Een zilveren medaille van de verloren Europacup 1-finale van 1978. De keepershandschoenen van icoon Birger Jensen. Liefst 484 (!) ‘matchworn’-voetbaltruitjes. Het zijn maar enkele van de vele unieke stukken die Club Bruggefan Immanuel Warnier de voorbije twee decennia bij elkaar wist te krijgen. Zijn hele collectie heeft hij nu ondergebracht in een privémuseum op de zolderverdieping van zijn woning. Totale waarde: zo’n 200.000 euro. “Club heeft me al gevraagd om mee te werken aan hun eigen museum in het nieuwe stadion.”
Wie de zolder van de nieuwbouwwoning van Immanuel Warnier (51) en zijn partner Joke Buyck binnenstapt, te vinden in een rustige woonwijk in de Oostkampse deelgemeente Waardamme, weet niet waar eerst te kijken. De ruimte is één groot eerbetoon aan Club Brugge en bij uitbreiding de hele voetbalwereld, maar vooral het resultaat van een verzamelpassie die in 2004 begon.
“Ik ben al mijn hele leven fan van Club Brugge”, vertelt Immanuel, een geboren en getogen Bruggeling, met pretoogjes. “Als negenjarig broekventje mocht ik met mijn vader Maurice en oudere broer Alexander een eerste keer mee naar het, toen nog, Olympiastadion. Sindsdien is het vuur nooit meer gaan liggen.”
“Ik heb al 42 jaar een abonnement en enkel tijdens de coronacrisis – ik ben diabetespatiënt – heb ik enkele wedstrijden gemist. Maar je vindt me al sinds 1980 in den Oost. Fan voor het leven, noem je dat.”
“Ik stond op de tribunes toen we kampioen werden, maar evenzeer toen we in 1982 bijna naar tweede klasse degradeerden. Club mag nog in eerste provinciale spelen, ik zal er altijd bij zijn.”
Start dankzij Spilar
Sinds 2004 legt Immanuel zich ook toe op het verzamelen van objecten die de rijke geschiedenis van blauw-zwart in de verf zetten. “Dat jaar reisde ik met enkele vrienden af naar de winterstage van Club in Spanje en via toenmalig teammanager Marc Degryse kon ik een matchworn-shirt van de betreurde Marek Spilar bemachtigen. Het was het begin van een mooi verhaal.”
Gaandeweg groeide Immanuels collectie uit tot een gigantische tijdscapsule van zijn geliefde ploeg én het Belgische en internationale voetbal. “Ik heb 554 voetbaltruitjes die tijdens een wedstrijd zijn gebruikt. 484 daarvan zijn van Club. Maar ik heb ook een uitgebreide selectie shirtjes van de Rode Duivels en van een resem Belgische teams. Ja, zelfs van Anderlecht”, glimlacht hij. “Het truitje dat Kompany droeg tijdens zijn laatste match ooit op Jan Breydel hangt hier aan de kapstok.”
De helft van zijn collectie werd doorheen de jaren aan Immanuel geschonken. “Voor de andere stukken heb ik betaald. Als het écht de moeite is, tast ik daarvoor diep in de buidel. Ik heb een truitje van tijdens de verloren UEFA Cupfinale van 1975 en Europacup 1-finale van 1978. Voor beide telde ik telkens 1.500 euro neer.”
“Het zijn stukjes textiel met een historische en sentimentele waarde, hé. Voor één daarvan ben ik zelfs op en neer naar Liverpool gereden.”
Nog een pronkstuk in de collectie is een zilveren medaille van diezelfde EC1-finale op Wembley. “De Hongaar Lajos Kü mocht die in ontvangst nemen.”
“Hij speelde amper twee matchen voor Club, maar verving in Londen Raoul Lambert. Een uniek stuk, want destijds kregen enkel de spelers een medaille. Er bestaan er dus maar zestien van.”
Speciaal voor verhuisd
Momenteel strijden Club en Union om de landstitel en van de huidige rivaal heeft Immanuel enkele kleinoden in huis waar ze in het Dudenpark stikjaloers op zouden zijn. “Kampioenschapmedailles van hun titels in 1908 en 1913”, toont hij ze trots.
“Ik koester die enorm. En neen, ik schenk ze niet weg. Zelfs niet als wíj straks kampioen worden”, lacht Immanuel.
De hele verzameling stak jarenlang in plastic boxen, maar heeft nu (eindelijk) een ereplaats gekregen. “We woonden op een appartement in Sint-Kruis, maar gingen speciaal op zoek naar een grotere woning om een eigen museum te bouwen.”
“Een droom die in vervulling ging. Ik heb er een jaar keihard aan gewerkt, maar nu is de ruimte klaar. Mijn persoonlijk heiligdom.”
Zijn museum openstellen voor het grote publiek zal Immanuel echter niet doen. “Wel voor vrienden, familie en oud-spelers. Paul Okon heeft al beloofd om langs te komen”, klinkt het.
“En Club Brugge zelf heeft al contact opgenomen met de vraag of ik wil meewerken aan hun museum in het nieuwe stadion. Daar twijfel ik nog over, want mijn verzameling is om en bij de 200.000 euro waard.”
“Alles is verzekerd en hier thuis heb ik zelfs een alarmsysteem laten installeren als extra beveiliging. Ik bewaak het met mijn leven.”
Immanuel is van plan om zijn collectie te blijven uitbreiden. “Ik droom nog van een gedragen shirtje met Carad-reclame op, de voorloper van 49R. En ik wil ook een truitje van de kampioenenmatch op de laatste speeldag van de Champions play-offs tegen Anderlecht”, knipoogt hij.
Een uniek stuk voor Immanuel? Mail naar mailto:immanuel.warnier@hotmail.comof 0486 31 61 48.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
