Met Rund um Köln schreef Baptiste Planckaert (31) vorig seizoen een UCI 1.1-wedstrijd op zijn palmares bij. Daarnaast stond de ervaren rot van Bingoal-Wallonie Bruxelles op het podium van vier wedstrijden van hetzelfde niveau en behaalde hij met zijn zesde plaats in Eschborn-Frankfurt zelfs een dichte ereplaats op WorldTour-niveau. Een uitstekende campagne dus voor Planckaert, die echter relativeert. “Het had nog beter gekund.”
Baptiste Planckaert oogt scherp als we hem halverwege januari in de lobby van Diamante Beach, een viersterrenhotel in Calpe, aantreffen. Hij grijnst eens. “Er zouden toch nog wat kilo’s af mogen.” Planckaert, die in 2010 zijn profdebuut bij het intussen ter ziele gegane Landbouwkrediet vierde, heeft vandaag, op vrijdag 17 januari, een stevige trainingssessie met zijn ploegmaats van Bingoal-Wallonie Bruxelles achter de rug: zes uur in het zadel, ruim 180 kilometer en 3.000 hoogtemeters. “Ik voel me thuis in dit team. Ik mag mijn ding doen en de sfeer onder de ploegmaats is echt 100 procent. Er zijn geen kliekjes. Ja, er heerst een familiale sfeer.”
Twee jaar Katusha
Het is duidelijk waarop Planckaert doelt. Aan zijn twee seizoenen op WorldTour-niveau, als renner van Katusha, heeft hij niet al te veel mooie herinneringen overgehouden. “Met een aantal ploegmaats klikte het wel, hoor. En ik vond mezelf in mijn eerste seizoen daar, in 2017, zelfs beter presteren dan hoe ik bijvoorbeeld vorig jaar voor de dag kwam. Maar ik ben net iets te vaak gevallen, denk maar aan Kuurne-Brussel-Kuurne in 2017 en Gent-Wevelgem en de E3 BinckBank Classic in 2018. Ik vond dat ik niet slecht reed, maar de kopmannen bij Katusha werkten het niet af en dan val je meteen een stuk minder op. Toen de ploegleiding in juni 2018 liet weten dat ik weg moest en me ook nog eens voor de eerste keer in mijn carrière op hoogtestage stuurde, was mijn verhaal daar helemaal over.”
“Ik vond dat ik bij Katusha niet slecht reed. De kopmannen werkten het echter niet af”
De Zwevegemnaar, die al vele jaren getraind wordt door Anzegemnaar Luc Wante, keerde eind 2018 terug naar het oude nest en vond er de fietsvreugde terug waarmee hij in 2016 het klassement van de Europe Tour aanvoerde. Hij won prompt een UCI 1.1-wedstrijd en reeg de dichte ereplaatsen aaneen. “Mijn seizoen viel redelijk goed mee”, glimlacht hij. “Het had zelfs nog beter gekund. Af en toe kende ik een onverklaarbare dip en hier en daar was er een probleem met mijn zadel dat afbrak. Maar oké, ik mag zeker niet klagen.”
Geen IJzeren Briek
In 2020 wil Planckaert dezelfde lijn aanhouden. “En proberen nog iets beter te doen. Neen, de IJzeren Briek van jullie krant winnen zal te hoog gegrepen zijn. Er fietst iets te veel talent in onze provincie rond. Ik ben al tevreden als ik mijn job goed en graag doe, dat is voor mij het belangrijkste”, besluit de elfdejaarsprofs, die volgende week met zijn ploegmaats aan de slag is in de nieuwe Ronde van Saudi-Arabië. De week erna stond normaal ook de Ronde van Oman op het programma, maar die rittenkoers werd afgelast na het overlijden van de sultan. De Omloop en Kuurne-Brussel-Kuurne worden zijn eerste wedstrijden op Belgische bodem.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier