Is Mathias De Witte met zijn gat in de roompot gevallen?

Redactie KW

Mathias De Witte (25) begint halverwege februari in de Ronde van Murcia aan zijn derde campagne in het profpeloton. De naar Maldegem uitgeweken Sijselenaar doet dat in de kleuren van Roompot-Charles.

Mathias is alleszins niet letterlijk in de roompot gevallen, want Roompot is – in tegenstelling tot zijn nieuwe cosponsor Charles (ambachtelijke productie van kwalitatieve vleeswaren en -bereidingen) géén culinair product maar een florerend Nederlands recreatiebedrijf dat voor de vierde maal een procontinentaal wielerteam in lijn brengt. Daarin hebben ook Sean De Bie, Senne Leysen, Arjen Livyns, Stijn Steels en Michael Van Staeyen een precieus plaatsje verworven.

Met hen keert Mathias De Witte op zaterdag 25 januari terug van een tiendaags oefenkamp in Calpe, ideaal op tijd om ‘s anderendaags de spilfiguur te zijn op de nieuwjaarsreceptie die zijn fanclub De Blinkende Spaak in het heerlijke bastion ‘t Pleintje in Maldegem-Donk organiseert.

Oranje als boventoon

“Bij Roompot-Charles ben ik uitstekend terecht gekomen”, weet Mathias nu al zeker. “Alles voelde er meteen goed aan en er werd nauwelijks nog gesproken over Wout van Aert, die de ploeg verliet. Het klikte met hem. Vorig jaar in de Elfstedenronde van en naar Brugge werkte ik mij graag uit de naad voor hem en dat zou in 2019 niet anders geweest zijn. Of ik er hem niet liever bij had? Dat is niet aan de orde, want hij is er niet meer. Ook zonder hem kunnen we een mooi seizoen uitbouwen. De klemtoon is Nederlands met allrounder Lars Boom en sprinter Boy van Poppel, maar onderschat vooral Jan-Willem van Schip niet.” De ploegleiding is met Michael Boogerd, Erik Breukink, Jean-Paul van Poppel helemaal oranje getint.

Ik maakte tot nog toe een rimpelloze winter door. Dat betekent veel voor een trainingsbeest zoals ikzelf

Mathias De Witte met ouders Anje en Frank en teammanager Nick Nuyens tijdens de ploegvoorstelling op de wielerpiste van Ahoy in Rotterdam. (gf)
Mathias De Witte met ouders Anje en Frank en teammanager Nick Nuyens tijdens de ploegvoorstelling op de wielerpiste van Ahoy in Rotterdam. (gf)

Vlaamse enclave

“Toch weet ik zeker dat onze Vlaamse enclave zijn kans zal mogen gaan wanneer deze zich voordoet”, stelt Mathias zichzelf gerust. “Het wielrennen is een grensoverschrijdende ploegsport. Ik heb het van huis uit en in ons bedrijf (aannemingen De Witte Maldegem, red.) geleerd om eenploegspeler te zijn. Het is de beste garantie om tot persoonlijk succes te komen, het één hoeft het ander dus niet uit te sluiten. Voor mezelf hoop ik enkele keren in een situatie te belanden zoals in de Tro-Bro Leon (1.1) op 17 april 2017, toen ik in de Finistère (Bretagne) deel uitmaakte van de goede ontsnapping en onverhoopt zesde werd, waarbij ik zelfs Arnaud Démare en Sylvain Chavanel achter mij hield.”

Trainingsbeest

“Laten we hout vasthouden maar ik heb tot nog toe een rimpelloze winter doorgemaakt, waarin ik geen enkele training moest overslaan en dat betekent veel voor een trainingsbeest als ik”, laat Mathias graag weten. “Hopelijk zet het de toon voor een betere campagne dan in 2017 en in 2018. Laat ontdekte mycoplasma en een zware val (gebarsten linkerheup, red.) in de Grote Prijs Marcel Kint van en naar Zwevegem, net op mama’s verjaardag, speelden mij toen nogal wat parten. Die voorvallen waren evenwel klein bier in vergelijking met het smartelijk afscheid van mijn kompaan Michael Goolaerts, iets wat ook langdurig heeft doorgewogen op het rendement van Veranda’s Willems-Crelan.”

