Hoe bijzonder een derby tussen KV Kortrijk en SV Zulte Waregem voor de respectieve supportersclans ook mag zijn, voor keeperstrainer Gianny De Vos is de wedstrijd nóg een tikkeltje specialer. KV Kortrijk gaf hem twaalf jaar geleden een kans op het hoogste niveau en met SV Zulte Waregem heeft de Oostrozebekenaar al van zijn zevende een stevige emotionele band.
Van Francky Dury heeft Gianny De Vos geleerd dat zijn mooiste jaren er nu zitten aan te komen en hij wil het graag geloven. “Francky is tenslotte een ervaringsdeskundige, die zijn mooiste successen bij deze club na zijn 50ste heeft geboekt”, glimlacht de keeperstrainer, die twee weken geleden vijftig jaar werd. “In mijn vak ben ik niet de jongste, maar zeker ook niet de oudste..”
Wat velen allicht niet weten, is dat jij al bezig bent aan je tweede carrière bij Zulte Waregem. Hoe ben je hier de eerste keer terechtgekomen?
Gianny De Vos: “Ik was als doelman bij KSV Moorsele actief toen ik in het najaar van 2001 een telefoontje kreeg van (toenmalig sportief manager, red.) Luc Dhaenens. De fusie tussen SV Waregem en Zultse VV was nog maar enkele maanden beklonken. Luc wou me erbij als keeperstrainer in de jeugdopleiding. Ik stemde in, combineerde die taak nog met een fulltime job in de bouwsector en bleef ook zelf keeper. Ik was nooit meer thuis, waardoor ik een jaar later mijn actieve carrière bij Moorsele vaarwel heb gezegd.”
Hoe ben je midden 2007 bij Kortrijk beland?
“Hein Vanhaezebrouck contacteerde mij met de vraag of ik er geen deel wou uitmaken van zijn technische staf. Kortrijk was net de voorbereiding op het seizoen in tweede klasse gestart en zat zonder keeperstrainer. Een vertrek bij Essevee lag niet voor de hand. Ik had hier mijn woord gegeven, voelde me gerespecteerd door Eddy Cordier – toen technisch directeur van de jeugd en mocht scoutingopdrachten uitvoeren voor de eerste ploeg, maar collega John Dujardin wist me te overhalen. ‘Iemand die geen profbestaan op zijn palmares kan voorleggen, mag die kans niet laten schieten.’ Geen jaar later promoveerde ik met Kortrijk naar eerste klasse. Ik ben Hein nog altijd enorm dankbaar voor de kans die hij me gaf.”
Je zei daarnet dat je je activiteiten in het voetbal nog gecombineerd hebt met een job in de bouwsector. Hoezo?
“Ik was als kraanman bij het bedrijf Vanden Buverie uit Desselgem tewerkgesteld in de wegenbouw. Gelukkig waren mijn bazen, rasechte Esseveefans, voetbalminded, zeker nadat we met KV Kortrijk naar eerste klasse waren gepromoveerd. Ik verhuisde naar ‘de koer’, waar ik de betonbreker bediende. Ik werkte van 6 tot 9 uur en na de trainingen keerde ik tussen 13 uur en 13.30 uur terug. Vooral tijdens de winter raakte ik niet altijd aan acht gewerkte uren. Daarom werkte ik op dagen dat ik niet naar de club moest komen soms twaalf uren, zodat ik wat marge had. Ik hanteerde dat regime ook nog in mijn eerste jaar bij de eerste ploeg van Essevee, tot Francky vond dat hij met een fulltime staf moest kunnen werken.”
Het was kiezen tussen werkzekerheid en je voetbalpassie.
“Klopt, maar ik heb me mijn keuze voor dat laatste nooit beklaagd, ook al omdat ik nog altijd het vangnet van loopbaanonderbreking heb. Financieel werd met Essevee een goede regeling getroffen en ik was weer veel meer bij mijn gezin. Op de werkvloer stak jaloezie de kop op, omdat ik altijd maar mocht weglopen van de baas. Niet onbegrijpelijk. Fysiek en mentaal was die cumul van jobs niet langer vol te houden.”
Of ik ooit weer als kraanman zou willen werken? Heel zeker
Kan je je inbeelden dat je ooit nog terug in een kraan zou stappen?
“Zeker, het zou me zelfs geen moer kunnen schelen. Begrijp me niet verkeerd: ik doe mijn werk als keeperstrainer heel graag, zolang het zich situeert op het wedstrijd- of trainingsveld. Maar ik ben geen fan van heel die gemediatiseerde wereld rond het voetbal. Het is niet meer zo erg als vroeger, maar ik kan me nog altijd enorm opwinden als ‘mijn’ doelman in de kranten maar eenzelfde cijfer krijgt als de keeper van de tegenstander, terwijl die duidelijk in de fout is gegaan.”
Waarom ben je indertijd niet bij KV Kortrijk gebleven?
“Er waren al na mijn eerste seizoen KVK contacten met Zulte Waregem om terug te keren, maar door de samenwerking met Portsmouth werd Hans Galjé hier toen als keeperstrainer gestald. Een seizoen later kwam het er dan toch van, temeer omdat ik al van jongs af aan een emotionele band heb met deze club. Op zevenjarige leeftijd al woonde ik met mijn vader de thuiswedstrijden bij in de houten Cras-tribune. In de gouden Europese campagne midden jaren tachtig kwam ik met de fiets vanuit Tielt kijken.”
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier