Luc Millecamps (70) over ‘zijn’ Zulte Waregem: “Ik mis toch vaak de goede mentaliteit”

Liefst 35 keer was Luc Millecamps Rode Duivel. Voetballers van dat niveau spelen vandaag in een grote buitenlandse competitie, maar de volksheld uit Zulte bleef toen gewoon bij Essevee sjotten. Bij de start van de competitie zit hij opnieuw op de tribunes van ‘zijn’ geliefde club. “Als ze zich redden zal het wel met de hakken over de sloot zijn.”

Waar is de tijd dat de broers Millecamps op het veld stonden in wat toen nog het Regenboogstadion heette? Met een ploeg die vorig jaar nog een schim was van die van de gloriejaren, hadden ze het gouden koppel goed kunnen gebruiken. Luc was de talentrijkste van de twee en hij houdt nog altijd van zijn ‘eerste liefde’ al spaart hij de roe niet. “Het voorbije jaar was het dan ook niet goed”, zegt hij.

Gaat Zulte Waregem het komend seizoen beter doen, denk je?

“Ik vrees van niet. Met thuismatchen tegen onder meer Antwerp en Club Brugge en uitmatchen tegen KRC Genk en Charleroi is de competitiestart niet om te lachen. Die eerste vijf matchen gaan bepalen hoe de rest van het seizoen verloopt.

Bovendien moeten er drie ploegen uitvallen in de Jupiler Pro League doordat de competitie opnieuw van 18 naar 16 ploegen gaat. Laat ons hopen dat het allemaal meevalt. Ik vermoed dat ik opnieuw om de haverklap te horen zal krijgen van de supporters dat ze het jammer vinden dat ik geen trainer ben. Dat is altijd zo als het slecht gaat.”

Jij stond bekend als een echte krijger met wie je ten oorlog kon trekken op het veld. Wat is er mis met de huidige spelers van Zulte Waregem?

“Er is een gebrek aan talent maar ik mis ook vaak de goede mentaliteit. Iemand als Gano, de topspits van Zulte Waregem, vertoont te weinig inzet. Ik heb het er algemeen ook lastig mee dat ze nu allemaal met een hartslagmeter rondlopen. Alsof ze elk moment kunnen doodvallen. (lacht) Al is dat zeker niet alleen bij Zulte Waregem zo.

Trainers controleren die hartslagmeters nu na een match om te zien of de spelers hard en lang genoeg gelopen hebben. Ik heb het moeilijk met die overdreven regelneverij. Voetballers moeten gewoon bereid zijn om hard te werken. Dat is toch zo moeilijk niet?”

Vind je het ondanks alles toch nog plezant om matchen bij te wonen?

“Jazeker, als oud-international word ik op Zulte Waregem dan ook echt verwend met een gratis jaarabonnement op de viptribune en een koffietje op zijn tijd. Ik ben ze daar dankbaar voor. Als ik een mooie match gezien heb, ben ik tevreden, zelfs als Zulte Waregem dan verloren heeft.

Het belangrijkste is dat ik me amuseer en dat hoeft zelfs niet alleen door het voetbal te zijn. Een goed gesprek tijdens of na de match, dat is me ook wat waard. Waar ik niet tegen kan is als mensen beginnen te zagen, over het voetbal of over wat anders. Dan ga ik er toch snel van door.”

Word je nog altijd aangesproken op de heldendaden van vroeger?

“Dat gebeurt nog geregeld. Meer nog, soms maak ik dingen mee die te gek zijn voor woorden. Zo waren hier bij mij thuis onlangs enkele voetbalfans op bezoek om een selfie te nemen met mij erbij. Ze vertelden me dat ze bij alle Belgische internationals langsgingen om dat te doen. Die kwamen daarvoor helemaal vanuit de provincie Luxemburg.

Een voordeel als voetballer met enige naamsbekendheid is dat het makkelijker is om contact te leggen met anderen die het ver geschopt hebben in de sport of op andere terreinen van het maatschappelijk leven. Door mijn prestaties van meer dan veertig jaar geleden ga ik nooit anoniem door het leven en dat is best aangenaam.”

Hoe gaat het nog met je broer Marc die toch ook kan terugblikken op een mooie carrière bij Essevee?

“Hij stelt het goed en woont hier iets verderop in Zulte. Laat ons zeggen dat hij de laatste tien jaar zijn conditie beter onderhouden heeft dan ik. Ik ben meer een bourgondiër, maar hij doet ook meer aan sport dan ik. We hebben allebei een elektrische fiets maar, waar ik me beperk tot relatief korte afstanden, draait hij zijn hand niet om voor een rit van 100 kilometer.”

Naast het voetbal heb je ook je hele leven als boekhouder gewerkt bij Bekaert Textiles. Ben je nog altijd de man van de cijfers?

“Ik doe de boekhouding thuis. Telt dat ook mee? (lacht) Ik koop wel aandelen op de beurs en ben daar toch dagelijks mee bezig. Ik heb er inmiddels een zekere bedrevenheid in gekregen en volg ook alles via Bolero, het beursplatform van KBC. Ik beleg ook wel eens via Keyplan van de Keytrade bank. We beleven nu niet de beste tijden voor beursbeleggers maar op de lange termijn komt het altijd goed.”

Ga je ook wel eens naar Waregem als er geen eersteklassevoetbal te bekijken is in de Elindus Arena?

“Ik ga wel graag iets drinken op de Markt en doe dat bij voorkeur op het terras van café De Gilde. Ik zit daar altijd op mijn gemak en ik zie daar altijd wel iemand met wie ik een praatje kan slaan.”

(FV/ Foto HD)