De eerste maanden in het profpeloton van Jordi Warlop (22) zijn niet onopgemerkt voorbij gegaan. De Stuivekenskerkenaar toonde zich meteen in de openingskoersen in Mallorca en trok die goede lijn vervolgens door. “Maar in de grote klassiekers is het vanaf de grens van 220 km nog aanklampen”, aldus de debutant van Sport Vlaanderen-Baloise.
“Ik had alvast een goede winter achter de rug”, steekt de 22-jarige Jordi Warlop van wal. “Veel gelopen, enkele toertochten… Het is plezant om eens andere sporten te doen. In december ben ik dan samen met Christophe Noppe, Piet Allegaert, Kevin Deltombe en Benjamin Declercq op stage getrokken naar het Spaanse Torrevieja, waar we vooral op volume getraind hebben. In januari volgde dan de ploegstage en daar ging het er al heel wat intensiever aan toe. Maar het gevoel zat goed en dat werd in Mallorca meteen bevestigd.” Jordi werd er onder meer 12de in de Trofeo Campos, 15de in de Trofeo Serra de Tramuntana en zevende in de Trofeo Palma.
eerste rittenkoersen
Daarna volgde – onverwacht – zijn eerste rittenkoers bij de profs: Etoile de Bessèges. “Normaal moest ik daar niet starten – daarom moest ik in Mallorca drie van de vier koersen betwisten – maar door het ziek uitvallen van een ploegmaat moest ik plots toch naar Frankrijk. Ik werd er in de eerste rit knap achtste, maar heb me daarna weggecijferd voor de ploeg. Het was alvast een leuke ervaring. Ik had niet verwacht dat ik zo vlot zou overleven. Het verschil met de beloften is toch wel groot. Vooral in de finales gaat het er heel wat harder aan toe.”
“Zonder die lekke band was de top 15 mogelijk in Kuurne-Brussel-Kuurne”
Bovendien is het profleven ook veel reizen, want daarna volgde de Ronde van Oman. “Daar was het veel te warm voor mij”, blaast Jordi. “De conditie zat goed, maar door de hitte kon ik nooit voluit gaan. Het contract met Bessèges was iets te groot. Daarna mocht ik met Kuurne-Brussel-Kuurne mijn eerste klassieker rijden bij de profs, maar dat draaide uit op een grote ontgoocheling. Ik zat in de tweede groep die op het punt stond om de aansluiting met de leiders te maken, maar een lekke band na de Kluisberg verpestte alles. Doordat het deelnemersveld uit elkaar lag, zaten de ploegwagens enorm ver en heb ik lang moeten wachten op een nieuw wiel. Zo verzeilde ik helemaal achterin en werden we uit koers gehaald. Heel spijtig, want anders was de top 15 zeker mogelijk geweest.”
Klassiekers
Daarna liet de Stuivekenskerkenaar zich nog verschillende keren opmerken – met onder meer een 15de plaats in de Ronde van Drenthe en een 12de stek in de Volta Limburg Classic – en werd hij door zijn ploeg geselecteerd voor Gent-Wevelgem, Amstel Gold Race en de Waalse Pijl. “In die klassiekers ging het redelijk goed tot aan de grens van 220 km, vanaf dan was het aanklampen. Het was zwaar, maar heel plezant om mee te maken als eerstejaars. Het is natuurlijk vroeg om te zeggen, maar ik denk dat de echte voorjaarskoersen eerder mijn ding zijn. Een Amstel moet ik misschien ook nog aankunnen, maar een Waalse Pijl is denk ik iets te lastig voor mij. Al had ik dit seizoen wel al veel koersen in de benen op dat moment en was ik dus niet zo fris als de andere renners. We zien in de toekomst wel wat me het beste ligt.”
Elfstedenronde
Na een rustperiode hervatte Jordi dan in de Ronde van Noorwegen (waar hij zevende werd in de vierde rit, red.) en de Tour des Fjords. “Daar ken ik goede en minder goede dagen. Logisch als eerstejaars. Het is vooral de bedoeling om de ogen open te houden en zoveel mogelijk bij te leren. Nu is het vooral opbouwen richting het BK en de Elfstedenronde. Vooral die laatste vind ik een heel leuke koers met een parcours dat me moet liggen. Ik hoop alvast om me dit seizoen nog een paar keer te kunnen tonen, maar vooral ongevalvrij te blijven. Dat is het voornaamste”, aldus Jordi, die zondag aan de start staat van Rund um Köln en ook uitkijkt naar de IWT Oetingen. (SM)
Profwielrennen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier