Julien Vermote zonder ploeg: ” Kerkhof ligt vol onvervangbare mensen”

Hij was in 2016 onderdeel van het zestal van Etixx-Quick-Step dat zich in Doha tot wereldkampioen ploegentijdrijden had gekroond. Hij had in de Tour drie jaar op rij duizenden kilometers op kop gereden voor Mark Cavendish en Marcel Kittel. Hij was gegeerd door zowat elke WorldTour-ploeg, tot Team Sky toe. Daar blijft nu schijnbaar niets van over. We zijn eind november en Julien Vermote (31) heeft nog geen ploeg voor 2021. “Koers is een keiharde sport. Je wordt snel vergeten”, aldus Vermotes broer Alphonse.

Hij zucht even. Patrick Lefevere heeft het er zichtbaar moeilijk mee om zich over het geval Vermote uit te spreken. Dat is niet onlogisch. Bekijk het carrièreverloop van alle West-Vlaamse renners die de voorbije twee decennia voor zijn ploeg uitkwamen en dan weet je het wel. Nikolas Maes moest eerst enkele jaren bij Topsport Vlaanderen rijpen. Kristof Vandewalle: idem. Yves Lampaert: idem. Tim Declercq: idem. Het traject van Stijn Devolder, Serge Pauwels, Stijn Steels, Jurgen Van De Walle en Bert Van Lerberghe liep via meerdere teams. En Gianni Meersman koos als neoprof dan weer voor de ploeg van Lance Armstrong.

Debuut in 2011

Drie uitzonderingen waren er. Guillaume Van Keirsbulck maakte als 19-jarige zijn profdebuut voor de troepen van Lefevere. Deze zomer was er Mauri Vansevenant. En negen jaar geleden was er ook de 21-jarige Julien Vermote die na drie seizoenen als belofte bij Beveren 2000 op 18 januari 2011 debuteerde in de Tour Down Under. In zijn tweede seizoen won hij de Driedaagse van West-Vlaanderen, maar al vlug ontpopte de Stasegemnaar zich tot een gewaardeerde knecht van Tom Boonen, Mark Cavendish, Marcel Kittel, Michal Kwiatkowski en Fernando Gaviria. Eind 2017 had Vermote op zijn 28ste dan ook de ploegen voor het uitkiezen. Zelfs het Team Sky van Tourwinnaar Chris Froome hengelde naar zijn diensten.

Vermote mocht bij Quick-Step blijven, maar wilde meer voor zichzelf rijden. Sporadisch had hij, zoals bij zijn solozege in de Ronde van Groot-Brittannië in 2014, gevoeld dat er meer in hem zat. Die kans wilde en moest hij zichzelf gunnen. Dus verliet hij Lefevere en koos hij voor Team Dimension Data, de ploeg van zijn boezemvriend Cavendish. “Nu kan je zeggen dat Julien de verkeerde beslissing heeft genomen, maar achteraf is het altijd makkelijk praten”, vindt Wim Feys, zijn gewezen ploegleider bij Beveren 2000. “Ikzelf vond het alleszins geen slechte keuze. Toen ik Julien als belofte onder mijn hoede had, heb ik altijd het gevoel gehad dat er meer in hem zat.”

Vermotes broer Alphonse knikt. “Persoonlijk ben ik er een groot voorstander van om alles uit je leven te halen en nergens spijt van te hebben. Julien is moedig geweest door die keuze te maken. Je kan in het leven niets bereiken zonder risico’s te nemen. Het is typisch voor een land als België dat iemand in zijn gouden kooi blijft. Ik heb zelf ook risico’s genomen door mijn eigen testcentra voor sporters te openen. Bij Quick-Step had Julien waarschijnlijk tot zijn 38ste hetzelfde kunnen blijven doen, maar dan zou hij na afloop van zijn carrière wel spijt gehad hebben dat hij het nooit geprobeerd heeft.”

Patrick Lefevere haalt de schouders op. “Als dat zo is, moet hij daar de gevolgen van dragen. Drie jaar geleden zei Julien tegen mij: ik denk dat ik te goed ben om alleen maar op kop te rijden. Vervolgens is hij in Kuurne-Brussel-Kuurne (in 2018, red.) op één kilometer van de meet teruggepakt. Maar sindsdien hebben we niets meer van hem gezien.”

Zwakke Elia Viviani

Wat ook niet geholpen heeft: de erbarmelijke prestaties van Elia Viviani als nieuwe kopman van Cofidis, de ploeg waarvoor Vermote dit jaar uitkwam. “Julien is daar een beetje op afgerekend”, vindt Alphonse. “Het was door corona sowieso al een heel raar jaar. De ploeg vond zijn draai niet. Als Viviani een paar koersen had gewonnen, zou hij waarschijnlijk automatisch een contractverlenging gekregen hebben.” Lefevere: “Als je niet eens bij Cofidis mag blijven, is het wel heel erg.” Feys vindt het jammer. “Julien heeft de voorbije twee jaar toch ook veel pech gehad met zijn ploegen, want de kopmannen presteerden niet. Niet in 2019 bij Dimension Data en niet in 2020 bij Cofidis. Als renner van de tweede rij deel je automatisch mee in de malaise.”

Het resultaat is dat Julien Vermote na tien seizoenen als prof nog lang geen zekerheid over zijn toekomst heeft. Hij is natuurlijk niet de enige, want corona heeft ervoor gezorgd dat nog heel wat profs momenteel zonder contract voor 2021 zitten. “De realiteit is dat sommige ploegen het nu heel slim spelen”, vindt broer Alphonse. “Voor alle duidelijkheid: ik heb het niet over teams als Deceuninck-Quick-Step en Alpecin-Fenix. Die weten al lang hoe hun selectie er in 2021 zal uitzien. Maar veel ploegen leggen momenteel alle druk bij de renners. Het is niet evident. Koers is een keiharde sport. Je wordt snel vergeten. Kijk maar naar Cavendish. Wat je ook ooit gepresteerd hebt, je bent er niet veel meer mee. De wielersport is aan het veranderen. Vroeger zou een renner als Julien zelf bepaald hebben waar en wanneer hij zijn carrière had beëindigd. Nu zijn de plaatsjes zo duur geworden dat wielrennen almaar meer op Formule 1 begint te lijken. Maar Julien heeft zeker nog zijn waarde. Hij kan nog een jaar of vijf op het hoogste niveau koersen.” Feys duimt mee. “Ik hoop dat het goed komt, want in dienst van een kopman heeft Julien absoluut nog zijn plaats in het profpeloton.”

De nieuwe Eddy Merckx

Het slotwoord is voor Patrick Lefevere. “Iedereen die begint te koersen, wil graag ooit de nieuwe Eddy Merckx worden. Alleen moet je van jezelf na een tijd weten wat je kan en wat je niet kan.” Opvallend: het vertrek van Vermote blijkt achteraf een zegen te zijn geweest voor Tim Declercq, die de voorbije drie seizoenen bij Deceuninck-Quick-Step zijn grote doorbraak als meid van alle werk kende. Lefevere: “Wel, dan siert het mij dat ik die keuze voor Tim toen gemaakt heb. Wat als hij net zoals Julien meer voor eigen rekening zou willen rijden? Tim weet wat ik ervan denk. Als hij mij zoiets vraagt, kent hij mijn antwoord al. Dat hij maar vooral blijft doen wat hij nu doet. Het kerkhof ligt vol onvervangbare mensen.”