Begin maart kondigden we in onze krant de exit van Emiel Planckaert uit het wielerpeloton aan. Een nieuw profcontract zat er niet in, dus moest hij op zoek naar een nieuwe uitdaging. Die heeft hij nu gevonden, in het leger. Emiel is volop bezig met zijn opleiding als buschauffeur op de luchtmachtbasis in Sint-Kruis, bij Brugge.
In maart was Emiel, nog altijd maar 24 jaar, bezig met de selectieprocedure en die is positief uitgedraaid. Intussen heeft hij ook al het eerste deel van zijn opleiding achter de rug.
“Dat is, wat ze noemen, de militaire initiatiefase”, vertelt hij. “Een opleiding van elf weken op internaat, die iedereen krijgt, ongeacht wat je precies gaat doen. Pas daarna begint het specifieke gedeelte. Aangezien ik specifiek voor buschauffeur bij Defensie ga, zal dat dus de rijopleiding en dergelijke omvatten. In totaal zal het een opleiding van drie jaar zijn, inclusief stage. Eigenlijk wilde ik zelfs eerst bij de para’s gaan, maar ik werd daarvoor afgekeurd wegens te weinig dieptezicht.”
Voor Emiel Planckaert is de keuze voor het leger er een van logische aard.
“Zelfs al ben ik gestopt met wielrennen, ik wil wel blijven sporten. Iedereen die bij Defensie gaat werken, is verplicht een aantal uur per week te sporten, als deel van zijn takenpakket. Voor mij wordt dat dus een combinatie van het nuttige met het aangename. En aangezien ik anders wellicht ook voor iets in de richting van bus- of vrachtwagenchauffeur zou gegaan zijn, combineer ik nu zowat al die wensen in één.”
Ommezwaai
Emiel, slager-traiteur van opleiding, vergelijkt nog even het ‘coureursleven’ met het leven van een militair.
“Het is alleszins een hele ommezwaai. Als renner sta je in zekere mate op wanneer je wil, regel je zelf je dag en ga je ook weer slapen wanneer het je past. Dat is nu natuurlijk helemaal anders, maar dat ben ik op zich nog wel gewoon van in mijn schooltijd.”
(RR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
