Vrijdag 11 december is het dag op dag dertig jaar geleden dat het kleine provincieclubje SV Waregem de Europese voetbalwereld met verstomming sloeg door de Italiaanse grootmacht AC Milan uit de UEFA Cup te kegelen. Met Franky Dekenne (55), toen 25 en centrale verdediger in de basiself van Urbain Haesaert, slaan we nog eens het boek der herinneringen open.
“Je kunt het niet over SV Waregem hebben zonder bij die dubbele confrontatie met AC Milan uit te komen”, bedenkt Franky Dekenne, momenteel trainer van vierdeklasser OMS Ingelmunster. “In die periode kon het Belgische clubvoetbal nog met de Europese top wedijveren. Wij eindigden het voorafgaande seizoen op een vierde plek, die recht gaf op Europees voetbal.”
Na de matchen op zondag pakten we met de fans een pint in ons supporterslokaal
Essevee anno 1985, dat was een vriendengroep zonder vedetten. Dekenne: “Na de match op zondag pakten we met de fans een pint ter gelegenheid van de matchbalverloting in ons supporterslokaal. Hadden we gewonnen, dan trakteerde er altijd wel een speler zes flessen champagne omdat het tegen een ex-club was. Die dronken we de maandag na training uit en van daar ging het naar de Atletico en de Happy. Dat was nog maar het begin van de avond…” (lacht)
Op 27 november 1985 rept al wie Essevee lief heeft zich naar het Regenboogstadion voor wat het hoogtepunt uit de clubgeschiedenis moet worden: de heenwedstrijd in de 1/8ste finale van de UEFA Cup tegen AC Milan. Dekenne: “Voor ons de gedroomde loting. Milan: een naam als een klok, al was het niet aan zijn meest tot de verbeelding sprekende seizoenen bezig (drie seizoenen eerder waren de Rossoneri opnieuw uit de Serie B gepromoveerd, red.). Toch sloten ze het seizoen voor onze onderlinge duels als vijfde af in de Serie A. Dan speel je niet tegen Janneke en Mieke, hé. Bovendien hadden ze spits Paolo Rossi weggeplukt bij Juventus. Voor 350 miljoen frank, dat was meer dan wat onze volledige ploeg inclusief technische staf waard was. We hoopten vooral de terugwedstrijd in Italië te redden en daar niet belachelijk gemaakt te worden.”
In Waregem brengt Danny Veyt rood-wit op een 1-0-voorsprong. Een riante uitgangspositie die in de slotminuten wordt uitgewist door Pietro Paolo Virdis, nadat thuisdoelman Wim De Coninck na een hoge voorzet de gladde bal uit zijn handen liet glippen. “Niet dat die late tegentreffer erg gedramatiseerd werd, want we hadden al voor de wedstrijd het gevoel dat de Milanezen ons enorm onderschatten. Bij hun aankomst gedroegen ze zich ergerlijk hautain en vroegen ze naar… de metro. Ze morden ook over hun te kleine kleedkamer. De charme van ons oude stadionnetje: als je even niet goed oplette, stootte je daar je hoofd tegen het plafond”, lacht Dekenne.
Veertien dagen later beginnen de troepen van Haesaert onbevangen aan wat een lastige avond in San Siro dreigt te worden. Voor 65.000 vijandige tifosi heeft SV Waregem het betere van het spel, verzamelt het ook enkele kansen, maar het Esseveesprookje krijgt in de 38ste minuut een knauw wanneer Mario Bortolazzi De Coninck het nakijken geeft. Tot Görtz Alain Van Baekel alleen op doel afstuurt en die op de rand van de grote rechthoek wordt afgestopt door achtereenvolgens doelman Giuliano Terraneo en Agostino Di Bartolomei. Scheidsrechter Vojtech Christov wijst direct naar de stip. “Een penalty die er geen was”, herinnert Dekenne zich nog goed. “Zoals Wim De Coninck ooit aanhaalde: nu zou die keeper rood krijgen en wij een vrijschop buiten de rechthoek.” Philippe Desmet schiet kalm de 1-1 tegen de touwen.
Het voelde aan als een Waregem Koerse in december
In de 66ste minuut doen de West-Vlamingen een ijzingwekkende stilte neerdalen over San Siro. Een voorzet van de pas ingevallen Luville Mutombo vindt het hoofd van Veyt, die vrijstaat aan de tweede paal en overhoeks kan binnenkoppen. “Na de gelijkmaker gingen we meer dan ooit in een stunt geloven. Mutombo viel op het gepaste moment in. Een sterk ventje met een goede detente dat als een duivel uit een doosje voor doel kon opduiken en scoren. Een superjoker, want hij kon geen anderhalf uur zijn niveau vasthouden.”
In Waregem wacht Essevee een volksfeest zonder weerga. “Het voelde aan als een Waregem Koerse in december. Al aan een brug op de E17 in Kruishoutem hing een spandoek Proficiat Essevee. Ik krijg nog kippenvel als ik eraan terugdenk.
Het feestje op de Markt wordt nog eens herhaald als rood-wit zich ten nadele van Hajduk Split zowaar voor de halve finale plaatst. Daarin verspert Keulen een uitgeblust Waregem de weg naar de finale, maar de geschiedenis was geschreven. “Nu vind ik het spijtig dat ik in Milan met niemand van truitje heb gewisseld. Maar de herinnering blijft. Als we allemaal dood zijn, zal men in Waregem nóg van die stunt spreken”, besluit Franky Dekenne.
(TVW)
Lees het hele artikel in Krant van West-Vlaanderen, editie Het Wekelijks Nieuws Gaver
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier