Interlandbreak. De Rode Duivels via San Marino en Schotland op weg naar het EK 2020 maar daarom nog niet naar een Europese titel. eent Leo Van der Elst. En die heeft als icoon, sedert een strafschop op het WK ’86, recht van spreken over de nationale ploeg. Over Club Brugge ook, Van der Elst (57) heeft zich voor het leven verbonden aan zijn ex-club. Waar hij nu ook al hoofdcoach is aan de ambitieuze vrouwenploeg. De drie sjerpen van Leo Van der Elst in drie monologen.
Leo over de Rode Duivels: “Waarom krijgt Hans Vanaken geen enkele kans?”
“Ze hebben nu al 12 op 12, natuurlijk kwalificeren ze zich in een reeks met San Marino, Schotland, Kazachstan… voor het EK 2020. Maar dan…? Eindelijk eens prijs…? Ik betwijfel het. Men spreekt er al zo lang van. Eerst waren de spelers nog te jong en misten ze ervaring, nu zijn sommigen misschien al hun piek voorbij. En andere ploegen tonen zich op een WK en EK toch vaak nog net iets sterker, vind ik. Duitsland, Spanje, Frankrijk, Italië… die spelen ze nooit naar huis. Al sta je dan eerste op de FIFA-ranking en al is dit een schitterende generatie, hebben we met Courtois, Hazard, De Bruyne, Witsel… ook wel Europese toppers. En al zal Lukaku ondanks alle kritiek ze wel blijven maken…: toch geloof ik er niet écht in. Dat heeft vooral te maken met de verdediging. Allemaal héél goeie voetballers maar toch is het geen hechte defensie. Het heeft wellicht te maken aan de vele blessures door de jaren heen. Kompany, