Vrienden op en naast het veld. De twee jongsten van de fiere competitieleider. Samen klaargestoomd voor een profcarrière aan de Topsportschool in Vilvoorde. En klaar om hun eerste trofee te pakken. Kuurnenaar Tim Verstraete (21) en Seppe Van Hoyweghen (19) uit Zulte moeten Lindemans Aalst zondag tegen favoriet Knack Roeselare aan de beker helpen. “Laat het maar spannend zijn, zolang wij maar aan het langste eind trekken.”
De ochtendtraining voor de Europese confrontatie met Mladost Zagreb woensdagavond zit er net op. Tim Verstraete, 21 en sinds dit jaar libero van Lindemans Aalst, en Seppe Van Hoyweghen, amper 19 en bezig aan zijn tweede seizoen als setter bij de Oost-Vlamingen, genieten van een stevige spaghetti. “Ideaal krachtvoer voor vanavond, en nog lekker ook”, knipoogt Tim.
De twee youngsters van de leider in de Euromillions Volley League ogen relaxt, ook al wacht komende zondag een bekerfinale in een volgepakt Sportpaleis. Tegenstander: het grote Knack Roeselare, de enige Belgische ploeg die dit seizoen al kon winnen van Aalst. “De match tegen Zagreb (die Aalst met 3-1 won, red.) komt eigenlijk goed uit”, vindt Seppe. “Je kan nog wat matchritme opdoen in de aanloop naar de finale. En je neemt toch altijd het goede gevoel van een overwinning mee.”
Volleybalschool
Tim en Seppe kennen elkaar al jaren. Vanaf het tweede middelbaar zaten ze samen op de Volleybalschool in Vilvoorde en ook bij de nationale Young Red Dragons speelden ze samen. Dit jaar komen ze voor het eerst als prof voor dezelfde club uit. Tim: “Ja, we zijn vrienden, ook naast het veld. Ook al zegt Seppe graag van niet. (lacht) De basis voor die vriendschap hebben we waarschijnlijk wel op school gelegd. De Volleybalschool is in België echt wel de beste voorbereiding op een profcarrière. In de eerste jaren is het vrij strikt, maar eens je in het vijfde en het zesde komt, krijg je wel wat meer vrijheid. In de voormiddag kregen wij gewoon les, na de middag lag de focus op training, zowel power, met de bal, als tactisch door middel van videoanalyse.”
Tim Verstraete (21, 1m74) speelt als libero voor Lindemans Aalst. Hij begon met volleyballen in Heule en Kuurne, maar al snel verhuisde hij naar de Topsportschool voor volleybal in Vilvoorde. Na twee jaar bij Leuven verkaste hij vorige zomer naar Aalst waar hij een contract voor drie seizoenen tekende. Tim is oorspronkelijk van Kuurne, maar woont nu op een appartementje in Aalst. Hij studeert via afstandsonderwijs toegepaste psychologie aan Vives Kortrijk. Tim is de zoon van Hans Verstraete en Janique Lacombe. Met Ine (23) heeft hij één zus.
Seppe pikt in: “Als je kijkt naar de nationale ploeg, zowel bij de mannen als de vrouwen, zie je de verdienste van de Volleybalschool. Ik schat dat 90 procent van de spelers en speelsters er school heeft gelopen. Oké, je zit op internaat en bent zes op zeven dagen weg van thuis, maar dat word je op zich wel snel gewoon.”
Minuten maken
Met slechts twee verliesmatchen in de competitie doet Aalst het uitstekend. En daar spelen Tim en Seppe allebei een belangrijke rol in. “Ik denk dat de kracht van ons team in de mix zit. Veel Belgen en een aantal sterke buitenlanders. En vooral: heel wat jonge spelers, aangevuld met mannen met ervaring. Zes spelers zijn 25 of jonger, dat is vrij veel voor een ploeg die top drie in België ambieert“, zegt Seppe. “Dat is een van de redenen waarom ik – en ik denk Seppe ook – voor Aalst heb gekozen”, vult Tim aan. “Hier kunnen we minuten maken, rustig groeien. Niet dat de vraag om bij Roeselare te spelen al kwam, maar Aalst lijkt mij op dit moment de ideale omgeving om veel te spelen op het hoogste niveau.”
Toch mag het team stilaan zijn voet zetten naast traditieclubs Knack Roeselare en Maaseik. Volleybalkenners maken soms de vergelijking met het Engelse voetbal, waar je met Manchester United en Liverpool twee traditieclubs hebt en met Manchester City de jongste jaren een enorm ambitieuze club die meedoet voor de prijzen. “Je kan het tot op zekere hoogte zo stellen”, knikt Seppe. “Financieel kan je het allerminst vergelijken. Het is alleszins wel de bedoeling om die twee grote clubs meer en meer het vuur aan de schenen te leggen.”
“Voor het seizoen was het doel om enerzijds om de finale van de play-offs te spelen en ons zo te kwalificeren voor de Champions League. Anderzijds mikten we op de beker”, zegt Tim. “We staan nu in die finale. En eens je er staat, wil je die natuurlijk winnen. Een finale is altijd iets aparts. Het zal moeilijk worden, dat weten we. Maar de druk ligt bij Knack. Zij moéten, wij kunnen winnen.”
Passeur Seppe Van Hoyweghen (1m97) is geboren op 7 oktober 2000 en moet dus nog 20 worden. Zijn volleybalcarrière startte hij bij het plaatselijke Kuros Zulte. Ook Seppe werd opgeleid aan de Volleybalschool in Vilvoorde en is bezig aan zijn tweede seizoen bij Lindemans Aalst. Zijn vader Bart Van Hoyweghen verdedigde vroeger de kleuren van Maaseik, zijn moeder Ineke is de zus van Kristof Hoho, ex-speler van Menen, Maaseik en Roeselare. Seppe heeft een tweelingzus, Jill. Hij zit op kot in Gent waar hij TEW studeert. Seppe heeft een vriendin.
Seppe mocht vorig jaar al eens proeven van de bijzondere sfeer tijdens de bekerfinale. Ook toen kwam de tegenstander uit Roeselare. Na een sterke eerste set moesten de Oost-Vlamingen uiteindelijk met 1-3 het hoofd buigen. “Zoveel supporters maak je nergens anders in België mee. Dat is echt speciaal en kan je als speler zeker een boost geven. Zoals Tim zegt: het kan dit jaar zeker voor ons. We zullen allemaal top moeten zijn, maar alles is mogelijk. Revanche pakken, dat zou wel mooi zijn.”
Dromen van het buitenland
Hoewel ze beiden nog twee jaar onder contract liggen in Aalst dromen de twee talenten al luidop van het buitenland. “Als jonge speler weet je dat je nog stappen moet zetten”, aldus Tim nog. “De vraag is niet welke stappen, maar wel hoeveel. Uiteraard wil je als prof zo hoog mogelijk mikken.” “Italië of Polen, dat zijn toch dé volleyballanden bij uitstek. Daar ligt mijn ambitie wel”, zegt Seppe.
Vlak voor de twee naar huis vertrekken om te rusten voor de Europese match, probeer ik nog snel een pronostiekje los te wrikken. “Het liefst zou ik natuurlijk de droogste 3-0 ooit binnenhalen. Maar dat zal wel niet gebeuren“, lacht Tim. “Laat het maar spannend zijn. 3-2 voor ons. En 15-0 in de beslissende set. (lacht luid)” “Ja, 3-2. Een mooie match om naar te kijken, veel supporters in de tribune en wij die met de beker naar huis gaan“, besluit Seppe.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier