Al meer dan veertig jaar is Fons Roets (FRO) schrijvend actief in de regionale sportwereld. Als sportliefhebber pur sang leerde hij honderden mensen en hun verhaal kennen. Iedere week duikt hij in de archiefdoos vol herinneringen en anekdotes.toen
Tony Obi staat ongetwijfeld aan kop op de lijst van de meest populaire spelers die ooit het shirt van KV Oostende hebben gedragen. Tony was niet alleen een klasbak op het veld, hij was en is ook een gentleman naast het veld. Ongeveer 35 jaar geleden bleek hij niet kloek genoeg voor het Britse voetbal. Voor KVO was hij een geschenk uit de hemel. Het verhaal van voetballer, jeugdtrainer, restaurantuitbater, barman en opa Tony Obi leest zoals hij praat, als een sneltrein!
Tony privé
Tony Obi werd geboren in Birmingham op 15 september 1965. Toen hij tien jaar was, gingen zijn ouders, Joyce Mason en Joseph Obi, uit elkaar. Toni heeft vijf halfzusters en vier halfbroers, met wie hij nog steeds contact heeft. Tony is nooit getrouwd. Hij heeft wel een zoon, Jordan (32) in Oxford, en is opa van een kleindochter, Maya (5). In België leerde hij Pascale Hubrouck kennen, met wie hij een zoon heeft, Mathieu (25 en voetballer bij KWS Oudenburg), bekend van zijn deelname aan Temptation Island.
Nog tijdens zijn voetbalcarrière in België werd Tony, samen met Roland Valentijns, medezaakvoerder van restaurant ’t Ankertje, langs de Visserskaai in Oostende. Samen met Roland nam hij in 1995 taverne ‘t Valentientje over, op de Konterdam, dat werd uitgebouwd tot een populair restaurant met feestzaal én een sportlokaal. Na 23 jaar succes en moeilijke onderhandelingen met stad Oostende en een bouwondernemer is de zaak verkocht om plaats te maken voor een laag nieuwbouwcomplex met 12 units.
Fier dat ik dankzij het voetbal en de horeca een bekende Oostendenaar geworden ben
Tony werkt sinds vier jaar weer voor KVO. Sportief en professioneel heeft Tony veel te danken aan KV Oostende en dat is gentleman Obi nooit vergeten. Hij fungeert tot op heden nog als jeugdtrainer bij KVO’s Jeugd Académy op woensdagnamiddag en dit sinds 34 jaar!
Van Aston Villa tot KVO
Voetbal was van jongs af aan zijn leven. In samenspraak met zijn eerste club, Aston Villa, liep hij school tot zijn zestien en werd dan semiprof. “Aston Villa was toen een topclub, een A-kern met 34 spelers, die de Europa Cup won”, vertelt Tony. “Ik had talent te koop, maar was niet groot en kloek genoeg voor het Britse topvoetbal. Ik mocht aantreden met de beloften. Na meer en minder geslaagde uitleenbeurten aan Wallsall, Plymouth, Bristol Rovers Oxford en Brentfort, kreeg ik via Dennis Allen, een ex-speler van AS Oostende, de kans om een contract te tekenen bij derdeklasser KV Oostende. Het eerste jaar woonde ik samen met Gary Jackson in de Louisastraat. Freddy Makelberge was onze trainer. Het tweede seizoen leerde ik Roland Valentijns kennen. Hij bood me, tijdelijk, een appartement aan boven restaurant ’t Ankertje. Ik ben er blijven plakken. Roland werd mijn vriend voor het leven! Hij was bestuurslid bij KVO en heeft mee geïnvesteerd in de bouw van het stadion en de transfers van Mike Origi, Yves Essende en Patrick Bonomi.”
“Bij KVO heb ik zeven mooie seizoenen beleefd met James Storme, Bram Van Kerkhof, Walter Butseraen en Roni Brackx als trainers, maar toen KVO naar eerste klasse ging met Raoul Peeters, werd ik gedegradeerd tot super-sub. Elke trainer heeft zijn voorkeur en verplichtingen naar managers toe. Als voetballer moet je daar leren mee leven.”
“Na KVO speelde ik ook, met wisselend succes, bij KSV Roeselare, SV Diksmuide, Wevelgem City en KE Gistel, mijn laatste ploeg met trainer Berre Deurwaerder. Ook daar heb ik me steeds geamuseerd en succes geoogst. Om mijn voetballoopbaan op een gezellige manier af te sluiten, speelde ik, zonder te trainen, ook nog een zestal jaren bij Eendracht Stene, de corporatieve Club die zijn lokaal had in ’t Valentientje. Het was voetballen voor het plezier, maar ook om te winnen!”
Tony, de horecaman
Britse Tony bleef, mede dankzij Pascale en zoon Mathieu, in Oostende plakken. Hij werd een echte ‘Ostendenaore’ met eigen dialect, een mix van Engels en Oostendsch. Tony Obi maakt gewoon deel uit van de Oostendse sportcultuur. “Roland Valentijns is mijn tweede papa geworden, Isabel mijn tweede mama! Ik evolueerde in ’t Ankertje van glazenwasser en garçon tot mede-uitbater en in 1995 namen we samen café De Staminee van wijlen Lucy Loes over om er de populaire feestzaal-restaurant en volkscafé ’t Valentientje van te maken. Bij KVO speelde ik aan een minimum contract en ik moest aan mijn toekomst denken: mijn voetbalhobby combineren met de horeca! Ik heb jarenlang op de Konterdam gewoond. We kenden fantastische jaren maar mede door het rookverbod, de alcoholcontroles en de staat van het gebouw, zakten de cijfers en was er geen toekomst op de Konterdam.”
“Na meer dan 23 jaar, plus zeven in ’t Ankertje, hebben Roland en ik er in 2019 een punt achter gezet. Het heeft heel wat moeite gekost om de zaak verkocht te krijgen, maar sinds kort is de kogel door de kerk. ’t Valentientje zal, dankzij een vastgoedfirma uit Eernegem, nog voor het bouwverlof, plaats maken voor een wooncomplex. Toen duidelijk werd dat het verhaal Valentientje over en out was, kon ik, dankzij Eddy Vanstechelman aan de slag als barman bij KVO. Intussen ben ik fulltime aan de slag als beverage-manager in het stadion en het trainingscentrum. Ik moet zorgen voor het ontbijt en de warme maaltijden op de trainingsdagen. Mijn KVO-verhaal krijgt een aangenaam vervolg. Ik beleef het Oostendse voetbal vanop de eerste rij.
Ik blijf door dik en dun supporter van KV Oostende. Na elke wedstrijd geef ik uitgebreid verslag en commentaar op de FB-pagina van KVO. De supporters appreciëren dat. Ik heb zelf wel en wee gekend bij KVO. Ik heb jammer genoeg, met Raoul Peeters als trainer, maar één wedstrijd gespeeld in eerste klasse. Dat vind ik jammer, maar voetbal blijft mijn leven. In het weekend volg ik met enthousiasme de prestaties van mijn zoon, Mathieu, bij White Star Oudenburg. Ik ben maar 1m66 groot en dankzij het voetbal en de horeca ben ik toch fier dat ik een ‘grote’ en bekende Oostendenaar geworden ben.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
