Pedro Nolf waarschuwt Fabien De Byser: “In Nieuwkerke kan het spoken”

Echte voetballiefhebbers kijken reikhalzend uit naar de eerste Westhoekderby van het seizoen in tweede provinciale B tussen SK Nieuwkerke en KFC Poperinge A. Niet in het minst Pedro Nolf (49) en Fabien De Byser (65). De twee werden sinds de passage van Pedro als trainer in Poperinge, ondertussen al ruim een decennium geleden, boezemvrienden.

“Ook al lopen we elkaars huis niet plat, toch zijn Pedro en ik tijdens en na zijn passage bij KFC Poperinge heel goede vrienden geworden en gebleven”, aldus Fabien De Byser, bestuurslid bij KFC Poperinge. “Ik was eigenlijk diegene die Pedro naar Poperinge haalde. Vooraleer hij in 2009 toehapte, had ik al een paar keer achter het net gevist. Zoals in zijn periode bij SC Zonnebeke. Toen er geruchten de kop opstaken dat Pedro er zou stoppen, contacteerde ik hem meteen. Die geruchten bleken uit de lucht gegrepen, zodat de samenwerking nog even werd uitgesteld. Dat leek ook het geval te worden toen wij opnieuw op zoek waren naar een nieuwe trainer, maar Pedro pas had getekend bij KVP Gits. Het bestuur van Gits gaf echter toestemming aan Pedro om er te vertrekken. Het begin van een sportief succesverhaal voor KFC Poperinge en mooie vriendschapsband tussen Pedro en mezelf. Een vriendschap die tot de dag van vandaag stand hield.”

Kapotte autobanden

“Zowel op sportief als op menselijk vlak werd mijn passage bij KFC Poperinge een voltreffer”, pikt Pedro Nolf, momenteel trainer van SK Nieuwkerke, in. “In november 2019, na tien speeldagen, eindigde de samenwerking met Gits, één dag later stond ik al op het oefenterrein van Poperinge. De club voetbalde toen nog in derde provinciale en stond op de achtste plaats in de rangschikking. Met een 24 op 24 en en 33 op 36 mengden we ons dat seizoen toch nog in het titeldebat. We slaagden er ook in om de kloof van 15 punten met BS Geluveld te dichten, voerden zelfs even het klassement aan, maar moesten finaal toch de duimen leggen voor Geluveld. Zo herinner ik mij nog levendig de thuismatch en topper tegen Geluveld. We bogen in het slotkwartier van de match een 1-4-achterstand om in een 5-4-zege om.”

“Een match die is blijven nazinderen bij de tegenstander”, haalt De Byser een anekdote uit de oude doos. “Niet weinig later werden de autobanden van assistent-trainer Thierry Clatot, tijdens een scoutingsopdracht in Toekomst Menen, kapot gestoken. Hetzelfde lot waren de autobanden van Pedro na een match in Wervik beschoren. We hebben het nooit kunnen bewijzen, maar we weten allebei wie de dader of opdrachtgever was.”

“Pedro, Thierry Clatot en ikzelf: wij waren de drie musketiers van Poperinge” – Fabien De Byser

“We speelden dat seizoen de eindrondefinale, maar verloren tegen Eendracht Wervik”, neemt Pedro Nolf opnieuw het woord. “Het jaar daarop volgde met de titel wél de kers op de taart. Het werd een echt grand-cru jaar. Een seizoen waarin we amper verloren. Toch zeker één keer. Tegen jawel, SK Nieuwkerke. Toen nog geleid door Ignace Debeuf bij wie zijn zoon Younes voor de enige treffer zorgde. Het kon ook toen al spoken in Nieuwkerke. Nu nog, trouwens. Doorheen de jaren heeft Nieuwkerke een serieuze thuisreputatie opgebouwd. Voor veel tegenstanders is Nieuwkerke een spookgemeente. Sinds jaar en dag zakt geen enkele ploeg met een gerust hart af naar Nieuwkerke. Ook KFC Poperinge, samen met SV Wevelgem City dit seizoen titelkandidaat bij uitstek, aanstaande zondag niet. Wij zullen ons vel duur verkopen.”

De drie musketiers

“Daar twijfel ik niet aan”, reageert Fabien De Byser. “Pedro zal zijn tactisch plan klaar hebben. Pedro kent het spelletje door en door. Hij is een man met een voetbalvisie. We hebben vele uren gebabbeld over voetbal en veel wedstrijdanalyses gemaakt. Zoals na elke thuismatch toen hij, zijn assistent Thierry Clatot, met wie hij een perfecte tandem vormde, en ikzelf in het zaaltje naast de kantine kropen. Met een pistolet in de ene en een pintje in de andere hand maakten we toen onze matchanalyses. Vaak tot frustratie van voorzitter Filip Coutigny, die wou dat de trainer zich meteen in de kantine mengde tussen de supporters en de spelers. Maar Pedro trok zich die bemerkingen van de voorzitter niet aan. Pedro, Thierry en ik, we waren de drie musketiers van Poperinge. Drie musketiers die er dringend werk van moeten maken om nog eens samen op stap te gaan. Zondag zullen we na de match de basis leggen van die uitstap. Al nemen we tien jaar na datum misschien best onze vrouwen mee. Anders loopt zo’n reünie gegarandeerd verkeerd af.”

“Hoe het avontuur destijds van Pedro bij KFC Poperinge afliep?”, herhaalt De Byser onze vraag. “Na een akkefietje met speler Steve Couckuyt. Om de interne vrede te bewaren, vroeg onze voorzitter aan Pedro om zich te excuseren tegenover Couckuyt. Pedro weigerde om een knieval te doen en hield de eer aan zichzelf. Pedro vertrok. De contacten tussen hem en mij zijn sindsdien intens gebleven.”

Bestuur als barometer

“Het wordt zondag een hartelijk weerzien”, zegt Pedro Nolf. “Ik onthoud niks dan positieve herinneringen en gevoelens over aan mijn passage in de hoppestad. Zowel sportief als extra-sportief. Echter, zondag is er tussen 15 en 16.45 uur geen plaats voor sentiment. Dan is het elk voor zijn ‘brokke’. Poperinge voelt de degradatie van vorig seizoen, geheel terecht, als een onrecht aan en wil zo snel mogelijk terug naar eerste provinciale. SK Nieuwkerke wil een stabiele tweedeprovincialer blijven en zo vaak als mogelijk voor uitschieters zorgen. Waarom niet zondag al? Net als Poperinge willen wij dat met zoveel mogelijk streekjongens doen. Zij brengen publiek mee en dat zorgt voor animo rond het veld. Een andere gelijkenis tussen SK Nieuwkerke en KFC Poperinge is het goed gestructureerd bestuur. Een bestuur dat eigenlijk de barometer van een club is. Mensen als Filip Coutigny, Paul Samyn, Fabien De Byser en alle vrijwillige clubmedewerkers zoals wijlen Renata Oreel er één was, zorgen ervoor dat die barometer bij KFC Poperinge op mooi weer staat. Bij SK Nieuwkerke zijn dat onder andere Christophe Croquette, Jacques Cleenewerck en Danny Vandenberghe”, besluit de inwoner van Sint-Juliaan. (BPW)