Herinneringen aan zevenvoudig wereldkampioen veldrijden Erik De Vlaeminck

Fietshandelaar Bernard Catrysse bewaart een aandenking aan de veldritlegende in zijn winkel. © GS
Redactie KW

Na een strijd tegen dementie is oud-veldrijder Erik De Vlaeminck vrijdag op zeventige jarige leeftijd overleden in Middelkere waar hij sinds een paar jaar verbleef. Na zijn actieve wielercarrière woonde hij jaren in Diksmuide. Hij ontwierp het cyclocrossparcours bij de sporthal waar nog jaarlijks wedstrijden worden gereden.

Erik De Vlaeminck werd tussen 1966 en 1973 zeven keer wereldkampioen veldrijden, een record dat tot nu toe niet verbroken is. Hij was profrenner tot 1980 en coachte daarna nog veel veldrijders. In 2002 nam hij afscheid van het wielermilieu maar hij volgde de sport uiteraard wel nog. Roger was zijn bekende broer die ook zijn sporen in het wielrennen heeft verdiend. Erik was afkomstig van Eeklo maar in Keiem vond hij zijn tweede thuis.

“Ik heb hem goed gekend”, zegt Marc Deprez uit Keiem. “Als toenmalig sportschepen heb ik hem in 2005 gevraagd om een veldrittenparcours uit te tekenen bij de sporthal in Diksmuide. Hij heeft dat met veel overgave gedaan. Die omloop ligt er vandaag nog altijd en wordt vaak gebruikt. De Vlaeminck heeft er zelf ook veel jong talent opgeleid onder wie Gianni Vermeersch uit Klerken. Hij stond open voor alles wat met sport te maken heeft. Aan het dorpsleven zelf nam hij niet zo vaak deel maar soms spotte ik hem wel eens op de dorpskermis.” Ronny Buggenhout was eind jaren negentig voorzitter van de Diksmuidse sportraad. “In 2003 hebben we hem de prijs van sportverdienste gegeven voor zijn loopbaan en ook van de provincie kreeg hij die titel. Elk jaar tekende De Vlaeminck present op de wedstrijd voor miniemen en aspiranten die we met het Petit Pariscomité nog altijd organiseren.”

“Een joviale mens”

Fietshandelaar Bernard Catrysse heeft als eerbetoon de cartoon van Erik De Vlaeminck in zijn zaak in Kaaskerke gezet. “Die cartoon liet ik acht jaar terug schilderen toen de Ronde van Frankrijk door Diksmuide reed”, vertelt Bernard. “Erik was gecharmeerd dat ik voor hem koos maar ik heb hem altijd gewaardeerd. Als kind keek ik op naar zijn talent om door het veld te ploeteren. Toen hij later als klant in mijn zaak kwam, kreeg ik toch wel een warm gevoel. Zeven keer de beste van de wereld en dat met de primitieve middelen die er toen maar waren. Daarvoor kan je alleen maar respect hebben.”

“Hij vertelde graag over zijn glorieperiode. Ik herinner hem als een spontane en vriendelijke man met wie je gemakkelijk een praatje kon maken. De laatste jaren was hij te ziek om te komen maar zijn vrouw stapt wel nog af en toe binnen.” Vrijdag overleed De Vlaeminck in het rusthuis Tara in Middelkerke waar hij al een paar jaar verbleef.

(GS)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier