Benny Engels beleefde 30 jaar geleden zijn hoogtepunt in de Tour du Béarn-Aragon

Benny Engels is nu wijkagent in Rumbeke. © JS
Redactie KW

Benny Engels wordt begin 2019 vijftig jaar. Het is zowaar al dertig jaar geleden dat hij als … neo-liefhebber hoge ogen gooide in de met veel hoogtemeters bezwangerde Tour du Béarn-Aragon met de achtste eindplaats. Hij trok er met WSC Torhout naartoe.

“Ja, ik verbaasde mezelf nog geen klein beetje dat ik dat op mijn negentiende al voor mekaar kreeg”, herinnert Benny zich graag. “Een twee dagen jongere generatiegenoot deed nóg beter: Peter Farazijn werd zelfs tweede na de Fransman Eric Pichon en dat overschaduwde mijn eigen prestatie. Rudy Van Gheluwe behaalde er een dagzege. Mijn kennismaking met de echte cols werd afgedwongen zonder specifieke voorbereiding, wat het nog mooier maakte. De omkadering was ook niet je dat: zo sliepen wij in een school.”

Dromen

“Het zette mij wel wat aan het dromen”, bekent Benny ootmoedig. “Het was in elk geval internationaal gezien mijn mooiste prestatie en dito herinnering. Nadien nam ik nog eens deel aan die koers, maar ik haalde er lang niet meer hetzelfde niveau als in 1988. Ik reed ook de Giro della Valle d’Aosta Mont Blanc, maar dat was zeker te hoog gegrepen voor mij. De Triptique Ardennais lag mij zoveel beter om in de ritten enkele keren de top vijf te halen en de top tien in het eindklassement.”

“Ik verbaasde mezelf nog geen klein beetje dat ik dat op mijn negentiende al voor mekaar kreeg”

Benny koerste slechts tot zijn 24ste, trad drie jaar later herop maar hield het na anderhalf seizoen definitief voor bekeken. Het waren de beruchte jaren negentig avec la course en deux vitesses. “Ik was zeker geen slechte wielrenner. Ik won als tiener zo’n vijf keer per seizoen en behaalde ook nog een meervoud aan dichte ereplaatsen”, licht Benny verder toe. “Ik was een traagbloeier die elk jaar wat verbeterde. Vooral als neo-liefhebber belandde ik in een stroomversnelling met nog vóór de Tour du Béarn-Aragon een dichtste ereplaats in de interclub van Geluwe. Die fraaie lijn kon ik tijdens de daaropvolgende jaren helaas niet doortrekken.”

Benny Engels:
Benny Engels: “Ik won als tiener zo’n vijf keer per seizoen en behaalde ook nog een meervoud aan dichte ereplaatsen.”© Repro JS

Ploegleider

Benny Engels liet het wielrennen evenwel niet vallen. Hij werd een gewaardeerd ploegleider, eerst zeven jaar bij Soenens-Germond en hij is nu al elf seizoenen – drie bij Beveren 2000 en nu al acht bij EFC-L&R-Vulsteke – de sidekick van Wim Feys, met wie het dus perfect klikt. Professioneel is Benny nu wijkagent in Rumbeke, wat hij beschouwt als de job van zijn leven. Daarvoor was hij tien jaar aan de slag als begeleider bij Kerckstede, een organisatie die volwassenen met een lichte tot zwaardere verstandelijke beperking ondersteunt in Oostnieuwkerke. Ook privé gaat het hem, aan de zijde van Lies Claeys, voor de wind met hun 21-jarige dochter Lisa (leerkracht) en hun 18-jarige zoon Michiel (schilder). “Een koersende opvolger is er niet, maar dat hoeft ook niet”, besluit Benny, van wie de perceptie wil dat hij met een eeuwige glimlach door het leven stapt.

(BCA)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier