Hoeveel pech kun je hebben? Torhoutenaar Michiel Debeaussaert had op het WK gravel in de categorie 19 tot 34 jaar een top-vijfplaats kunnen pakken, of misschien zelfs de regenboogtrui, maar een val in de laatste rechte lijn gooide zijn droom aan diggelen.
Michiel (19) is de enige zoon van Jan Debeaussaert (55) en Veronique Desimpel (46) uit de Parkstraat op de wijk De Goede Herder in Torhout. Hij studeert orthopedagogische begeleider aan Howest in Brugge.
Lopend over de streep
Michiel, die als wegrenner bij de beloften koerst en deel uitmaakt van de wielerploeg Dovy Keukens FCC, reed op het WK gravel in Nederland een beresterke wedstrijd. Zó sterk dat hij zich met een kopgroep mocht opmaken om te spurten voor de overwinning in zijn leeftijdscategorie.
Zo’n 500 meter voor de streep ging het echter mis. Een Duitser verloor zijn evenwicht en stootte Michiel aan, waardoor de Torhoutenaar met zijn voorwiel tegen de voet van een dranghek terechtkwam en tegen de grond smakte.
“De voorvork van mijn fiets brak en mijn kader barstte op twee plaatsen”, doet hij het relaas. “Ik moest door de val naar adem snakken en wist even totaal niet waar ik was. Ik verkeerde in shock. De adrenaline deed me echter mijn fiets op mijn schouder nemen en richting finish rennen. Dus ben ik al lopend over de streep gekomen. Ik werd uiteindelijk nog 37ste op 660 deelnemers.”
Chronische sinusitis
Michiel heeft aan zijn val enkel wat schaafwonden overgehouden, maar is er het hart van in dat hij niet voor de regenboogtitel heeft kunnen sprinten. “Een top-vijfplaats zat er zeker in”, sakkert hij. “En je weet maar nooit dat ik gewonnen had. Mijn gravelfiets is volledig kapot. Ik zal een nieuwe moeten kopen. We verkopen momenteel pannenkoeken om geld in het laatje te krijgen.”
Michiel kende ook vorig jaar tegenslag. Toen was hij als eerstejaarsbelofte twee maanden out door chronische sinusitis. “Ik hoop dat alle ellende nu voorbij is”, zegt hij. “Volgend seizoen ben ik tweedejaarsbelofte en wil ik serieuze stappen vooruit zetten. Koersen is voor mij erg belangrijk. Het gaat boven alles.”
