Maurice Bauwens (88) superfan van Elckerlyc Zwevezele: “Leuk, zo’n zoen of knuffel”

(foto PDC)
Redactie KW

De vrouwen van volleybalclub Elckerlyc Zwevezele A staan autoritair aan kop in Promo 1 en spelen binnenkort de halve finale van zowel de Vlaamse als de provinciale beker. Hoogdagen, dus, voor hun vurigste supporter, de 88-jarige Maurice Bauwens: “Ze bezorgen me heerlijke momenten, tijdens én na de match.”

Maurice is al ruim twintig jaar supporter. “Eigenlijk maakte ik heel toevallig kennis met Elckerlyc. Toen de ploeg nog in divisie speelde, vroeg een vriend of ik zin had om eens een wedstrijd op verplaatsing bij te wonen. Hij verzekerde me dat de ambiance op de bus altijd formidabel was. Ik kende niets van volleybal, maar ik vond het direct een mooie sport. Al gauw bouwde ik een band op met de speelsters en trakteerde ik hen regelmatig na een wedstrijd.”

“Maurice beweert geen grote kenner te zijn, maar hij weet meer af van volleybal dan de doorsnee supporter”, vult voorzitter Eddy Vancauwenberghe aan. “Hij gaat tijdens een wedstrijd ook altijd op een strategische plaats zitten, zodat hij het spel goed kan volgen. Hij is veruit onze trouwste supporter, en wat ik het meest in hem waardeer is zijn positieve ingesteldheid.”

“Ondertussen ken ik al iets meer van het spelletje”, zegt Maurice met een knipoog. “Ik vind een harde en precieze slag het mooiste wat er is. Als ik na de wedstrijd de meisjes trakteer, beloon ik hen eigenlijk voor hun prestatie. Ze bezorgen me, zowel tijdens als na de wedstrijd, heerlijke momenten, waarvan ik opleef. Natuurlijk vind ik het ook leuk en aangenaam als ik een zoen of een knuffel van hen krijg.”

Hij is van goudwaarde voor onze club – en kantine

Als laatste naar huis

“Maurice is een echte volksmens, die graag geniet en houdt van plezier maken”, bevestigt de voorzitter. “Hij geeft eerlijk toe dat hij graag in het gezelschap van de speelsters vertoeft, maar zijn houding tegenover hen is altijd correct. Hij heeft zijn vaste plaats in de kantine en is meestal de laatste die naar huis vertrekt. Als er te feesten valt, is Maurice altijd in de buurt. Voor onze club en onze kantine is hij van goudwaarde.”

Maurice is na meer dan twintig jaar een soort mascotte geworden. “Ik heb in al die jaren zelden een thuiswedstrijd gemist. Heel regelmatig ga ik mee met Eddy op verplaatsing. In mijn keuken hangen foto’s van de ploeg, maar ook van feestjes die ik samen met de speelsters en andere supporters meemaakte. Elckerlyc heeft me al heel veel mooie momenten bezorgd. Omdat ik vaak ook supporter voor de recreatieve ploeg, ben ik zogezegd coach van dat team. In die ploeg spelen heel wat dames die ik nog ken van toen ik kennismaakte met de club. Die speelsters zijn eigenlijk goede vriendinnen geworden.”

“Ooit zei iemand dat ik toch wel geluk had dat ik als man op leeftijd regelmatig met zes vrouwen op de baan mag. Ik kan dat alleen maar bevestigen. (knipoogt)” (PDC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier