beklaagt zich zijn keuze niet, ook al krijgt de crosscountry veel meer media-aandacht. Denk maar aan de zijsprong die Mathieu van der Poel de voorbije jaren maakte en de indrukwekkende olympische titel van Tom Pidcock in Tokio 2021. “Het klopt dat de marathon in het mountainbiken veel minder in de media komt, maar het niveau is gelijkwaardig”, benadrukt Alleman. “Renners uit de crosscountry komen niet zomaar winnen bij ons. En omgekeerd is dat ook zo. Vroeger was dat anders. Toen was de marathon geschikt voor de oudere renners die al wat minder explosief waren geworden. Het niveau is intussen zeker gestegen. Er wordt door organisatoren ook veel moeite gedaan om wedstrijden live uit te zenden. Het gaat de goeie kant op met onze sport.”

Profcontract

Sinds vorig jaar geniet Alleman van een profcontract. “Tot dan combineerde ik mijn sport altijd met een job, maar ik voelde dat ik een keuze moest maken. Ofwel ging ik fulltime werken, ofwel werd ik fulltime prof. Op het laatste nippertje heb ik een contract kunnen tekenen. Sinds dit seizoen zit ik bij een nieuw team (Wilier-Pirelli Factory Team, red.) waar ik voor twee jaar kon tekenen. Ik ben tevreden. Het gaat er nog een stuk professioneler aan toe, ook al kan je het niet vergelijken met een profploeg op de weg.” Na zijn vierde plaats op het WK marathon in Elba in oktober 2021 ging Alleman dit seizoen op zijn elan voort. Na de Andalucia Bike Race, de Cape Epic en de 4 Islands Stage Race prijkt hij momenteel op de vierde plek in de Wereldbeker. De Europese titelstrijd van komend weekend in de Tsjechische bergen stond dan ook met stip in zijn agenda genoteerd. Helaas. Door ziekte – het Eppstein-Barr-virus – moet Alleman passen. “Het ging zo goed dat ik mezelf goeie kansen op dit EK toedichtte, maar het heeft niet mogen zijn. Vorige week hoopte ik nog om mee te doen, maar het gaat op en af met mij. Het ene moment voel ik me goed en het andere moment plots heel slecht. Ik moet platte rust nemen. Fietsen zit er momenteel niet in. De ontgoocheling was heel groot, maar intussen kan ik het al beter relativeren. Het is en blijft maar klierkoorts. Er zijn ergere dingen in het leven.”

Voorspellingen over zijn terugkeer in competitie kan Alleman niet maken. “Maandag ben ik weer op consultatie bij de hematoloog geweest. Hij kan er moeilijk een datum op plakken, omdat het heel erg persoonsafhankelijk is. Sommige mensen hebben er geen last van, anderen dan weer wel. Voorlopig heeft het dan ook geen zin om een nieuwe planning op te maken. Gelukkig had ik tussen het EK en eind juli sowieso amper wedstrijden op de kalender staan. In september volgen het BK en WK, maar het is onmogelijk te zeggen of ik tegen dan weer op mijn beste niveau kan zijn.”

Moeilijk WK

Na zijn ritzege in maart in de befaamde Cape Epic in Zuid-Afrika krijgt Alleman wel meer media-aandacht en dat apprecieert hij. “WTV-Focus doet moeite en ook Sporza brengt me af en toe in het nieuws. Dat is een goed teken. Zo komt er ook meer aandacht voor onze sport. Al had ik er wel op gerekend dat ik op dit EK kon schitteren. Ik zal nu op de regenboogtrui moeten hopen. Het WK vindt dit jaar in Denemarken plaats, op een vrij vlak parcours met korte beklimmingen. Dat wordt een moeilijke wedstrijd, want de renners uit de crosscountry, die voor een WK maar al te graag de overstap komen maken, trekken op zo’n omloop ook hun plan. De concurrentie zal veel groter dan anders zijn. Maa een wereldtitel en hopelijk ooit eens de Cape Epic winnen, daar droom ik nog van. In Zuid-Afrika won ik dit jaar al eens een rit. Ik heb gemerkt hoeveel aandacht het met zich meebrengt. Die twee dromen waarmaken zou geweldig zijn.”