West-Vlaming Gino Caen maakt deel uit van trainersstaf Anderlecht en tekent voor punt op Club

Gino Caen neemt hier samen met Olivier Deschacht de RSCA-groep op sleeptouw. © BELGA
Wouter Vander Stricht

Gino Caen gaf ooit les aan Nicolas Lombaerts en Tuur Dierckx in het Sint-Leocollege in Brugge. Voetballen deed hij bij diverse teams in het Brugse ommeland. Hij was ook 15 jaar trainer bij provinciale clubs vooraleer hij bij KV Kortrijk een kans kreeg. Met Yves Vanderhaeghe trok hij naar KV Oostende, Hein Vanhaezebrouck wou hem er per se bij in Anderlecht. Maar voor de topper straks zal hij heel wat Brugse supporters kennen. “Ik woonde er ook 25 jaar en geef al heel mijn beroepsleven les in Brugge…” Sportief wil men bij RSCA de tweede plaats veilig stellen. “Een punt op Club Brugge zou mooi meegenomen zijn, maar winst zouden we ook niet laten liggen natuurlijk.” Maar wie is nu die grijzende krullenbol waar Vanhaezebrouck en Vanderhaeghe zo tuk op zijn?

Gino Caen vierde enkele weken geleden zijn 53ste verjaardag. Sinds hij op zijn 16de in de eerste ploeg van KFC Lichtervelde kwam, staat zijn leven voor een groot stuk in het teken van voetbal. Als leerkracht lichamelijke opvoeding aan het Brugse Sint-Jozefscollege was hij ook dagdagelijks bezig met sport, in 2009 werd hij fulltime trainer en zette hij zijn onderwijsopdracht op een lager pitje.

Maar niettemin heeft hij ook daar een duidelijke visie. “Mocht ik het politiek voor het zeggen hebben, dan heeft iedere leerling per dag een uur verplicht sport op school. Dat zou inderdaad een investering zijn, maar eentje die zichzelf op andere vlakken in veelvoud zou terugbetalen.”

Trainersdiploma’s

KFC Lichtervelde is zijn moederploeg, hij was er ook ooit jeugdtrainer. “Ik was een linker centrale verdediger en kon ook wel op het middenveld uit de voeten.” Via Lichtervelde ging het naar Koekelare, Handzame en Oostkamp (“ik ging toen in Brugge wonen”), Blankenberge, Lissewege (“daar werd ik op mijn 29ste speler-trainer”), Zerkegem, Ichtegem en VV Westkapelle. “Bij die laatste ploeg was ik vijf seizoenen trainer.”

“Ik behaalde samen met Ivan Leko mijn Pro License diploma. Daar werd duidelijk: Leko is helemaal bezeten door voetbal”

Gino Caen behaalde al snel zijn UEFA B- en vervolgens A-diploma en ging ook zelf les geven aan de zogenaamde Heizelschool. Zo legde hij uiteraard ook heel wat contacten. “Ik was trainer bij SK Steenbrugge toen ik in de zomer van 2009 bij KV Kortrijk een kans kreeg. Het was de toenmalige jeugdvoorzitter bij KV Kortrijk, Jo Despriet, die me binnenhaalde. Ik werd onder meer beloftentrainer, Georges Leekens en Rudi Verkempinck vormden toen het trainersduo.”

Op training met links van hem Sofiane Hanni en rechts Kara Mbodj.
Op training met links van hem Sofiane Hanni en rechts Kara Mbodj. “We moesten te lang sterkhouders missen.” (Foto Belga)© BELGA

KV Kortrijk haalde play-off 1 en Leekens trok na dat seizoen naar de nationale ploeg, hij werd in het Guldensporenstadion opgevolgd door ene Hein Vanhaezebrouck. “Hein zou met uiteindelijk naar de staf van het eerste elftal laten overhevelen. We werkten er vier jaar prima samen tot hij naar AA Gent vertrok.”

Gouden KVO-jaren

En toen kreeg Yves Vanderhaeghe zijn kans. “Ik had het geluk weer met een toptrainer aan de slag te kunnen. Yves kon meteen zijn stempel drukken en toen hij na dat seizoen naar KV Oostende trok, nam hij zijn volledige trainersstaf – mezelf incluis – mee naar de kust. Yves had eerst KVK voor play-off 1 geplaatst, de twee volgende seizoenen deed hij dat ook met KV Oostende. We speelden met KVO ook de bekerfinale, veel beter kun je niet doen met een team als Oostende. Jammer dat de start van dit seizoen zo stroef was, we moesten ook het vertrek van toppers als Dimata en Marusic opvangen. We voetbalden niet slecht, maar de punten volgden niet en dat kostte de kop van Yves Vanderhaeghe.”

Gino Caen in zijn tuin in Beveren-Roeselare.
Gino Caen in zijn tuin in Beveren-Roeselare. “Hier kan ik tot rust komen.”

De trainerscarrousel was in gang gezet, want een week later was Hein Vanhaezebrouck ook vertrokken bij AA Gent. “Op een dag kreeg ik laat op de avond een telefoontje van Hein om te vragen of ik met hem mee wilde naar Neerpede. In 48 uur was de deal geklonken. Ik had een clausule in mijn contract, maar ben ook voorzitter Marc Coucke en sportief directeur Luc Devroe dankbaar dat ze me toen ook die kans gunden. Wisten wij veel dat ze later zelf de stap naar Anderlecht zouden zetten. Maar wat beiden aan de kust hebben neergezet, mag uiteraard gezien worden. Als je alleen al het stadion bekijkt en van waar de club op dat vlak komt…”

trapvormen

Zelf kende Gino Caen weinig aanpassingsproblemen bij RSC Anderlecht. “Soms blijf ik er ook slapen, maar andere dagen pendel ik op en neer. Dan moet ik om 6.30 uur vertrekken om de files wat voor te zijn en op tijd op training te geraken. In die zeven maanden was ik nog nooit te laat. (lacht) Maar het is uiteraard ook altijd leuk om in Beveren thuis te komen, hier kun je tot rust komen.”

“Alles in Anderlecht is op en top professioneel, het is niet voor niks de grootste club van het land. Maar ik kwam met Hein en Karim Belhocine in een vertrouwde staf terecht, dat vergde dus geen aanpassing, want ik weet hoe ze werken. Concreet komt het er op neer dat ik voor iedere training de opwarming geef en de niet-functionele trapvormen inoefen. De functionele trapvormen zijn die waar de tactiek er ingeslepen wordt. Die neemt Hein voor zijn rekening. En voor de rest help ik uiteraard waar ik kan.”

Gino Caen (rechts) bedwingt de zenuwen tijdens een wedstrijd. Je ziet naast hem Hein Vanhaezebrouck en Karim Belhocine. (Foto Belga)
Gino Caen (rechts) bedwingt de zenuwen tijdens een wedstrijd. Je ziet naast hem Hein Vanhaezebrouck en Karim Belhocine. (Foto Belga)© BELGA

Zelf huist Gino Caen dus in Beveren-Roeselare, op een boogscheut van de terreinen van het plaatselijke Dosko Beveren. Maar het is iets verderop dat hij vaak gaat supporteren. “Mijn goede vriend Jo Cappelle is trainer van Club Roeselare en ik sta hem graag met raad en daad bij. Ik ken natuurlijk wat spelers die uit de jeugd van de eersteklassers afzakken. Noem me gerust supporter nummer één van Club Roeselare. Ze hebben de tering wat naar de nering moeten zetten, maar hebben zich net kunnen handhaven in tweede provinciale.”

Eigen voetbalsite

Het provinciale voetballeven laat hem dus ook niet los. “Zeker niet. Ik heb ook veel contact met andere trainers met wie ik nog samen cursussen volgde. Bovendien heb ik nog altijd een voetbalsite (mijnelftal.be, red.) waarop we oefenstof voor trainingen plaatsen. Die site is eigenlijk het vervolg op een boek dat ik samen met Joost Desender (bij KVO aan de slag, red.) schreef. Maar het voetbal evolueert snel, de trainers en oefenstof moeten mee evolueren.”

Zelf haalde Gino zijn Pro Licence-diploma in 2014 en 2015. “Ik zat er in een ‘topklas’, met onder meer Vreven, Custovic, Vidarsson, Vanderbiest, Defays… en Ivan Leko. Bedoeling van KVK was om van mij in de staf de vaste man met dat begeerde diploma te maken, maar toen vertrok ik uiteindelijk naar KV Oostende en kent iedereen wel nog de problemen met de licentie die ontstonden omdat Karim Belhocine op dat moment nog niet het juiste diploma had…”

“Ik had het geluk om na Hein met een andere toptrainer te mogen werken: Yves Vanderhaeghe…”

“Ivan Leko manifesteerde zich tijdens de cursus ook als iemand die bezeten is door voetbal. Ook bij een babbel met een pint nadien, was het enkel maar voetbal dat er uitkwam. En hij had ook een visie waar hij vurig voor ging. En de 3-5-2 die hij nu bij Club Brugge hanteert, die begon hij in de tijd van die cursus te appreciëren. Zo zie je maar dat ook hij evolueert. Dat is ook de fout die sommige trainers maken. Voetbal verandert snel, dus je moet jezelf evalueren en bijsturen .”

Gino Caen werkt nu al voor het vijfde seizoen – waarvan vier bij KVK – onder Hein Vanhaezebrouck. “Hij is inderdaad de meester-tacticus waarvoor hij versleten wordt. Ieder detail is belangrijk. De meeste mensen kennen al zijn pappenheimers. Goed pressie zetten, aandacht voor de stilstaande fases… Hij zou het zeker ook in het buitenland kunnen waarmaken, maar hij is ook een familiemens die zich niet zomaar in een avontuur gaat storten. Zelf naar het buitenland? Met een trainersstaf die ik ken, waarom niet? Maar ik zit nu uiteraard ook goed bij RSC Anderlecht, laat ons maar eerst hier de titel pakken.”

2018 even goed als Club

Dit jaar wordt dat moeilijk natuurlijk. Club Brugge domineerde het reguliere seizoen. “Club heeft een zeer sterke reguliere competitie gespeeld. Maar als je de cijfers er even bijhaalt, dan doen wij het in 2018 even goed als Brugge. Na Nieuwjaar haalden wij net niet evenveel punten als Club, in de play-offs scoren we voorlopig een puntje meer. Maar wij blazen niet te hoog van de toren. We willen in eerste instantie proberen tweede te worden en zo de voorronde van de Champions League halen. Mochten we winnen op Club Brugge dan blijft de achterstand nog altijd twee punten. Eigenlijk drie, want door de afronding van de punten heeft Club het voordeel. Maar we willen er in eerste instantie een goede match van maken. Met een punt zouden we een goede zaak doen, daarna hebben wij nog twee thuiswedstrijden waarin we onze doelstelling willen behalen.”

“Wij moesten vier sterkhouders missen; stel je Club eens voor zonder Vormer en Vanaken…”

Maar wat is nu het grote verschil tussen Club en Anderlecht? “Ik vind dat we allebei een ploeg hebben die de titel kan en mag ambiëren. Club speelde, voornamelijk thuis, dit jaar uitstekend. Maar zij hadden misschien het geluk dat wij niet kenden. Op Najar konden we nauwelijks een beroep doen, Onyekuru die al acht keer gescoord had viel uit, daarna met Kara ook onze sterkhouder in de verdediging… En dan was er nog de winterstop. Wij dachten ons te versterken, maar uiteindelijk vertrok ook Hanni nog, een speler die bij haast al onze doelpunten betrokken was. Dat zijn toch vier sterkhouders die we niet ter beschikking hadden. Maak gerust eens de oefening. Haal eens bij Club Brugge er Vormer of Vanaken voor enkele weken uit… Of Poulain. Ik ken die jongen nog van bij Kortrijk. Dat is een stabiele factor, de man die ervoor zorgt dat de verdediging staande blijft. Hij valt in een wedstrijd niet op, maar wanneer je zijn wedstrijden eens van dichtbij gaat bekijken, valt op hoe belangrijk hij wel is voor Club.”

De West-Vlaming moet straks in Jan Breydel met aartsrivaal Anderlecht de mogelijke kampioen in spe gaan bekampen. “Een vol Jan Breydel, daar heerst altijd sfeer. En tussen die fans ken ik heel wat mensen. Ze zullen wel opnieuw roepen, al die gasten waar ik nog les aan gaf. Leuk weerzien, maar wij hopen iets te rapen zondag.”

De 5-0 bij vorig bezoek aan Club

“Dat klinkt zwaar in de oren natuurlijk. Maar we hebben die match nog eens opnieuw bekeken. We krijgen de eerste kans, moeten eigenlijk 0-1 voor komen, maar staan bij de rust 2-0 achter. Twee te vermijden doelpunten. En in de tweede helft krijgen we er dan nog twee binnen met een buitenspelgeurtje. Geloof me vrij, het zal zondag geen 5-0 worden. Maar we kunnen niet ontkennen dat Club een fantastische thuisreputatie heeft en die vaak alle eer aan doet.”

De videorefs

“Het zou doodjammer zijn dat we die techniek niet gebruiken. Je kan ermee cruciale beslissingen de juiste richting insturen. Maar zoals het nu verloopt, is er iedere week wel controverse. Ik denk dat men beter moet afbakenen op welke situaties men moet tussenkomen en het zo de gewone refs wat makkelijker maken. Nu gaat het te vaak fout en zijn de beslissingen vaak niet consequent.”

De toekomst

“We zijn ervan overtuigd dat Marc Coucke alles in het werk zal stellen om ons een elftal te geven dat volgend jaar voluit voor de titel kan meestrijden. Er zullen spelers vertrekken, maar die moeten we op afdoende manier zien te vervangen. Onze voorzitter is een winnaar, hij zal in 2019 zeker de landstitel willen in zijn eerste volledige seizoen bij de club.”

De play-offs

“Ik heb daar zo mijn eigen visie over. Je kan het immers op twee manieren bekijken. Nu zegt men meestal: ‘De punten worden na de reguliere competitie gehalveerd’. Maar je kan het ook anders percipiëren. In plaats van voor 90 punten, speel je in de competitie voor 45 punten. Winst levert 1,5 punt op, tegen een ploeg zijn heen en terug dus maximum drie punten te verdienen. En in de play-offs zijn er drie punten per duel te winnen. Je weet voor je aan de competitie begint, dat het zo ineen steekt. Voor wie play-off 1 speelt, betekent dit uiteraard tien topmatchen. Maar play-off 2 is een ander verhaal. Als je daar in belandt, kun je jonge jongens eens een kans geven. Maar als je nooit eens van PO1 kunt proeven, dan kan ik begrijpen dat het play-offsysteem je maar weinig boeit.”

De 5-0 bij vorig bezoek aan Club

“Dat klinkt zwaar in de oren natuurlijk. Maar we hebben die match nog eens opnieuw bekeken. We krijgen de eerste kans, moeten eigenlijk 0-1 voor komen, maar staan bij de rust 2-0 achter. Twee te vermijden doelpunten. En in de tweede helft krijgen we er dan nog twee binnen met een buitenspelgeurtje. Geloof me vrij, het zal zondag geen 5-0 worden. Maar we kunnen niet ontkennen dat Club een fantastische thuisreputatie heeft en die vaak alle eer aan doet.”

De videorefs

“Het zou doodjammer zijn dat we die techniek niet gebruiken. Je kan ermee cruciale beslissingen de juiste richting insturen. Maar zoals het nu verloopt, is er iedere week wel controverse. Ik denk dat men beter moet afbakenen op welke situaties men moet tussenkomen en het zo de gewone refs wat makkelijker maken. Nu gaat het te vaak fout en zijn de beslissingen vaak niet consequent.”

De toekomst

“We zijn ervan overtuigd dat Marc Coucke alles in het werk zal stellen om ons een elftal te geven dat volgend jaar voluit voor de titel kan meestrijden. Er zullen spelers vertrekken, maar die moeten we op afdoende manier zien te vervangen. Onze voorzitter is een winnaar, hij zal in 2019 zeker de landstitel willen in zijn eerste volledige seizoen bij de club.”

Gino Caen over…

De play-offs

“Ik heb daar zo mijn eigen visie over. Je kan het immers op twee manieren bekijken. Nu zegt men meestal: ‘De punten worden na de reguliere competitie gehalveerd’. Maar je kan het ook anders percipiëren. In plaats van voor 90 punten, speel je in de competitie voor 45 punten. Winst levert 1,5 punt op, tegen een ploeg zijn heen en terug dus maximum drie punten te verdienen. En in de play-offs zijn er drie punten per duel te winnen. Je weet voor je aan de competitie begint, dat het zo ineen steekt. Voor wie play-off 1 speelt, betekent dit uiteraard tien topmatchen. Maar play-off 2 is een ander verhaal. Als je daar in belandt, kun je jonge jongens eens een kans geven. Maar als je nooit eens van PO1 kunt proeven, dan kan ik begrijpen dat het play-offsysteem je maar weinig boeit.”

