Drie opeenvolgende titels. Vijf keer kampioen in zeven jaar. Sporteconomen Wim Lagae en Trudo Dejonghe van de KU Leuven twijfelen er niet aan. “Door de vetpotten van de Champions League én met een nieuw stadion zal blauw-zwart nóg uitlopen op zijn rivalen.”
Ondanks de knappe 1-3-zege en de derde titel op rij oogstte Club Brugge zondag toch heel wat kritiek. Kort na het behalen van het kampioenschap gaf Bart Verhaeghe een snerend interview, waarbij hij onder meer de spelstijl van de concurrenten hekelde, stelde dat je ‘geen instituut wordt door een sportief directeur te kopen’ (een verwijzing naar Antwerp, red.) en poneerde dat Club Brugge niet tegen Union maar tegen Brighton speelde. Een emotionele uitschuiver omdat velen revelatie Union de titel gunden? Of heeft hij gewoon gelijk?
Minimumloon
“Bart Verhaeghe heeft terecht gewezen op het feit dat grote buitenlandse investeerders, zoals de Engelse ploeg Brighton, ons Belgisch fiscaal systeem gebruiken om jong talent aan een minimumloon uit te testen bij een satellietploeg als Union”, stelt sporteconoom Trudo Dejonghe onomwonden.
Union is une chaussée d’amour voor Brighton
“Brighton is tien keer zo rijk als Verhaeghe, Coucke en Vandenhaute samen. Voor hen is de Brusselse ploeg een speeltuin, une chaussée d’amour, én ze betalen nauwelijks belastingen. Als hun jonge spelers slagen, is de meerwaarde voor Brighton en niet voor Union, dat enkel een goedkoop huurloon, diep onder de marktwaarde, uitbetaalt.”
“Hoeveel Union-spelers lopen er volgend seizoen nog rond in Brussel? Vijf? Union staat niet alleen, bijna alle ploegen in 1B maar ook Cercle zijn tegenwoordig in buitenlandse handen.”
Afdankertjes
Sporteconoom Wim Lagae, collega van Trudo Dejonghe aan de KU Leuven, heeft bij de uitspraken van Bart Verhaeghe wel gemengde gevoelens: “Het budget en de loonlast van Club zijn hoger dan Union, dat ook wel spelers uit derde klasse en afdankertjes van onder meer Genk opviste.”
“Natuurlijk stalt Brighton spelers bij Union, die het zelf nooit zou kunnen betalen. Union profiteert van het netwerk, de scouting en de transferexpertise van Brighton, dat ook de financiële gaten dicht. Maar Club traint in zijn luxueus oefencomplex in Westkapelle, terwijl Union naar Lier moet om te kunnen oefenen. En in het Brusselse Dudenpark is er geen plaats voor business seats, noch een vip-ruimte…”
Club Brugge is een instituut geworden, zegt Verhaeghe. Hoe verklaart u het sportief en economisch succes van Club?
Trudo Dejonghe: “Het sportief en economisch succes van Club is te danken aan zijn businessmodel. Sinds de ‘omwenteling’, het nieuwe bestuur dat Club bedrijfsmatig runt, heeft blauw-zwart op sportief en economisch vlak de fakkel van Anderlecht overgenomen.”
Financiële put
“Les mauves hebben veel te lang vertoefd in de handen van één familie, nu moet Wouter Vandenhaute een grote financiële put dempen door spelers te verkopen. Het huurt noodgedwongen voetballers als Zirkzee en Kouamé, en die kunnen niet met een meerwaarde doorverkocht worden. Het zal nog lang duren eer Anderlecht Club Brugge opnieuw kan bijbenen.”
Wim Lagae: “Het sporteconomisch leiderschap van Club zie je aan een aantal indicatoren. De hoogte en de groei van het budget, de exploitatiewinst…. Blauw-zwart beschikt jaarlijks over een budget van 100 miljoen euro, de andere ploegen van de Belgische G6 over amper 40 à 60 miljoen euro.”
Op vandaag is Club evenzeer een entertainment- en mediabedrijf als een voetbalploeg
“Even belangrijk is dat het eigenaarschap van Club Vlaams verankerd is. Je hebt geen buitenlandse investeerder die plots uitpakt met kapitaalsverhogingen of verdwijnt. Er zit een geoliede machine achter Club, die zwaar geïnvesteerd heeft in de infrastructuur. Denk maar aan het oefenkamp in Westkapelle, de jeugdwerking via Club NXT en zelfs de uitbouw van het medisch team. Hoe minder blessuredagen voor de spelers, hoe minder kapitaalverlies.”
“Op vandaag is Club evenzeer een entertainment- en mediabedrijf als een voetbalploeg, met afgetrainde marketeers. Commerciële en sportieve resultaten gaan vaak niet altijd hand in hand.”
Tussenstop
Trudo Dejonghe: “Ooit was het anders. Vroeger stroomde bijna niemand van de eigen jeugd naar de eerste ploeg door. Tien jaar geleden probeerde Club zonder succes de Scandinavische lijn uit, pas sinds het aantrekken van Zuid-Amerikaanse voetballers als Bacca en Izquierdo loopt het op wieltjes.”
“Nu willen beloftevolle, jonge buitenlandse spelers als Skov Olsen naar Club komen. Ze zien de Brugse ploeg als tussenstop naar een grotere Europese competitie. In de harde Belgische competitie kunnen ze sterker worden en bij Club ook nog eens proeven van de Champions League.”
Doorverkoop
“Dat ze daar een pandoering kunnen krijgen, is van minder belang. Heel Europa ziet hen op dat forum spelen. In die zin bekleedt Club een unique selling position in ons land. Je mag ook de rol van CEO Vincent Mannaert niet onderschatten. Voor hij bij Club belandde, heeft hij een deftige structuur op poten gezet bij Zulte Waregem. Toen hij daar startte, was er daar geen entourage. Zelfs geen computers, vernam ik.”
Wim Lagae: “Clubs systeem loont, kijk naar de inkomsten uit de doorverkoop van spelers. In 2020 realiseerde Club 49 miljoen euro aan meerwaarde op transfers. En deze zomer zal de verkoop van Noa Lang en wellicht ook Charles De Ketelaere vele tientallen miljoenen euro’s opleveren.”
Trudo Dejonghe: “Club moet er wel over waken dat het niet te lang als tussenstation fungeert. Buitenlandse spelers moeten binnen de twee à drie jaar met meerwaarde doorverkocht kunnen worden aan grotere Europese ploegen. Anders beginnen ze te morren. Ze komen binnen als ruwe diamanten en worden in Brugge gepolijst.”
“Noa Lang moet deze zomer weg, over Charles De Ketelaere heb ik mijn twijfels. Hij zou nog een jaartje kunnen rijpen in Brugge. Maar als zijn entourage de eurotekens ziet, zal hij wellicht toch vertrekken. Club heeft nu eenmaal dat businessmodel gecreëerd. Of afgekeken uit het buitenland? Of uit Gent? Vele jaren geleden hebben Ivan De Witte en Michel Louwagie eenzelfde systeem geïntroduceerd, zij het toen vooral met voetballers uit ex-Joegoslavië.”
Hoe hoog schat u drie landstitels op een rij in?
Wim Lagae: “The winner takes it all. Deelname aan de Champions League brengt minstens 30 miljoen euro op. Als je dat drie jaar na elkaar krijgt, vlieg je weg van de concurrentie. Op voorwaarde dat je die extra inkomsten goed investeert in infrastructuur in plaats van er impulsaankopen mee te doen. Voor de kampioen gaat ook het aandeel in de Belgische mediarechten omhoog, dat leverde Club vorig seizoen 9 miljoen euro op. 100 miljoen euro aan tv-rechten moet verdeeld worden onder 24 ploegen, de kampioen maakt aanspraak op het grootste percentage.”
Trudo Dejonghe: “De sterkte van Club weerspiegelt zich ook in de zwakte van zijn Belgische concurrenten. Club profiteert natuurlijk ook van de terugval van Anderlecht en Standard. En Bart Verhaeghe maakt niet dezelfde fouten als Paul Gheysens, de voorzitter van Antwerp, die zich blauw betaalt aan dure, oudere spelers zonder meerwaarde. “
“Vroeger huldigde blauw-zwart dezelfde foute principes, met de transfers van Carl Hoefkens, Peter Van der Heyden en zelfs Wesley Sonck. Die waren over hun hoogtepunt heen toen ze bij Club belandden. Wekt het verwondering dat Club in die periode veel minder dominant was? En met die spelers zelfs geen enkele keer kampioen speelde?”
Penalty
Wim Lagae: “Als je jaren de economisch sterkste bent, heb je uiteraard meer mogelijkheden. Maar voetbal blijft toch nog voor een deel afhankelijk van het toeval. Een rode kaart of een gemiste penalty kunnen beslissen over de titel of deelname aan de volgende ronde van een Europabeker.”
“Anderlecht doorspartelt een zware financiële crisis. Antwerp is een slapende reus, maar is wel aan het groeien. Gent en Genk vertonen lichtgroene financiële cijfers. Club heeft de minste averij opgelopen tijdens de twee coronajaren, toen de inkomsten van vele ploegen verdampten. Dankzij zijn goed beheer en financiële reserves kon blauw-zwart die periode overbruggen zonder afdankingen.”
Tot slot: hoe belangrijk is een nieuw stadion voor de verdere uitbouw van Club Brugge?
Trudo Dejonghe: “Een nieuwe voetbaltempel is de koevoet voor een verdere groei. Het huidige Jan Breydelstadion is een blamage voor een topclub. Als supporter verdorst je tijdens de rust. Het is een drama om aan een pintje te geraken!”
Wim Lagae: “Een stadion met 40.000 zitjes, meer cateringfaciliteiten en meer ruimte voor business seats is dé hefboom voor meer inkomsten op een wedstrijddag. Nu bedragen die amper 18 miljoen euro, dat is slechts 15 procent op een budget van 120 miljoen euro. Als je er het geld van sponsoring bij telt, gaat het om een kwart van de inkomsten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
