Met nog twee wedstrijden af te werken, voert Knack Volley nog altijd de reguliere competitie aan met een bonus van zes punten. Zondag komt Achel op bezoek. Volle wedstrijdwinst vormt de aanloop naar de titel van regulier kampioen.
Menen en Maaseik hebben nog een wedstrijd tegoed. Als beiden dit weekend bij respectievelijk Aalst en Gent én de inhaalwedstrijd een week later thuis tegen Haasrode en Achel winnen, kan het dat Knack op de slotspeeldag in de Tomabelhal nog altijd één punt moet versieren in de topper tegen Maaseik om regulier kampioen te worden.
“Eigenlijk deden wij in de reguliere competitie wat wij moesten doen. Het komt er nu op aan om die goede uitgangspositie ook te verzilveren naar de titel van regulier kampioen.”
“Een echte prijs is er niet te winnen met die titel. Maar het maakt wel dat je in de kwalificatieronde naar twee gewonnen wedstrijden, kunt aantreden tegen de rode lantaarn. Daarna begint het echt met de play-offs in een minicompetitie met vier”, zegt de 33-jarige Matthijs Verhanneman.
Hij bleef noodgedwongen geblesseerd én revaliderend achter in de Rodenbachstad toen het Knack-gezelschap maandagmiddag vanuit Schiervelde de trip naar Bulgarije ondernam. Mét de stille hoop zich alsnog te kwalificeren voor de kwartfinale in de CEV Champions League.
Niet blessuregevoelig
“Of het de eerste keer is dat ik een Europese verplaatsing met Knack mis? Europees maakte ik op uitzondering van een wedstrijd in Kazan maar dat is al lang geleden alle uitwedstrijden van Knack mee. Het stak toch wel dat ik niet mee kon afreizen. Ik kon de ploeg daar evenwel van geen nut zijn en het was beter om thuis met een aangepast programma te revalideren van die blessure die ik tegen Friedrichshafen eind vierde beurt opliep.”
“Een typische volleybalblessure was het. Na een aanval kwam ik met mijn net geen 100 kilo, een gewichtsgrens die ik niet wil overschrijden, vol op de voet van een bezoekende speler terecht en verzwikte de enkel.”
Ik sta bij manier van spreken letterlijk én figuurlijk op stevige poten
“Uiteindelijk valt de blessure nog mee. Na onderzoeken bleek dat ik bij die verzwikking van de enkel geen botschade opliep noch een letsel aan het kraakbeen. Daardoor is er geen operatie noodzakelijk.”
“Uiteindelijk was ik die opeenvolgende seizoenen topvolleybal niet echt blessuregevoelig en sta ik bij manier van spreken letterlijk én figuurlijk op stevige poten om het zo uit te drukken. De jongste jaren bleef ik gespaard van blessures al had ik tussen mijn 18de en 25ste wel geregeld last aan de enkels evenwel zonder langdurige inactiviteit.”
Play-offs
De kapitein en clubicoon focust momenteel vol op zijn revalidatie en wil tegen de kwalificatiewedstrijden weer topfit zijn. Zaterdag woonde hij de competitiewedstrijd tegen Gent wel al vanop de bank mee en kon hij probleemloos stappen.
“Hoe lang de revalidatie zal duren, is momenteel moeilijk in te schatten. Zelf reken ik op een drietal weken en zou tegen de topper op 5 maart tegen Maaseik al weer speelklaar willen zijn om indien nodig al een invalbeurt te maken. Ik ga dagelijks langs bij kine Matthias Terryn en probeer in de fitnessruimte de conditie en de kracht op peil te houden via een gevarieerd revalidatieprogramma. Om weer topfit in de play-offs voor de titel te gaan.”
In die tijd zijn er andere spelers die zich kunnen manifesteren, zoals tegen Gent onder meer de Est Tammearu. “Waaraan je maar ziet dat elk nadeel ook zijn voordeel heeft”, reproduceert Verhanneman voetbalgrootmeester Cruijff.
“Mart kon zich tegen Gent in positieve zin manifesteren nadat zijn progressie dit seizoen tot twee keer toe afgeremd werd. Eerst door een buikspierletsel, later doordat onze kern door het coronavirus geteisterd werd. Sindsdien maakte hij al enkele geslaagde invalbeurten, tegen Gent bewees hij een serieuze versterking te zijn.”
Zondagnamiddag is het voorlaatste geklasseerde Achel op bezoek en dat moet voor Knack de gelegenheid zijn om zijn bonus te consolideren.
Zondag 20 februari om 15 uur: Knack Roeselare – Tectum Achel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
