Begin juli zag het ernaar uit dat we toch nog een mooie koerszomer zouden krijgen, maar een goede maand later spreken we alweer helemaal anders. Door de verstrengde coronamaatregelen werpen veel organisatoren alsnog de handdoek en ook de kermiskoers van Beveren (Roeselare) moet eraan geloven. Een spijtige zaak voor alle wielrenners, maar zeker voor Jason Decottignies die al weken uitkeek naar zijn thuiswedstrijd.
Jason Decottignies mogen we gerust als een laatbloeier beschouwen. De Bevernaar ontdekte pas op zijn zestiende de liefde voor de fiets en het duurde nog vier jaar langer vooraleer hij zijn eerste koersen reed.
Zijn debuut maakte hij bij de nevenbonden, maar Decottignies ging elk seizoen beter presteren en wou zich in 2020 helemaal toeleggen op wedstrijden van Cycling Vlaanderen. Hij sloot zich afgelopen winter aan bij het vind! cycling project en was erop gebrand zich te tonen voor zijn nieuwe ploeg, maar nog voor er van corona sprake was liep het al mis.
Voorjaar om zeep
“Mijn voorbereiding verliep redelijk naar wens, tot ik eind december werd aangereden tijdens een fietsritje”, zucht Decottignies. “Het verdict was behoorlijk hard: een vinger uit de kom en een breuk in mijn linkerheup. Dat was een serieuze streep daar mijn rekening en ik mocht mijn voorjaar toen al vergeten. Ik was nochtans echt supergemotiveerd om mezelf te laten zien….”
“Ook revalideren was geen evidente opdracht. Na een maand mocht ik opnieuw voorzichtig fietsen, maar het kostte een pak meer tijd om weer normaal te kunnen stappen. Nog steeds merk ik dat het niet is zoals vroeger. Niet dat ik veel last heb van mijn heup, maar ik voel toch een krachtverschil en dat is vervelend om mee te koersen.”
Mentaal moeilijk
Waar de Decottignies echter meer mee sukkelt is, is het gebrek aan koersritme. Normaal had hij dit weekend moeten starten in zijn thuiskoers, maar die werd afgelast.
“Ik vind deze periode mentaal echt niet gemakkelijk. Je traint wel, maar voor welk doel? Veel wedstrijden worden alsnog geschrapt en ik vrees dat er van een najaar niet echt sprake zal zijn. Ik had enorm veel zin om er dit jaar in te vliegen, maar nu hoop ik vooral dat de tijd van vroeger snel terugkeert”, besluit de arbeider bij VDL Bus & Coach. (BVS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier