Dat noemen ze dan binnenkomen door de grote poort. Mauri Vansevenant (21) stond vandaag aan de start van de eerste WorldTour-eendagskoers uit zijn carrière, de Waalse Pijl, en reed meteen een kleine 200 kilometer in de aanval. Meer zelfs, als de ranke Torhoutenaar op vier kilometer van de meet niet ten val was gekomen, zou hij met voorsprong aan de Muur van Hoei begonnen zijn. “Ik zou er dicht bij geweest zijn…”
Mauri Vansevenant is de zoon van ex-profrenner Wim en begon zijn wielercarrière in het veld. Net zoals Johan Museeuw in de jaren 80 deed hij dat bij het bescheiden KVC De Zeemeeuw Oostende. Als tweedejaarsjunior brak hij helemaal door op de weg. Bondscoach Carlo Bomans nam hem mee naar de Tour des Pays de Vaud in Zwitserland, waar Vansevenant met een tweede en derde plaats (onder meer achter toenmalig Europees kampioen Andreas Leknessund) meteen zijn visitekaartje afgaf. Het was ook in die periode dat hij met de nationale selectie op stage mocht en zo de één jaar jongere Remco Evenepoel leerde kennen.
Een week later sloeg het noodlot echter toe. Tijdens de gereputeerde Alpenklassieker voor junioren reed Vansevenant anderhalve minuut voor de groep der favorieten uit, toen hij tijdens een afdaling ten val kwam. Veel scheelde het niet, maar hij overleefde het en na een maandenlange revalidatie kon hij in 2018 zijn debuut bij de beloften maken. Vansevenant ontgoochelde niet en kroonde zich in de Giro della Valle d’Aosta meteen tot beste jongere. Een jaar later zou hij die hoog aangeschreven rittenkoers zelfs op zijn naam schrijven. Een profcontract bleef niet uit. Vele ploegen waren geïnteresseerd, maar de keuze viel op Deceuninck-Quick-Step, een ploeg uit zijn eigen West-Vlaanderen.
Profdebuut in Tour de l’Ain
Normaal zou Vansevenant dit jaar nog tot en met de Ronde van Aosta in juli als belofte voor EFC-L&R-Vulsteke uitkomen, maar door de de coronacrisis zag ook hij zijn plannen de mist ingaan. Zijn profdebuut maakte hij begin augustus in de Tour de l’Ain, waar hij in de slotrit naar de Grand-Colombier deel uitmaakte van de vroege vlucht. In de daaropvolgende Dauphiné moest hij met maagproblemen al vlug opgeven, maar begin september verrichte Vansevenant alweer puik werk in dienst van kopmannen Bagioli en Almeida in de Settimana Coppi e Bartali. Ook zijn optreden in de daaropvolgende Ronde van Slovakije ging niet onopgemerkt voorbij.
In de Waalse Pijl maakte Vansevenant deze namiddag deel uit van de vroege vlucht. Als enige overblijver hield hij stand tot diep in de finale, tot hij in de afdaling richting de voet van de slotklim naar de Muur van Hoei zijn bocht miste. “Ik voelde me heel goed en had de benen om het af te maken. Door die val heb ik veel tijd kwijtgespeeld. Jammer dat ik de controle verloor. Ik weet niet of ik het gehaald zou hebben, maar ik zou er alleszins dichtbij geweest zijn.”
Eén ding is nu wel zeker: Mauri Vansevenant zal niet misstaan in de klimtrein van Remco Evenepoel. En wie weet is er nog veel meer mogelijk dan dat…
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier