Alessio De Maere is tevreden over zijn winter en mikt op het BK op de top 15.
Alessio De Maere voetbalde als centrale verdediger bij Club Brugge en bij KV Oostende, maar kreeg het almaar moeilijker met het roteren. Logisch dus dat de zoon van Peter – zelf een bescheiden coureur en naderhand ploegleider bij WG Maes-Koksijde en Beveren 2000 – en kleinzoon van Gerard David – beroepsrenner van 1965 tot en met 1973 – switchte naar het wielerpeloton. De koers zit hem dus langs beide ouderlijke kanten in de genen en dat resulteerde in een nederig debuut als 14-jarige aspirant en als veldrijder een doorstart bij de nieuwelingen. Een overstap naar SV Deerlijk leerde dat hij het als junior meer op de weg zou zoeken. Daar oogstte hij als tweedejaarsnieuweling van begin juni tot eind juli bijval met acht noteringen bij de eerste zeven, waarbij een overwinning in Slypskapelle. Hij versnelde er in de ultieme scherpe bocht, waarbij zijn behendigheid als veldrijder hem aardig van pas kwam om zich uit de voeten te maken voor de snellere Louis Debuysschere.
Bescheiden zege
Als eerstejaarsjunior kreeg de 17-jarige Gistelnaar het niet onder de markt. “Toch verging het mij beter dan verwacht met vooral een top vijf in het verre Jesseren en een twaalfde in de Vlaams-Brabantse Pijl”, licht Alessio toe. “Het werd een mooi verkenningsjaar.” Ook over deze winter in het veld is hij tevreden. “In het verre Hermalle in de provincie Luik behaalde ik een bescheiden overwinning”, meldt Alessio. “Toch schat ik mijn vele ereplaatsen dichter bij huis hoger in. Vanaf december verkeerde ik in almaar betere doen. Zowel in Moerkerke (tweede na Senne D’Hollander, red.) als in Zarren (na Milan Kuypers, red.) kwam ik vrij dicht bij een overwinning, maar ook mijn vijfde plaats in Bredene is een opsteker aan de vooravond van het kampioenschap van België in Antwerpen. Daar mik ik op de top vijftien en als het mij op een superdag allemaal meezit op een top tien. Niet evident hoor, want in de UCI-ranking parkeer ik op de dertiende plaats, wat een nadelige startorde met zich brengt en waardoor ik van meet af aan op achtervolgen ben aangewezen.”
Weg of veld
“Ik ben tevreden met wat ik heb”, reageert Alessio. “Volgens mij zal er Alessio meer weggelegd zijn op de weg, een visie die door papa Peter met mij deelt. “Voorlopig hou ik toch meer van het veldrijden”, geeft Alessio ootmoedig toe. “Maar misschien brengen de komende lente en zomer daar verandering in. Ik sta open voor alles wat na mijn studies humane wetenschappen aan het Atheneum Centrum Oostende komt.” (BC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier