Veronique Dedrie (49) is een kwarteeuw supporter van VKt Torhout: “Dankzij VKt depressie overwonnen”

Veronique Dedrie is er altijd om de oranjebrigade aan te moedigen. (foto PDC)
Redactie KW

Wie ooit een wedstrijd van VKt Torhout bijwoonde, heeft ongetwijfeld kennisgemaakt met de superfan van de club. Veronique Dedrie (49) uit Gistel mist zelden een wedstrijd van het A-team. Vaak is ze ook aanwezig om andere ploegen van de oranjebrigade aan te moedigen.

“Eigenlijk begon alles met een vrij dramatische ervaring. Na de geboorte van één van mijn kinderen kampte ik met een serieuze depressie. De arts die me toen behandelde, raadde me aan om een leuke hobby te zoeken. Ik had vroeger op school nog gevolleybald en besliste om eens een wedstrijd van VKt bij te wonen. Ik woonde toen immers nog in Torhout. Die ambiance op en rond het veld beviel me zo erg dat ik regelmatig eens de trainingen bijwoonde. 25 jaar later ben ik nog steeds supporter van VKt en misschien daardoor voel me nu echt goed in mijn vel”, vertelt Veronique Dedrie enthousiast.

“Ik speelde zelfs een jaar bij de Wilde Wuven, de recreatieve damesploeg van VKt”, gaat Dedrie verder. “Dat was niet echt mijn ding. Als supporter kan ik me meer uitleven. Ik ben iemand die helemaal opgaat in een wedstrijd. Ik schreeuw de ploeg vooruit als het minder gaat. Soms zou ik zelf op het veld willen staan om een bal over het net te slaan. Ik blijf echter altijd positief, want dat vind ik een belangrijke eigenschap van een goede supporter. Vooral als het niet goed loopt, hebben de spelers nood aan een steuntje in de rug. Negatief supporteren staat niet in mijn woordenboek.”

Volley is mijn lang leven. Dat kan niemand me afpakken

Bekerfinale

Veronique Dedrie heeft al heel wat meegemaakt in die kwarteeuw dat ze VKt Torhout in haar hart draagt. “Zo was er coach Yurek Strumilo die er op stond dat de verwarming in de zaal altijd op 25 graden stond. Iedereen zweette zich te pletter, maar zijn wil was wet. De verplaatsingen met het herenteam, dat toen nog in de nationale reeksen speelde, waren legendarisch. De ambiance en feeststemming na elke overwinning zal ik nooit vergeten. Maar misschien is de bekerfinale van 2013 tegen Hermes Oostende wel de mooiste herinnering. Elke supporter was helemaal uitgedost in de clubkleuren en we schreeuwden samen de ploeg naar de overwinning. Zoiets vergeet je niet.”

Veronique is een VKt-supporter in hart en nieren, waardoor een volleybalwedstrijd van haar favoriete ploeg zo goed als altijd voorrang krijgt op andere activiteiten. “Familie en vrienden weten dat onze agenda volledig afgestemd is op de kalender van VKt. Volleybal is mijn lang leven en dat kan niemand me afpakken.”

De clubliefde van de superfan neemt soms extreme dimensies aan. “Vijf jaar geleden ben ik hertrouwd. Op onze huwelijksfoto’s poseer ik in een uitrusting van VKt Torhout. Ik vond dat die kledij het best bij mijn paste. Mijn echtgenoot steunt me voluit in mijn liefde voor de Torhoutse volleybalclub en dat is leuk. VKt is een echte familieclub. Iedereen kent iedereen en ik voel me gesteund door de speelsters en de andere supporters. Ik zal nooit vergeten dat ik dankzij VKt een depressie overwonnen heb”, besluit Veronique Dedrie. (PDC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier