Tessa Wullaert: “Als spits zijnde, kon ik Diagne wel een beetje begrijpen”

Tessa Wullaert in actie in de nieuwe shirts van de Red Flames. © belga
Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

Iedere week belt onze senior writer met onze voetbalster in Engeland voor haar West-Vlaamse kijk op het hele voetbalwereldje.

Tessa! Je kàn niet zwijgen, hé?

“Hoezo?”

Je legde hier vorige week uit wat misliep bij City maar je zei… niet schrijven, hé! En dan stond het afgelopen dagen wel in de kranten, dat de Britse speelsters een streepje voor krijgen op de buitenlandse. Op televisie ging je wel een beetje hakkelen.

“Ja, zeg, bij die flash op televisie ging de tweede vraag al meteen daarover. We hadden met de Red Flames net met 6-0 gewonnen. Elke journalist blééf afgelopen dagen maar vragen wat misloopt bij City. En ik wilde eerlijk blijven. Én ik hou nu eenmaal niet van cliché-antwoorden. De coach weet ook wel hoe ik erover denk, we hadden twee weken geleden al een gesprek. (monter) Maar 1-4 in Kroatië en dan 6-0 tegen Litouwen, ik heb tien leuke dagen met de Red Flames achter de rug. We mochten zelfs de hele week in het oefencentrum in Tubeke blijven, de Rode Duivels kwamen pas dinsdag aan. ”

En jullie nieuwe shirts, met die geveegde schuine streep vind je supermooi?

“Euh… Ik ga niet zo negatief doen als 70 % van de mensen. Ja dus. Het zwart-geel-rood zit er mooi in, het logo ook. En die B van België maakt veel goed.”

De Caigny scoorde tegen Litouwen vijf keer! Jij al eens vijf goals op één match gemaakt?

(denkt lang na) “Niet op het hoogste niveau, neen. Ik was blij voor Tine, maar wie scoort is niet belangrijk.”

Jij zou nooit iemand een penalty ontfutselen?

“Hmmm… Ik kon Mbaye Diagne eigenlijk wel een beetje begrijpen. Een spits wil altijd scoren. En dat liep niet vlot bij hem. Hij dacht: vertrouwen opdoen. Maar je mag je natuurlijk nooit boven het team stellen. Clement zal dat evenwel perfect oplossen, daar ben ik heel zeker van”

Hans Vanaken werd achteraf verweten te slap te hebben gereageerd. Hoe zou een vrouwenploeg zo’n ego aanpakken? Ik ken je, je spuwt vuur.

“Het is bij ons nog niet voorgekomen. Ik weet het niet… Tegen Litouwen gebeurde ook zoiets. Normaal neem ik in een bepaalde zone de vrijschoppen maar plots meldde zich een andere speelster. Het stond al 5-0, ik dacht laat maar. Maar indien het nog 0-0 had gestaan, had ik wél gereageerd.”

Kijk je zaterdag naar je mannelijke collega’s met die scheve streep op hun buik, tegen Rusland?

“Weet ik nog niet zeker. Van ver misschien. De Rode Duivels zijn toch al gekwalificeerd, dan boeit het mij minder.”

Maar zondag wacht met Manchester City alweer een competitiewedstrijd, tegen West Ham.

“Zondag match, woensdag match, zondag match… (diepe zucht)”

En je mist dan Racing Waregem-Wielsbeke. Je lief tegen je broer!

“Ik weet niet of mijn broer in de ploeg zal staan, Jarne is net terug uit Roemenië waar hij deel uitmaakte van een uitwisselingsproject. Maar Mathi tegen mijn broer, dat is toch moeilijk. Dan zie ik die match toch het liefst op een draw eindigen.”