Elite zonder contract Robin Rosseeuw beoefent hobby nog altijd met veel toewijding

Robin Rosseeuw rijdt voor zijn eigen ploeg: Philsor Bikes CT. © foto Coghe
Redactie KW

Robin Rosseeuw is een naam die in het West-Vlaamse wielermilieu bij velen een belletje doet rinkelen. De 23-jarige Kuurnenaar en zijn jongere broer Birger gaan al jaren mee in het wielerpeloton, hun vader heeft een fietsenwinkel en in zijn vrije tijd is Robin een gewaardeerd medewerker bij onze krant.

2020 moest een bijzonder wielerjaar worden voor Robin Rosseeuw. Samen met zijn jongere broer Birger gaat hij al jaren mee in het wielerpeloton en altijd hebben ze voor dezelfde ploeg gereden. Dat is ook dit seizoen het geval, maar deze keer komen ze uit voor hun eigen team: het Philsor Bikes Cycling Team. “Ik denk niet dat we moeilijke jongens zijn, maar mentaal is het voor ons wel een soort bevrijding. Anders laten we ons nogal snel imponeren door andere renners, nu kunnen we gewoon ons ding doen. En het is goede reclame voor de fietsenwinkel van onze papa. De naam Philsor in grote letters op onze truitjes, dat valt op, hé”, vertelt de elite zonder contract uit Kuurne.

Uren op de rollen

In een normaal seizoen zien we Robin en zijn broer zowat wekelijks aan het werk in de West-Vlaamse kermiskoersen, maar dat zat er door corona nooit in. In plaats daarvan hebben ze dit voorjaar uren op de rollen getraind. “In het begin hadden we echt schrik om dat virus zelf op te lopen. De eerste weken zijn we ons huis niet uitgekomen en hebben we uren op de rollen getraind. Voor ons was dat geen opoffering, neen. We trainen graag en in de wintermaanden werken we wel vaker urenlange trainingen af op onze rollen. Soms vier tot vijf uur. Maar zo extreem hebben we het tijdens de lockdown niet aangepakt. Drie uur was meer dan voldoende. En na een tijdje zijn we ook gewoon weer buiten gaan fietsen. Met dat mooie weer begon het serieus te kriebelen.”

Het zegt wel veel over de toewijding waarmee de 23-jarige Robin zijn hobby beoefent. Urenlange trainingen op de rollen, een minutieuze voorbereiding op tijdritten, een eigen koersploeg… “Mijn broer en ik beseffen zelf ook wel dat we nooit profs zullen worden, maar koersen is voor ons meer dan een hobby. Het is onze passie en daar hebben we inderdaad veel voor over”, besluit de leerkracht aan de middelbare school Spes Nostra in Kuurne. (BVS)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier