Het gezin van Carl Ponseele en Kaat Bothuyne uit Hooglede hebben drie goede redenen om te juichen: dochter Sien en de zonen Robbe en Wout streden met Bevo Roeselare en Knack Volley mee op de nationale jeugdkampioenschappen volleybal in Torhout. Ze keerden alle drie met een medaille weer naar huis.
Wout is de jongste ten huize Ponseele. Hij volgt het vierde leerjaar in de Zonnebloem en behaalde in Torhout zilver bij de U11 met Knack Roeselare. Dochter Sien maakte dit schooljaar de overstap naar de middelbare school. Zij volgt les in Barnum en met de U13 van Bevo Roeselare veroverde ze ook de zilveren plak. Robbe kon met de U15 van Knack beslag leggen op de gouden medaille. Hij studeert in het tweede middelbaar in het VMS en komt soms ook al uit bij de U17.
Het is geen toeval dat er veel volleybaltalent in huis aanwezig is. “Ik speelde zelf volleybal bij Menen”, aldus mama Kaat Bothuyne. “Ik werd er ook coach en had zelfs nog de leiding over de eerste ploeg bij de dames. De combinatie met de opvoeding van mijn drie kinderen was wat moeilijk en zo raakte ik eruit. Een zestal jaar geleden ben ik uiteindelijk bij Knack beland en ik had er al verschillende leeftijdscategorieën onder mijn hoede, momenteel train ik de U11, de ploeg van Wout.”
Veel trainingsarbeid
De kinderen beoefenden enkele sporten zoals judo, voetbal of gymnastiek, maar uiteindelijk kozen ze alle drie voor volleybal. Een groot deel van hun vrije tijd gaat hier dan ook in op. Sien staat wekelijks zes uur op het trainingsveld, Wout zo’n acht uur en Robbe zelfs 12 tot 13 uur. Dit alles zonder de wedstrijden en dat zijn er soms ook twee per week.
De vele trainingsarbeid werpt zijn vruchten af. “Ik mocht al een week bij de Red Dragons gaan trainen als libero”, pikt Robbe in. “Steven Vanmedegael, de trainer van de eerste ploeg van Knack, wil me eerder opleiden als passeur. Ik heb helaas mijn lengte niet echt mee, zo ben ik uitgerekend op 1 meter 82, met een marge van 2 centimeter. Ik kreeg ook het aanbod om te starten in de Topsportschool in Vilvoorde. Het was geen makkelijke beslissing, maar momenteel gaat school nog even voor.”
Het inplannen van een familiefeestje is bij ons altijd een hels karwei
De vele trainingsuren zorgen ook voor een complexe planning bij de ouders. “Het is altijd wel even puzzelen om iedereen ter plaatse te krijgen“, aldus papa Carl. “Dit jaar viel het redelijk goed mee tijdens het seizoen. Zondag tijdens de jeugdkampioenschappen was het een complete chaos. De eerste wedstrijd stond voor alle drie op hetzelfde tijdstip gepland zodat ik eigenlijk heen en weer heb gelaveerd tussen de verschillende velden om zo veel mogelijk te kunnen meepikken. Ook het inplannen van een familiefeestje is bijvoorbeeld altijd een hels karwei.”
Ballenrapers bij Knack
Nu mag de riem er even af, want het volleybalseizoen is afgelopen en het nieuwe begint pas in augustus. “Zo’n periode zonder trainingen en wedstrijden begint al snel te vervelen“, vindt Sien. “Gelukkig zijn er in de vakantie ook nog de wedstrijden van de West-Vlaamse selectie.”
De absolute droom van Wout en Robbe is om door te stoten naar de eerste ploeg van Knack Volley. Ze gaan dan ook heel vaak supporteren. “Sien en ik zijn ballenraper bij de thuiswedstrijden“, zegt Wout. “Robbe was dit vroeger ook, maar die is nu te oud geworden. We zijn trouwe supporters en elke thuiswedstrijd zijn we op post. Onze favoriete speler is Matthijs Verhanneman. Hij werd terecht verkozen tot Speler van het Jaar. We waren natuurlijk teleurgesteld toen we in de titelfinales aan het kortste eind trokken en de landstitel uiteindelijk naar Maaseik ging.” (JT)
Sport
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier