De naam Vladimir Kovacevic doet veel voetballiefhebbers wellicht spontaan denken aan de maker van die knullige owngoal op de slotspeeldag van de reguliere competitie vorig seizoen tegen Moeskroen, die de Walen ook het behoud in de Jupiler Pro League opleverde. Maar dit seizoen is de Serviër wél de rots in de branding achterin. Een kennismaking.
Vladimir Kovacevic (24) is een van de drie KVK-spelers – naast Hannes Van der Bruggen en Thomas Kaminski – die dit seizoen nog geen minuut misten. De metamorfose van de Serviër is dan ook opmerkelijk: hij is niet langer onzeker, maar zit boordevol zelfvertrouwen.
“Toen ik hier vorig seizoen in de wintermercato arriveerde, had ik het moeilijk. Ik was in mijn thuisland, na een winterstop van een maand, net een weekje beginnen trainen toen mijn transfer naar Kortrijk rond was geraakt. Drie dagen na mijn eerste training hier zat ik al op de bank, een week later maakte ik op Standard mijn debuut. Weet je, ik was daar niet klaar voor. De Belgische competitie is van een heel ander niveau dan de Servische. En het liep hier in Kortrijk voor geen meter. Op sportief vlak, maar ook tussen een aantal spelers onderling zat het niet goed.”
“Pas in play-off 2 is het beginnen verbeteren. Die lijn heb ik doorgetrokken dit seizoen. Ik wou hier ook aan iedereen bewijzen dat ik een kwaliteitsvolle speler ben en dat ik het niveau van de Belgische competitie aankan. Ik denk dat ik daarin aan het slagen ben.”
Is er veel gewijzigd voor jou onder de nieuwe coach Yannis Anastasiou?
“We spelen op een andere manier en de coach zorgt voor meer energie en meer discipline bij de spelers. Vanaf die eerste training voelde je al zijn professionalisme. En heel belangrijk: iedereen weet nu wat hem op het veld te doen staat. Het enige minpunt is dat we te veel goals toestaan. Het zijn er ondertussen al tien, voor een ploeg met onze kwaliteiten is dat te veel. Drie ervan waren wel op penalty, maar we moeten er niettemin in slagen om de rangen meer gesloten te houden. Want we hadden best al meer punten kunnen tellen als we enkele knullige tegendoelpunten hadden vermeden.”
De verdediging is ook dit jaar de achilleshiel van KV Kortrijk. Er zijn al zo weinig echte verdedigers en jij speelt dan nog met iemand naast jou die normaliter centraal op het middenveld staat. Hoe moeilijk is dat?
“Dat valt eigenlijk best mee. Er is een goede chemie tussen Bennard Kumordzi en mezelf. We begrijpen elkaar, al sinds de eerste wedstrijd waarin we samenspelen. Al kwam dat er niet vanzelf: we werken veel samen op tactiek, techniek, automatismen… De staf hamert daar ook vaak tijdens de trainingen op.”
“Voor een ploeg met onze kwaliteiten zijn tien tegengoals veel te veel”
Dit is jouw eerste buitenlands avontuur. Hoe kijk je op die eerste acht maanden terug?
“Ik heb het moeilijk gehad. Ik ben iemand die de problemen op de club naar huis meepakt. Ik had vorig seizoen heel wat kopzorgen: door de situatie op de club, de owngoal die ik maakte tegen Moeskroen, ik was enkele weken geblesseerd… Ondertussen zijn die donkere wolken verdwenen. Ik heb in elk geval geen spijt dat ik deze stap heb gezet. Ik had me vooraf goed geïnformeerd bij onder anderen Nebosja Pavlovic, Adam Marusic, Zarko Tomasevic en Stefan Mitrovic. Zij hadden niks dan lovende woorden voor KV Kortrijk. Toch ben ik geschrokken van het niveau van de Jupiler Pro League. Hier heb je geen zwakke broertjes.”
Droom je van eenzelfde carrière als Tomasevic of Marusic?
“Dat zou natuurlijk fijn zijn. Voor ik bij KVK tekende, was er ook interesse vanuit Turkije en Cyprus. Ik kon bij Limassol zelfs Champions League spelen, maar die competitie sprak me minder aan. En de Jupiler Pro League is een beetje het centre of the world. Hier zitten wekelijks tal van scouts. Mijn landgenoten vertelden me dat ik naar een hoger aangeschreven competitie zou kunnen als ik in België twee seizoenen top zou presteren.”
Waar zie je jezelf dan staan over pakweg vijf jaar?
“Ik kijk nooit zo ver vooruit. Alleen het heden telt.”
En in dat heden speel je zaterdag tegen KV Oostende, tegen jouw vriend Zarko Tomasevic. Heb je geregeld contact met hem?
“We sturen vaak berichtjes en geven daarin soms evaluaties van elkaars prestatie. Verder gaat het niet. Het zal alleszins fijn zijn om tegen hem te spelen. Ondertussen staan zowel wij als Oostende een beetje onder druk om te winnen. Wij hebben dit seizoen al bewezen dat we kunnen voetballen, alleen vallen de resultaten de jongste weken wat tegen en geven ze ook niet altijd een correct beeld. Zo hadden we tegen Zulte Waregem en zeker tegen Anderlecht meer verdiend dan een gelijkspel.”
“Ik lees graag boeken over sportpsychologie”
In zijn vrije tijd speelt Vladimir Kovacevic op de PlayStation, maar hij heeft ook nog een andere passie. “Als mijn ouders of zus op bezoek komen, dan brengen ze boeken mee. Ik hou van lezen, vooral over sportpsychologie. Ik zou na mijn carrière graag iets in die richting doen. Ik heb rechtenstudies gedaan in Servië, maar heb die niet helemaal afgewerkt. Ik moet nog een thesis schrijven, maar daar heb ik nu de tijd niet voor. Ik betwijfel of ik echt advocaat wil zijn. Maar met dat diploma kan ik wel veel richtingen uit.”
Genoemd naar Servische topvoetballer
De naam Kovacevic is een veel voorkomende naam in het voetbalmilieu. Darko Kovacevic, spits van onder andere Juventus, Lazio Roma en Olympiakos Piraeus, is misschien de meest bekende voetballer. Met Nikola Kovacevic speelde Vladimir nog samen bij Vojvodina. “Nikola is een vriend van mij, die ondertussen bij Radnicki voetbalt. Eigenlijk ben ik genoemd naar Vladimir ‘Vladica’ Kovacevic, een Servische spits die vooral in de jaren zestig furore heeft gemaakt en met Partizan Belgrado nog de finale van de Europabeker heeft gespeeld. Mijn pa was een enorme fan van Partizan. Vladica speelde na zijn carrière met de veteranen van Partizan ooit eens een wedstrijdje in Odzaci, het dorp waar ik geboren ben. Ik zag net op die dag het levenslicht, waardoor mijn vader me de naam Vladimir gaf.”
“Ik lees graag boeken over sportpsychologie”
In zijn vrije tijd speelt Vladimir Kovacevic op de PlayStation, maar hij heeft ook nog een andere passie. “Als mijn ouders of zus op bezoek komen, dan brengen ze boeken mee. Ik hou van lezen, vooral over sportpsychologie. Ik zou na mijn carrière graag iets in die richting doen. Ik heb rechtenstudies gedaan in Servië, maar heb die niet helemaal afgewerkt. Ik moet nog een thesis schrijven, maar daar heb ik nu de tijd niet voor. Ik betwijfel of ik echt advocaat wil zijn. Maar met dat diploma kan ik wel veel richtingen uit.”
“Aan club gevraagd om Franse lessen te krijgen”
Dit seizoen verloopt de communicatie op het veld in het Engels en niet langer in het Frans. Dat is in het voordeel van Kovacevic, maar de verdediger vroeg aan de club om lessen Frans te organiseren. “En die zullen er ook snel komen. Ik wil absoluut die taal leren. Het is de bedoeling dat deze georganiseerd zullen worden op de dagen waarop wij twee keer trainen. Nu begrijp ik al enkele woordjes, die we vaak gebruiken, zoals ça va, changer de côté, bon ballon… Ik vind het belangrijk om de Franse taal te begrijpen en te spreken, want ik wil met iedereen in de kern kunnen communiceren. En wie weet kan dit ook belangrijk zijn voor het vervolg van mijn carrière, al is Engels in Europa wellicht de belangrijkste taal.”
Genoemd naar Servische topvoetballer
De naam Kovacevic is een veel voorkomende naam in het voetbalmilieu. Darko Kovacevic, spits van onder andere Juventus, Lazio Roma en Olympiakos Piraeus, is misschien de meest bekende voetballer. Met Nikola Kovacevic speelde Vladimir nog samen bij Vojvodina. “Nikola is een vriend van mij, die ondertussen bij Radnicki voetbalt. Eigenlijk ben ik genoemd naar Vladimir ‘Vladica’ Kovacevic, een Servische spits die vooral in de jaren zestig furore heeft gemaakt en met Partizan Belgrado nog de finale van de Europabeker heeft gespeeld. Mijn pa was een enorme fan van Partizan. Vladica speelde na zijn carrière met de veteranen van Partizan ooit eens een wedstrijdje in Odzaci, het dorp waar ik geboren ben. Ik zag net op die dag het levenslicht, waardoor mijn vader me de naam Vladimir gaf.”
“Ik lees graag boeken over sportpsychologie”
In zijn vrije tijd speelt Vladimir Kovacevic op de PlayStation, maar hij heeft ook nog een andere passie. “Als mijn ouders of zus op bezoek komen, dan brengen ze boeken mee. Ik hou van lezen, vooral over sportpsychologie. Ik zou na mijn carrière graag iets in die richting doen. Ik heb rechtenstudies gedaan in Servië, maar heb die niet helemaal afgewerkt. Ik moet nog een thesis schrijven, maar daar heb ik nu de tijd niet voor. Ik betwijfel of ik echt advocaat wil zijn. Maar met dat diploma kan ik wel veel richtingen uit.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier