Terem Moffi, op jacht naar 20 goals: “Club Brugge hoeft niet te bellen. Ik neem mijn tijd”

Terem Moffi: "Chelsea is mijn favoriete club. Maar momenteel ben ik heel gelukkig bij KV Kortrijk. Stap voor stap." © Foto Kurt
Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

Het was sensationeel, zoals we kennismaakten met Terem Moffi, de jonge Nigeriaan van KV Kortrijk die vorig seizoen meteen vier keer scoorde in zeven matchen. En leuk vooral, een spits die na zijn eerste pot in Gent meteen onomwonden zegt: “Ik wil er dit seizoen twintig maken”. In Kortrijk is al meer dan 5 miljoen euro op zijn hoofd geplakt. Maar niemand maakt de ruwe diamant snel gek. “Geld is niet belangrijk momenteel.”

De Kortrijkse spits Terem Moffi (21) vond het maar niets, dat hij in de eerste competitiematch tegen Waasland-Beveren niet had gescoord. “Ik voelde me schuldig. Dat we die match niet wonnen, kwam vooral door een gebrek aan efficiëntie. Het was mijn taak om te scoren, zo simpel is het.” Geen excuses, vond hij. Dat de warmte volgens hem in zijn thuisland Nigeria draaglijker is dan tijdens de hittegolf hier – hij ging er zelfs nooit zwemmen, maar dat had alleen te maken met zijn panische angst voor water sinds twee jeugdvriendjes er verdronken – daar had het dus niets mee te maken. Een spits moet scoren, klaar.

Coach Yves Vanderhaeghe was er evenwel van overtuigd: “Terem mist nog wat frisheid. Hij heeft zich tijdens de voorbereiding misschien zelfs iets te veel gegeven”, opperde hij eind vorige week. “Maar één doelpunt maken en hij is weer vertrokken, zeker weten.”

Spits en coach moesten er niet lang op wachten, in Gent lag er zaterdag al halfweg de eerste helft één in het mandje van Roef – de aanzet tot de verrassende winst van KVK. Moffi weer blij. Al maakte hij zich achteraf wat zorgen over zijn geblesseerde hamstring waardoor hij wel eens enkele weken out kon zijn, dat schuldgevoel was in elk geval wég!

“Echt waar, elke match dat ik niet scoor voel ik mij schuldig. Ook als ik een goeie match heb gespeeld. Mijn job is goals maken. Ik zat in Litouwen aan een gemiddelde van één goal per twee matchen. Ja, dat wil zeggen dat ik dit seizoen mik op zo’n twintig goals. Why not?

De nieuwe chou

Why not, ja. Vorig seizoen zat de Nigeriaan zelfs boven dat gemiddelde: meteen vier goals in zeven matchen. Een sensatie was hij, zoals hij debuteerde in het Guldensporenstadion. Een ren van 50 meter en boem, voorbij superkeeper Simon Mignolet. Daarna volgde een salto van jewelste die zowaar nog meer indruk maakte. “Niks raars aan, dat doe ik al van mijn zevende”, wuifde hij dat voorval weg.

Hij was niet eens verbaasd dat hij meteen zo’n furore maakte. “Bah, neen. Ik was eerder verbaasd dat ik in mijn eerste match op Sint-Truiden niet had kunnen scoren. Ik had er in Litouwen twintig gemaakt in dertig matchen, ik wilde hier even goed doen.” Hij was op de goede weg. De week erop tegen Standard volgde alweer eentje. En daarna ook nog in Oostende en in Waregem – dat ging al bijna even vlot als bij zijn vorige club FK Riteriai, daar maakte hij er in zijn laatste drie wedstrijden respectievelijk drie, twee en één.

Vieren met Timothy Derijck na zijn eerste van het seizoen tegen AA Gent.
Vieren met Timothy Derijck na zijn eerste van het seizoen tegen AA Gent.© BELGA

Kortrijk had al snel een nieuwe chou, burgemeester Vincent Van Quickenborne gaf zijn nieuwe inwoner zelfs een persoonlijke rondleiding in de stad. Maar KV Kortrijk had vooral plots weer een goalgetter pur sang. Alleen viel half maart het Belgisch voetbal stil, je weet wel. Voor Moffi, in steile opgang, een bijzonder slecht moment. Hij moest na de lange leegte weer op zoek naar dezelfde vorm. Maar no problem, hij voelde zich tijdens de voorbereiding al snel nog beter dan tijdens die eerste gedenkwaardige twee maanden bij KVK. “Echt waar. Dankzij het vertrouwen dat ik meenam uit die periode en dankzij de voorbereiding. Ik heb niet getwijfeld dat ik snel weer zou vlammen. Het was alleen wachten op die eerste goal.”

Intussen had de Nigeriaanse spits wel op een recordtijd naam gemaakt. En dan gaat de geruchtenmolen nog wat sneller draaien: tijdens het zomerreces werd al de interesse gemeld van verschillende clubs. Het Franse Brest, het Schotse Rangers, ook de Turkse topclub Galatasaray. Zelfs Anderlecht zou al eens gesnuffeld hebben.

“Elke match waarin ik niet scoor, voel ik me schuldig”

Zelf weet hij van niets concreets, zegt hij. “Ik hoorde toch niets van mijn manager met wie ik had afgesproken dat hij mij zou berichten als een club echt interesse toonde. Ik ben daar dus niet mee bezig. Mijn focus blijft op KV Kortrijk liggen. Ik wil gewoon lekker voetballen. Elke voetballer denkt wel eens aan de volgende stap. Natuurlijk droom ik al eens van de Champions League en van mijn absolute favoriete club: Chelsea. Maar momenteel ben ik gewoon heel gelukkig in Kortrijk.”

Al was dat tijdens de lockdown wel wat minder, zo helemaal alleen in zijn flatje. Zijn vriendin is achter gebleven in zijn thuisstad Calabar, dik 300.000 inwoners, in Nigeria. Een diepe zucht: “Door de coronacrisis kon ze nog niet komen. Maar het blijft wel de bedoeling dat ze naar hier komt. Het waren lange dagen tijdens de lockdown. Ik kon niets doen. De hele dag Netflix, YouTube, Play Station en voetbal kijken. Minstens vier matchen per dag. En maar skypen.”

Tegen AA Gent leidde Moffi met de 0-1 de zege van KV Kortrijk in.
Tegen AA Gent leidde Moffi met de 0-1 de zege van KV Kortrijk in.© BELGA

Bescheiden goudhaantje

Intussen liet ceo Matthias Leterme alvast weten dat het Kortrijkse goudhaantje, voor nauwelijks 150.000 euro weggehaald bij het Litouwse FK Riteriai, meer moet opbrengen dan 5 miljoen euro. Vanderhaeghe liet al noteren dat een bod van 10 miljoen niet te weigeren zou zijn. Dat is zowat twee derde van het hele budget van KV Kortrijk. Is de spits dan na enkele maanden al tussen de 5 en 10 miljoen euro waard? Een verlegen lachje volgt: “I don’t know!” Even vergelijken, Victor Osimhen, drie jaar geleden zijn grote concurrent bij de U17 van Nigeria, werd onlangs door Lille voor 80 miljoen euro verkocht aan Napoli. Vanderhaeghe vergeleek Moffi eerder al met de ex-spits van Charleroi.

Oh la la… Victor was al een topper van toen we bij de jeugd concurrenten waren. Hij heeft al veel meer bewezen dan ik, hij maakte veel goals in België en Frankrijk. Hij is zoveel waard, denk ik. Maar alles wordt bepaald door de markt, wat de clubs willen geven voor jou.”

Nog een vergelijking? Zijn landgenoot David Okereke, over wie Club niet al te tevreden kan zijn, kostte blauw-zwart 6 miljoen. En de landskampioen is nog altijd op zoek naar een scorende spits. Dat vindt hij een moeilijke. “Ik heb wel eens contact met David, maar dan praten we niet over scoren. Het is ook niet aan mij om over zijn prestaties een oordeel te vellen. Of ik klaar zou zijn voor een topclub? (haalt schouders op). I’m ready for every team, waar ook ter wereld. Ik had ook geen moeite om mij aan te passen aan het Belgische niveau, dat toch een stuk hoger ligt dan in Litouwen. En ik had ook geen problemen om mij hier te integreren. Als ik maar kan voetballen, dan ben ik gelukkig. En nu is het beter dat ik bij Kortrijk voetbal, hier kan ik mij verder uitstekend ontwikkelen. Als Club Brugge zou bellen, denk ik er over na, maar ik ben er hoegenaamd niet mee bezig. Ik neem mijn tijd.”

Terem Moffi, op jacht naar 20 doelpunten dit seizoen, maakte vorige week tegen Gent zijn eerste.
Terem Moffi, op jacht naar 20 doelpunten dit seizoen, maakte vorige week tegen Gent zijn eerste.© BELGA

Hij zou zich ook niet laten leiden door snel geldgewin. In Litouwen verdiende hij nauwelijks 1.500 euro per maand, maar toen een club uit de Emiraten hem een maandloon van 20.000 euro offreerde, zei hij neen! “Mijn broers verklaarden mij gek.” Ja, hij stuurt maandelijks geld op naar zijn ouders en drie broers, een middle class gezin in Nigeria – zijn vader, ooit best een goede doelman, koos uiteindelijk voor een advocatencarrière. “Soms hadden we overschot, soms niet. Geld is natuurlijk belangrijk, het bepaalt jouw leven en dat van je familie. Maar de toekomst is belangrijker.”

En dus stapt hij nu ook niet naar Leterme om wat druk te zetten. “Zo zit ik niet in elkaar. Wat als ik nu al per se naar een grotere club wil vertrekken en ik daar dan niet veel speel? Ik voetbal daarvoor veel te graag. Een carrière moet heus niet zo gaan (toont een steile helling). Step by step, dat is beter.”

Alles heeft een reden

Hij weet waarmee hij bezig is, en dat al van zijn zeventiende toen het jonge talent door de Engelse Buckswood Football Academy werd weggehaald uit zijn voetbalschool in Lagos. Een jaar later kwam hij terecht in het nietige Litouwen, waar hij na een korte passage bij eersteklasser FK Kauno ´algiris door visumproblemen een jaar zonder club zat. Om uiteindelijk bij FK Riteriai te landen. Waar hij met 20 goals op 29 matchen ontplofte en het kwieke KV Kortrijk hem inpikte voor de neus van Lommel – eerder was hij al afgetest door Moeskroen. Zijn vijftigmetergoal maakte hem hier in één keer een ster.

In zijn debuutmatch troefde Terem Moffi meteen de bonkige Deli van Club Brugge af om netjes overhoeks Mignolet te kloppen.
In zijn debuutmatch troefde Terem Moffi meteen de bonkige Deli van Club Brugge af om netjes overhoeks Mignolet te kloppen.© BELGA

“Het was ongelooflijk. Iedereen schreeuwde mijn naam. Moffi! Moffi! Mijn familie in Nigeria kon het zelf niet geloven. Wat gebeurt daar, son? My mum zei nog: voeten op de grond, hé. Geen gevaar, mijn broers en ik kregen zo’n goede opvoeding, zeer godvruchtig ook. Daarom ook ben ik tijdens dat ellendige jaar 2018 zonder voetbal altijd blijven geloven dat het zou goedkomen. Daar zou God wel voor zorgen. Alles heeft een reden. Daardoor bleef ik heel rustig. Het contract lag klaar, die visumproblemen zouden ook wel eens in orde komen, zeker? Ik heb eigenlijk nooit getwijfeld. Ook niet toen ik werd afgetest door Moeskroen. Ik dacht niet: ik ben niet goed genoeg. Maar wel: ok, misschien niet goed genoeg voor hen. Dan speel ik wel voor een andere club.”

Dat werd dus stamnummer 19 in België. Waar de supporters al na amper twee matchen zijn naam scanderen. Na zeven matchen vier goals. Op de tweede speeldag van het nieuwe seizoen opende hij in Gent al zijn nieuwe rekening. Na Eupen vanavond, waar hij al zeker voor ging moeten afhaken, volgen Cercle en Moeskroen. Een gemakkelijk programma, zo kan Kortrijk na vijf matchen aardig hoog staan. “Natuurlijk moeten we mikken op top 8.” Een spits die twintig keer scoort, kan daar véél toe bijdragen. “Pas dan ben ik tevreden. Elke match waarin ik niet scoor, voel ik me schuldig.”

“Lukaku scoort altijd. Dat is het enige dat telt voor spitsen”

Moffi is een ‘Kerel’ met véél voorbeelden. We dropten een aantal namen. De Nigeriaan fluit vol bewondering.

Didier Drogba: “Een legende in Afrika! Tijdens mijn kinderjaren al mijn held, ook al omdat hij voor Chelsea speelde. Als jongetje al droomde ik van zo’n carrière. Ik was niet zo’n beste student, geloof ik. (schatert) Daar was mijn vader niet zo opgetogen over. Mijn broers studeerden wel goed, ze volgen ook hogere studies. Ik was heus wel slim genoeg, maar het interesseerde mij gewoon niet. Ik wilde alleen maar voetballen.”

Didier Drogba. (foto Getty)
Didier Drogba. (foto Getty)© Getty Images

Diego Costa: “Ook al ex-Chelsea! Een beest! Ik kom ook op het veld om er álles aan te doen, of toch bijna alles, om te winnen, maar ik ben toch niet zo erg als hij. But I love him.”

Diego Costa. (foto Getty)
Diego Costa. (foto Getty)© Getty Images

Romelu Lukaku: “Iedereen zegt dat ik lijk op hem! (schatert) Ook van gezicht, maar hij is natuurlijk ook een grote, sterke en snelle spits. Ik vind hem één van de beste spitsen ter wereld. Weet je waarom? Velen zeggen dat hij technisch wat minder is en dat zou wel eens kunnen, maar hij maakt toch ontzettend veel goals. En dat is het enige wat telt voor een spits.”

Romelu Lukaku. (foto Getty)
Romelu Lukaku. (foto Getty)© UEFA via Getty Images

Dieumerci Mbokani: “Iets minder dan Lukaku, maar wel de beste spits in ons land, denk ik. Hij heeft àlles. Ik ben misschien zelfs iets sneller, maar hij kan beter de bal bijhouden, is technisch iets sterker dan ik. Intelligenter ook. Wat een spits.”

Dieumerci Mbokani. (foto Belga)
Dieumerci Mbokani. (foto Belga)© BELGA

Eden Hazard: “Mijn absolute favoriet. Voor mij na Messi, Ronaldo en Neymar de beste. Omwille van zijn techniek en dribbelkunsten. Weet je, vroeger was ik ook zo’n type. Ik speelde op het middenveld, wilde altijd de bal en ging dan aan het dribbelen. Maar als ik de bal niet had, deed ik bijna niets. Niet goed, hé. Tot mijn vader mij uitlegde dat ik zo nooit profvoetballer kon worden. Als ik de bal nooit afgaf, als ik nooit mee verdedigde. Maar pas toen ik in de spits werd uitgespeeld, vond ik mijn missie: scoren.”

Eden Hazard. (foto Getty)
Eden Hazard. (foto Getty)© Getty Images