Jens Keukeleire debuteert dit jaar in de Tour de France. Na elke rit gunt de 25-jarige Bruggeling de lezers van kw.be een exclusieve blik achter de schermen van de Tour, zijn ploeg Orica-GreenEdge én vooral zichzelf. Vandaag, zondag 6 juli : York-Sheffield, de eerste grote afspraak voor zijn team.
De rit van vandaag werd vooraf gecatalogeerd als een ‘Britse Luik-Bastenaken-Luik’. Was het ook zo zwaar?
“De vergelijking met Luik-Bastenaken-Luik is misschien wat overdreven, voor mij was het eerder een goeie Amstel Gold Race. Luik-Bastenaken-Luik is toch nog van een ander kaliber. Maar ik ben best tevreden over vandaag. Ik ben blij dat ik er tot in de finale bij was. Dat is ook wat de ploeg van mij verwacht. Ik zat wat met twijfels gisteren en vandaag, maar wanneer het lastig werd en het scheurde, dan was ik er toch telkens nog bij. Dus blijkbaar is het op zulke momenten svoor iedereen lastig.”
Jens Keukeleire, enkele minuten voor de start. (Foto Jens Keukeleire)
De tweede etappe was de eerste grote afspraak voor Orica-GreenEdge. Wat was het plan?
“Door de zware valpartij van Simon Gerrans hebben we onze tactiek vandaag lichtjes moeten wijzigen. We hadden vandaag gehoopt op een zege voor Gerrans, en dus ook de bijhorende gele trui. Maar door zijn zware val was dat niet mogelijk. Tja, dat kan je vooraf niet voorzien. Hij heeft gisteren echt wel een zware klap gemaakt. Het is een wonder dat hij er enkel schaafwonden aan over heeft gehouden. Tijdens de koers kwam Simon naar ons en zei hij dat hij zich niet slecht voelde, maar dat hij nog wat last ondervond als er doorgetrokken werd. Daarom hebben we vrij snel het geweer van schouder veranderd en beslist om dan maar de kaart van Michael Albasini te trekken.”
Zelf maakte je een sterke indruk en kwam je veel in beeld. Je peddelde makkelijk mee naar boven – je kwam tussen de beste klimmers als derde boven op de Côte de Bradfield – en mende het peloton tot op 6 kilometer van het einde.
“Ik moet eerlijk zijn : de klim op Côte de Bradfield, die niet heel erg zwaar is, was ook een moment dat het net iets kalmer ging in het peloton. Ik wou gewoon zo veel mogelijk van voor te blijven. Op het laatste hebben we een treintje opgezet voor Albasini. Mijn kamergenoot Simon Clarke heeft daar serieus doorgetrokken. Daarna was ik aan de beurt, als laatste helper. Ik heb Alba kunnen afzetten op 6 kilometer van het einde, aan de voet van de laatste klim. In die laatste inspanning heb ik er echt alles uitgeperst. Daarna zat er niets meer op. Hoe snel ik toen reed? Op zo’n moment kijk ik daar niet naar. Ik blijf gewoon zo hard mogelijk trappen en kijk enkel achter me om te kijken of een andere ploeg niet over ons dreigt te gaan.”
Jens Keukeleire reed zich vandaag in beeld. Zo kwam hij als derde boven op de Côte de Bradfield. (GF)
Vanavond slapen jullie – na een week verbleven te hebben in Harrogate – in Cambridge. Hoe gaat zo’n verhuis praktisch in zijn werk?
“De eerste drie à vier finishers worden na de wedstrijd meteen met de auto naar het nieuwe hotel gevoerd. Op die manier kunnen er al enkele makkers sneller naar de massage, zodat we ook sneller kunnen eten. Vandaag wacht ons immers al een rit van 176 kilometer. Over onze bagage hoeven we ons geen zorgen te maken, dat regelen onze verzorgers. Vanmorgen had ik daar niet stil bij gestaan. Van de ploeg hebben we een pak nieuwe spullen gekregen. Toen ik alles in mijn valies, die ik thuis opzettelijk erg licht had gemaakt, stak, voelde ik meteen dat die veel te zwaar was. Meteen ben ik er dingen uit beginnen uit te halen, tot ik hoorde dat we daar niet zelf mee moeten sleuren. We moeten die gewoon vullen en aan onze kamerdeur zetten. Ik denk dat onze verzorgers wel eens zullen vloeken op ons. (lacht) Maar ik heb al een zakje met spullen gemaakt voor mijn vriendin Sheena, die woensdag naar de start in Ieper komt. Dan zal mijn valies weer wat minder wegen.”
Morgen wordt het zo goed als zeker een massasprint. Ga je – je bent niet de traagste van het peloton – je mengen in die debatten?
“Neen, ik denk dat onze ploeg de volgende twee dagen zal schrikkelen. Zelf ga ik twee dagen de batterijen opladen, om er woensdag te staan. Normaal zou ik van de ploeg tijdens de West-Vlaamse én kassei-etappe, een vrijgeleide krijgen. Daar kijk ik nu al naar uit.”
Verzorg je goed en tot morgen!
(Opgetekend door Olivier Neese/foto Jens Keukeleire)
Morgen : maandag 7 juli, Cambridge-Londen (etappe 3)
Le Tour de Jens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier