Corona in Italië: meer dan 29.000 doden. In Europa sloeg het virus alleen in Engeland nog gruwelijker toe. Heleen Jaques voetbalt bij Sassuolo en raakte er maar net op tijd weg. De Red Flame zit nu al twee maanden thuis, in Oostkamp. Maar deze week heeft het leven zich in Italië hervat en… Sassuolo was maandag de eerste club die weer trainde. Maar Jaques is bang. En twijfelt over een terugkeer: “60 procent kans dat ik voor een Belgische club kies.”
Net op tijd weg mag je letterlijk nemen. Heleen Jaques (32) maakte zich eind februari al ernstig zorgen. “De televisiebeelden van het hamsteren in Milaan, de lockdown die er aan kwam… ik wist al snel: dit is ernstig.”
Milaan was de broeihaard van het virus in Italië en Sassuolo ligt nauwelijks twee uren rijden van Milaan. Nog in februari werd beslist dat de bekermatch van haar ploeg de volgende woensdag niet kon doorgaan, op donderdag zat Jaques opgelucht op het vliegtuig richting België. Weg…!
Eenmaal in Portugal waar Jaques “in een bubbel” met de nationale ploeg de Algarve Cup afwerkte, volgde al snel de vraag van Sassuolo CF om na het prestigieus tornooi – België eindigde zesde, de finales werden niet eens meer afgewerkt – vanuit Faro terug te vliegen naar Brussel in plaats van naar Bologna. En om in België te blijven. Heleen zit bijna twee maanden later nog in haar kot in Oostkamp. In grote onzekerheid. Dat het leven en het voetbal in Italië herstellende is, verandert daar niets aan.
Heleen Jaques: “Ik was wel heel blij hier te kunnen blijven. Ik voelde mij bij onze terugkeer toch veiliger in België dan in Italië, al begon hier ook wel wat paniek te groeien. Maar in Italië had ik helemaal afgezonderd met twee ploegmaats op een appartementje in quarantaine gezeten. En daar mocht je helemaal niét buitenkomen. Hier was ik toch bij mijn vriend en kon ik al die tijd wel buitenkomen.”
Je kon twee weken geleden zelfs eens thuis je verjaardag vieren.
(lacht) “Was wel op het gemak, met zijn tweetjes hier, het grotere feest komt wel na de coronacrisis. Maar het lukte wel goed, die lockdown. Mario (Ballegeer, ex-videoanalist van Club Brugge en Waasland-Beveren, red.) kon van thuis uit blijven lesgeven in boekhoudsoftware en ik heb zo goed mogelijk geprobeerd mijn conditie te onderhouden – één keer per week met een onlinesessie georganiseerd door de club. Maar ik vind het toch niet makkelijk, zo trainen zonder enig doel.”
In Italië willen de clubs nu wel de competitie hervatten. En juist de mannenploeg van Sassuolo is deze week als eerste club uit de Serie A al opnieuw beginnen trainen.
“Tja… Wij hadden nog de bekerfinale als doel… Ik weet het niet… Er is in Italië een rondvraag geweest bij de spelers of zij liever herstarten of niet, dat zou doorgestuurd worden naar de bond. Maar of ze daar rekening mee houden, weet ik niet. Ik heb begrepen dat de meerderheid liever wilde stoppen. Ik ook. Voor hetzelfde geld komt er een nieuwe piek… Daar ben ik toch mee bezig.”
(lees verder onder de foto)
Een beetje angstig, zo te horen.
“Ja. Ik heb astma. Dat is weliswaar onder controle maar een aanval zou zwaar op mijn luchtwegen inhakken. Ik hou mijn hart vast dat het virus mij te pakken zou krijgen. Dat zou blijvende gevolgen kunnen hebben. Ik zou in elk geval liever het seizoen zo snel mogelijk afsluiten.”
Maar stel dat Sassuolo je belt: kom alvast maar weer trainen…
“Ik weet niet eens of ik in Italië zou geraken. En we zouden eerst weer twee weken in quarantaine moeten, met drie personen op een appartement… Waarbij een speelster die terugkeert uit Amerika… Alleen als ze kunnen verzekeren dat er geen enkel risico aan is, dan misschien wel.”
Maar er speelt door je hoofd: ik ben einde contract, in de herfst van mijn carrière, het is leuk met mijn vriend hier in Oostkamp… is het dat allemaal nog waard?
“Ik vind het vooral door alle onzekerheid die er nu is ontzettend moeilijk. Ik hoop nu wel dat er snel duidelijkheid komt, want die onzekerheid vreet zoveel energie op… En ik bén inderdaad in de herfst van mijn carrière, zoals jij dat zo mooi noemt (grinnikt), dat speelt ook. Sowieso wil ik nog een jaar voetballen en zal mijn keuze niet worden bepaald door een betere levenskwaliteit in België.”
Het was toch niet zó plezant, acht weken in je kot bij jouw lief?
(schatert) “Toch wel! Maar ik ben in mijn voetbalcarrière nu eenmaal altijd heel ambitieus geweest. Ik hoop later te worden herinnerd als iemand die er àlles heeft uitgehaald. Natuurlijk speelt mijn relatie een grote rol en mijn kinderwens is er ook nog steeds. Maar dat kan allemaal later nog.”
(lees verder onder de foto)
Mario heeft jou in die acht weken samen nog geen huwelijksvoorstel gedaan?
“Hij zit acht uren per dag in zijn bureau! En zijn negenjarig zoontje is hier ook soms. Huwelijksplannen of kinderwensen kunnen later nog wel. Voorlopig primeert toch nog het sportieve. En belangrijker daarin is voor mij dat sportief alles klopt: welke ambities heeft de club, welke structuur, hoe ver rijden ligt het oefencomplex….? Ik moet mij goed voelen bij een club. En bij Sassuolo was dat alvast zeker het geval.”
Speelt de hausse van het vrouwenvoetbal in België ook? Er komt nu ook weer een nieuwe en ambitieuze Super League met tien clubs. Ik kan mij niet voorstellen dat je nog niet gevraagd bent. Door je ex-clubs Club Brugge of Anderlecht…? Door nieuweling Zulte Waregem…?
“Stop maar! (lacht) Er is interesse, ja. Sowieso zou ik financieel moeten inleveren. Misschien moet ik dan maar stilaan gaan denken aan een andere job, naast het voetbal. Wat dat kan worden, weet ik nog niet. Ik heb al een UEFA A-diploma, ga misschien zelfs voor een Pro License. Maar die opleiding kost veel geld, dan moet je al zeker zijn dat je in die richting aan de slag kan. Al weet ik ook dat vrouwelijke trainers nog steeds niet zo gegeerd zijn. Eerst eens kijken hoe het werkt met mijn UEFA A-diploma. En of ik het graag doe. Ik wil na mijn spelerscarrière in elk geval op het veld staan, ik heb uit mijn job als coördinator bij Club Brugge indertijd geleerd dat een job in het management mij niet zo ligt. Maar dat ligt nog ver af. In deze tijden is het gewoon ontzettend moeilijk om gelijk welke toekomstplannen vast te leggen.”
Dat klinkt somber.
“Ik ben er niet van overtuigd dat er binnen vier, vijf weken geen nieuwe piek komt. Heb ik echt schrik voor. Het bepaalt in elk geval mijn twijfels over mijn toekomst.”
Hoeveel speelt het financiële? Heb je moeten inleveren op je loon?
“Neen. Ben ik mijn club enorm dankbaar voor. Bijna alleen al daarom, omdat de club zo vriendelijk is om alles gewoon door te betalen, zou ik misschien wel terugkeren om de competitie te hervatten. Al is ons loon in verhouding tot de lonen van de mannen ook niet veel geld, het kleine beetje dat wij krijgen hebben wij toch maar mogen behouden.”
(lees verder onder de foto)
Ken je Joe Biden?
“De Amerikaanse presidentskandidaat die de voetbalbond zou willen verplichten de vrouwen evenveel te betalen als de mannen! Super van Biden natuurlijk! Die gelijkheid zou in alle sporten en voor alle jobs moeten gelden. Maar de Amerikaanse ploeg werd wel eerst wereldkampioen, ik denk dat de Red Flames zich eerst na het EK 2017 een tweede keer moeten kwalificeren voor een groot tornooi vooraleer we in die richting mogen denken.”
Maak je dat nog wel mee? Je had eerder al gezegd dat je minstens tot het EK 2021 wilde doorgaan maar dat is door de coronacrisis verplaatst naar 2022. Al gesteld dat de Red Flames zich kunnen kwalificeren.
“Daar ben ik ook mee bezig, ja. Ik ga nog zeker een jaar door, wil dus in elk geval mee de kwalificatie afdwingen. En dan zien we wel weer, zeker? Alles is onzeker nu.”
Maar dat eventueel-laatste-jaar als voetballer zal je eerder in België dan in Italië voetballen, heb ik begrepen.
“Het wordt in elk geval België of Sassuolo, aan een ander avontuur begin ik niet meer. Sassuolo vroeg om mijn contract te verlengen maar 60 % kans dat het België wordt, ja.”
Je wordt de Simon Mignolet van de vrouwen van Club Brugge, die nu Club YLA heten?
“Zou wel mooi zijn (lacht)”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier