Jordi Warlop uit Roeselare wil zijn niveau van eind vorig seizoen doortrekken in het voorjaar

Jordi Warlop. © Getty Images
Tom Vandenbussche

Jordi Warlop (23) is een gewezen vice-Europees kampioen bij de juniores. Een uitgesproken talent en dus liggen de verwachtingen bij het grote publiek wat hoger dan bij de andere renners. Warlop vertoeft met Sport Vlaanderen-Baloise momenteel aan de Costa Blanca en kijkt met vertrouwen zijn derde profseizoen tegemoet. “Ik mik niet op bepaalde wedstrijden. Ik wil overal prijzen bijeen rijden.”

Een collega-journalist vertelde het ons maandag bij onze aankomst in Calpe: Warlop ziet er verdorie goed uit. De vorige zomer naar Roeselare uitgeweken Stuivekenskerkenaar (bij Diksmuide) moet prompt glimlachen als we er in het begin van ons interview in de lobby van Hotel Sol Y Mar naar verwijzen. “Het doet deugd als je zoiets hoort. Het is vriendelijk van die journalist dat hij dat zegt, maar conditioneel zijn er momenteel nog veel ploegmaats beter dan ik. Kevin Deltombe, om maar iemand te noemen. Ik besef wel dat ik nog serieus wat marge heb. Dat is elk jaar zo in januari. Ik maak me niet ongerust.”

Hoe is je winter verlopen?

“Goed. In 2018 had ik mijn eerste seizoen bij de profs al in de zomer moeten onderbreken, maar nu koerste ik tot in oktober en hervatte ik in november de trainingen. Lopen, wat kracht, skeeleren ook. En af en toe kroop ik de fiets op. Maar niet te veel. Ik wil de nodige frisheid bewaren. Daardoor heb ik nu wat achterstand, maar dat komt wel goed.”

In het verleden kreeg je vaak kritiek, omdat je niet voldoende op je voeding lette. Heb je daar intussen werk van gemaakt?

“Na het seizoen ging ik op reis naar Tenerife en daar heb ik me wat laten gaan en te veel gegeten. Maar ik had in het tweede deel van het seizoen zo mijn best gedaan dat er wat decompressie was. Maar na de reis ben ik er weer op beginnen te letten en nu ben ik er zelfs extreem mee bezig. Dat moet ook als je op dit niveau wil presteren.”

Je woont sinds vorige zomer samen met je vriendin. Hoe verloopt dat?

“Bij mijn ouders in Stuivekenskerke was het zeker niet slecht, hé. Maar wij zijn landbouwers. Gezond eten, noodzakelijk voor een profwielrenner, komt daar niet op tafel. Wel patatten, worst en veel saus. Geen slecht woord daarover, maar het is gewoon een ander leven. Nu proberen Jolien (Lenaerts, zijn vriendin, red.) en ik zo gezond mogelijk te koken en te eten. We huren op De Ruiter in Roeselare, (grijnst) naast een frituur. Maar in die zes maanden dat we er wonen, ben ik er nog maar twee keer geweest.”

“Ik ben nu zelfs extreem met mijn voeding bezig. Dat is ook nodig op dit niveau”

Hoe ziet jouw wedstrijdprogramma er voorlopig uit?

“Ik begin in Bessèges en rijd daarna Almeria en de Ruta del Sol. Die laatste koers is heel lastig, maar ik zie het als een ideale voorbereiding op het voorjaar.”

Patrick Lefevere, die jouw ontwikkeling al van jongs af volgt, zei tijdens de jurering voor de IJzeren Briek in oktober dat hij benieuwd is naar jouw evolutie.

“Ik ken Patrick en weet dat hij me volgt. Als je ziet wat hij in het wielrennen al gedaan heeft… Hij kent enorm veel renners en volgt de West-Vlamingen op de voet. Hij heeft een bepaalde visie over de carrière van renners die anderen niet zien, maar hij slaagt erin om net die renners in zijn eigen ploeg te doen presteren. Chapeau!”

Edoardo Affini, de Italiaan die jou in 2014 van Europees goud bij de juniores hield, brak vorig jaar helemaal door met brons op het EK tijdrijden en tijdritwinst in de Tour of Britain. Verrast?

“Toch wel een beetje. Hij was wat blijven hangen, maar nu is het een echte beer. Hij kan verschrikkelijk hard rijden. Voor zichzelf of voor een ploegmaat. Er zijn al heel wat generatiegenoten van mij gestopt. Neem nu Dennis Delmotte. Ik vond dat de rapste sprinter van België. Maar hij bleef sukkelen met de onderrug en heeft beslist om te stoppen. Ik hoor hem soms nog. Hij is gelukkig. Dat is het belangrijkste.”

Wanneer zal Jordi Warlop na dit seizoen gelukkig zijn?

“In het tweede deel van 2019 was ik eindelijk weer op mijn niveau. Na mijn toxoplasmose had de dokter gezegd: het duurt meestal een jaar vooraleer je daarvan verlost bent. Hij had gelijk. Ik zou dit voorjaar graag mijn niveau van eind vorig seizoen willen doortrekken. Naar een specifieke wedstrijd werk ik niet toe. Ik wil gewoon koersen en dan zien we wel waar we uitkomen.”