Ex-renner Giel Barbry uit Torhout debuteert eind deze maand als official bij Cycling Vlaanderen

Ex-renner Giel Barbry wordt official bij Cycling Vlaanderen. © foto JS
Johan Sabbe

Vorig seizoen probeerde Giel Barbry (19) zijn studies geneeskunde nog te combineren met zijn topsportstatuut als wielrenner, maar dat viel tegen. En dus heeft hij in augustus definitief een punt gezet achter het koersen. Toch verlaat hij het wereldje niet helemaal: hij wordt official voor Cycling Vlaanderen.

Giel (19) is de zoon van Geert Barbry en Sandy Mispelon (beiden 49) uit Torhout. Geert is ondervoorzitter van de West-Vlaamse afdeling van Cycling Vlaanderen en zijn vader Frans Barbry, de opa van Giel, is in vervlogen tijden lang voorzitter geweest van wat toen nog BWB West-Vlaanderen heette. Noem het dus gerust een wielernest waaruit Giel stamt, al genoot Geert destijds vooral bekendheid als scheidsrechter in de hoogste klasse van het voetbal.

Een splinter in de rug

“Ik ben als jongetje van 10 bij de miniemen gestart met wielrennen”, duikt Giel even in de tijd terug. “Dat moet in mei 2011 geweest zijn. Mijn eerste koers reed ik in Ichtegem en bij mijn vierde wedstrijd was het al prijs: ik won ergens in Henegouwen – de gemeente weet ik niet precies meer. Een klimmer ben ik nooit geweest, maar ik had een goede sprint in de benen, ook na een lastige koers. Misschien wel mijn beste seizoen reed ik in 2017, als tweedejaarsnieuweling. Ik stond toen geregeld op het podium. Ik combineerde het wegwielrennen met koersen op de piste, maar in het najaar van 2017 maakte ik op wielerbaan De Blaarmeersen in Gent een kwalijke val. Ik kreeg daarbij een houten splinter van 7 centimeter in de rug en liep een hersenschudding op. Ik ben daar weliswaar volledig van hersteld, maar vanaf dat moment was de goesting om pistier te blijven onder het vriespunt gezakt. Komt daarbij dat ik vanaf 2018 ook op de weg mijn draai niet meer vond. De overstap naar de juniores viel zwaar en het werd een slecht seizoen. In dat jaar ben ik na de zomer met de studies geneeskunde gestart aan de Gentse universiteit. Dat ik van de Topsportschool kwam, was in dat opzicht geen geschenk. Ik had in enkele vakken achterstand in te halen.”

“Mijn bestaan als wielrenner nam te veel tijd in beslag”

“Ik heb dat eerste jaar aan de unief keihard moeten werken om alles rond te krijgen en dat is me ook gelukt. Daardoor vond ik als tweedejaarsjunior nog nauwelijks de tijd om te koersen. Vorig jaar in augustus heb ik dan maar mijn fiets aan de haak gehangen. Ik reed mijn allerlaatste wedstrijd in Bekegem. Het werd geen afscheid in schoonheid, want ik moest door kettingproblemen de koers vroegtijdig verlaten. Op vandaag heb ik trouwens nog niet de tijd en de goesting gevonden om die vastgelopen ketting te laten herstellen.”

“Ik ben tot de conclusie gekomen dat koersen niet fatsoenlijk te combineren valt met artsenstudies. Ik zit nu in het tweede jaar geneeskunde en kan me volop op het studeren toeleggen. Ik ben blij de knoop te hebben doorgehakt en geen renner meer te zijn.”

Eigen lichting zien

Toch wou Giel niet alle contact met de wielerwereld verliezen en dus stelde vader Geert hem voor om official bij Cycling Vlaanderen te worden. “Als renner moet je al snel 30 uur per week in je sport investeren, maar als official is dat gemiddeld maar een vijftal uur per week”, weet Giel. “Dat scheelt nogal. Ik ben nu kandidaat regionaal official, wat betekent dat ik voor wielerwedstrijden in West-Vlaanderen opgeroepen kan worden. Onder meer om aan de finish de volgorde van de renners te bepalen. Deze maand moet ik voor het eerst aan de slag, meer bepaald op 22 februari in Izegem. Het gaat om beloften en elite zonder contract. Ik zal er mijn eigen lichting terugzien, mijn leeftijdsgenoten uit het peloton.”

Giel moet een cursus volgen en een examen afleggen om volwaardig official te worden. “Ik zie wel waartoe dit leidt. Mocht het meevallen, zal ik proberen door te groeien tot official op nationaal niveau. Intussen blijf ik mijn fysieke conditie op peil houden met fietsen, hardlopen en fitnessen. Daar heb ik nu de tijd voor. Achteraf gezien was mijn bestaan als wielrenner te tijdrovend.”

Of Giel als official een pietje-precies wil zijn? “Ik zal me hard concentreren. Je kunt je niet permitteren om fouten te maken.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier