Aaron Verwilst mag terugblikken op prima tweede profseizoen

Aaron Verwilst ... © belga
Stijn Moerman

De 22-jarige Aaron Verwilst mag tevreden terugblikken op zijn tweede seizoen in het profpeloton. De Ruiseledenaar stond er in het voorjaar, reed zich meermaals in de kijker en liet na een lang en zwaar seizoen zelfs op het einde nog enkele mooie resultaten noteren.

“Ik ben redelijk goed aan het seizoen begonnen”, blikt Aaron Verwilst (22) terug. “In de openingskoersen stond ik meteen mijn mannetje en die lijn trok ik door. In Kuurne-Brussel-Kuurne reed ik bij de eerste 20 over de Kwaremont en zat ik na de heuvelzone nog in de eerste groep. Ik heb wel ondervonden dat het niveau in het begin van het jaar het hoogst ligt. Iedereen piekt naar die periode waarvan de koersen tot de verbeelding spreken.”

Ik heb dit jaar veel gekoerst, maar op het einde nog steeds fris

“In de Ardennenklassiekers ging het vervolgens minder. De ploeg wou dat ik daar reed, maar als jonge gast is het niet evident om er iets te doen. Zeker met al die frisse mannen die erbij komen. De enige manier om je daar in de kijker te rijden, is door mee te glippen met de vroege vlucht. Dat is me in de Amstel Gold Race gelukt. Maar ik heb ondervonden dat die koersen erin hakken en in de kleren blijven hangen.”

“Dat ik een druk programma reed? Dat klopt, maar na de Waalse klassiekers en het BK had ik wel even rust. En op het einde van het seizoen waren er geen tekenen van vermoeidheid. Ik werd vijfde in Paris-Chauny, 20ste in de Famenne Ardenne Classic, 19de in Parijs-Tours en tiende in Putte-Kapellen. In die laatste koers waren de benen nog steeds heel goed. Een leuk gevoel om de winter mee in te gaan.”

Nog een stap vooruit

“Hopelijk kan ik deze goede prestaties volgend seizoen bevestigen en nog een stap vooruit zetten. Met twee profjaren in de benen moet dat mogelijk zijn. De voorbije jaren reed ik vaak in dienst, misschien dat ik volgend seizoen vaker mijn kans mag gaan. Maar dat dwing je natuurlijk zelf af door goed te presteren. Of mijn toekomst in het Vlaamse of Waalse werk ligt? Dat is moeilijk te zeggen aangezien ik niet veel voorjaarsklassiekers gereden heb. Op korte termijn denk ik dat het gemakkelijker is om in het voorjaar te scoren. Bij de beloften heb ik meermaals bewezen dat ik daar mijn mannetje sta. De Waalse klassiekers zijn nu nog iets te zwaar om iets te betekenzn”, besluit Aaron die begin november de trainingen hervat. (lacht) “Al kriebelt het na een weekje rust alweer om erin te vliegen.”