Is Mathias De Witte met zijn gat in de roompot gevallen?

Verre droom: Vuelta

Mathias De Witte is een traag- en dus langbloeier. Hij werd in 2017 contractrenner bij Cibel-Cebon, groeide in 2018 door bij het ambitieuze Veranda’s Willems-Crelan met Wout van Aert, maar pas in 2019 is hij in een sterker collectief beland dat een nog mooier programma afwerkt. Dat begint voor Mathias met de zware tweedaagse Vuelta a Murcia (15 en 16 februari), de Clasica Almeria (17 februari) en de Ruta del Sol (20 tot 24 februari). Een ideaal scenario zou zijn dat Roompot-Charles in Zuid-Spanje zo hoog scoort dat het een wildcard bemachtigt voor de Vuelta, waarvoor de positie in de Europe Tour bepalend kan zijn. Na de Spaanse tiendaagse is er de start van het Vlaamse seizoen, waarvoor er uiteraard nog geen selecties zijn gemaakt.

Trainer-mentor Luc Wante: “Mathias staat voor cruciaal seizoen”

Het is niet de eerste keer dat Luc Wante hoog oploopt met zijn bijna 25-jarige Maldegemse discipel. “Waren ze maar allemaal zo”, zucht de 66-jarige Anzegemnaar, ook trainer van onder meer Sep Vanmarcke.

“Mathias is gedreven, stipt, zorgzaam, kortom professioneel. Bovendien is hij bijzonder hartelijk als persoon. Wanneer hij in de buurt is, komt hij steevast uitgebreid goeiedag zeggen en honderduit praten over de dingens des levens. Zo iemand draagt er ruim toe bij om op gevorderde leeftijd te volharden in wat ik al zolang aan het doen ben.” Luc is uitstekend geplaatst om zijn discipelen te evalueren. De Anzegemnaar is van vele (sport)martkten thuis. Qua opleiding kan hij, behalve een universitair diploma docent geschiedenis (een vak dat hij kortelings doceerde), op een A-trainer fitness terugvallen. Die beschikking heeft hij in de breedste zin toegepast en verzilverd in de sportwereld, inzonderheid het wielrennen. “Mathias staat voor een cruciaal seizoen”, beseft Luc. “Zoals enkele anderen, onder wie mijn andere renner Arjen Livyns, moet hij zijn statuut van contractrenner zien te consolideren. Niet evident, want het aantal plaatsjes vermindert jaar na jaar, terwijl de lat almaar hoger wordt gelegd. De intrinsieke kwaliteiten van Mathias staan buiten kijf, maar de omstandigheden zijn even bepalend. Dat heeft hij tijdens zijn twee vorige campagnes als contractrenner ondervonden. Hij heeft die omstandigheden momenteel aan zijn kant: een rimpelloze winter en goed terechtgekomen bij Roompot-Charles.”

Wat met Boom?

“Qua programma zal Mathias tijdens het Vlaamse voorjaar allicht aan Lars Boom gelinkt worden. Dat baat mij zorgen, want in de veldrit van Otegem zag ik de Nederlander sukkelen dat het een onlieve lust was. Die conditionele achterstand zie ik hem op korte termijn niet ophalen. Hopelijk draagt de ploegleiding Mathias niet op om bij Lars te blijven. Geef hem een vrije rol waarin hij zich kan uitleven en hij zal niet teleurstellen. Iedereen herinnert zich zijn zesde plaats in de Tro-Bro Léon in april 2017, maar er was in augustus 2018 ook zijn sterke prestatie in de EuroEyes Cyclassics in Hamburg, waar hij zich na een sterke finale – hoewel tweemaal opgehouden door andermans valpartijen – handhaafde in de kopgroep van 23 en 18de werd. Hopelijk is de Nederlandse ploegleiding van die prestatie op de hoogte en leiden ze daaruit af dat hij al kan verrassen in het voorjaar.” (BCA)