De 5-0 bij vorig bezoek aan Club

“Dat klinkt zwaar in de oren natuurlijk. Maar we hebben die match nog eens opnieuw bekeken. We krijgen de eerste kans, moeten eigenlijk 0-1 voor komen, maar staan bij de rust 2-0 achter. Twee te vermijden doelpunten. En in de tweede helft krijgen we er dan nog twee binnen met een buitenspelgeurtje. Geloof me vrij, het zal zondag geen 5-0 worden. Maar we kunnen niet ontkennen dat Club een fantastische thuisreputatie heeft en die vaak alle eer aan doet.”

De videorefs

“Het zou doodjammer zijn dat we die techniek niet gebruiken. Je kan ermee cruciale beslissingen de juiste richting insturen. Maar zoals het nu verloopt, is er iedere week wel controverse. Ik denk dat men beter moet afbakenen op welke situaties men moet tussenkomen en het zo de gewone refs wat makkelijker maken. Nu gaat het te vaak fout en zijn de beslissingen vaak niet consequent.”

De toekomst

“We zijn ervan overtuigd dat Marc Coucke alles in het werk zal stellen om ons een elftal te geven dat volgend jaar voluit voor de titel kan meestrijden. Er zullen spelers vertrekken, maar die moeten we op afdoende manier zien te vervangen. Onze voorzitter is een winnaar, hij zal in 2019 zeker de landstitel willen in zijn eerste volledige seizoen bij de club.”

Gino Caen over…

De play-offs

“Ik heb daar zo mijn eigen visie over. Je kan het immers op twee manieren bekijken. Nu zegt men meestal: ‘De punten worden na de reguliere competitie gehalveerd’. Maar je kan het ook anders percipiëren. In plaats van voor 90 punten, speel je in de competitie voor 45 punten. Winst levert 1,5 punt op, tegen een ploeg zijn heen en terug dus maximum drie punten te verdienen. En in de play-offs zijn er drie punten per duel te winnen. Je weet voor je aan de competitie begint, dat het zo ineen steekt. Voor wie play-off 1 speelt, betekent dit uiteraard tien topmatchen. Maar play-off 2 is een ander verhaal. Als je daar in belandt, kun je jonge jongens eens een kans geven. Maar als je nooit eens van PO1 kunt proeven, dan kan ik begrijpen dat het play-offsysteem je maar weinig boeit.”

De 5-0 bij vorig bezoek aan Club

“Dat klinkt zwaar in de oren natuurlijk. Maar we hebben die match nog eens opnieuw bekeken. We krijgen de eerste kans, moeten eigenlijk 0-1 voor komen, maar staan bij de rust 2-0 achter. Twee te vermijden doelpunten. En in de tweede helft krijgen we er dan nog twee binnen met een buitenspelgeurtje. Geloof me vrij, het zal zondag geen 5-0 worden. Maar we kunnen niet ontkennen dat Club een fantastische thuisreputatie heeft en die vaak alle eer aan doet.”

De videorefs

“Het zou doodjammer zijn dat we die techniek niet gebruiken. Je kan ermee cruciale beslissingen de juiste richting insturen. Maar zoals het nu verloopt, is er iedere week wel controverse. Ik denk dat men beter moet afbakenen op welke situaties men moet tussenkomen en het zo de gewone refs wat makkelijker maken. Nu gaat het te vaak fout en zijn de beslissingen vaak niet consequent.”

De toekomst

“We zijn ervan overtuigd dat Marc Coucke alles in het werk zal stellen om ons een elftal te geven dat volgend jaar voluit voor de titel kan meestrijden. Er zullen spelers vertrekken, maar die moeten we op afdoende manier zien te vervangen. Onze voorzitter is een winnaar, hij zal in 2019 zeker de landstitel willen in zijn eerste volledige seizoen bij de club.”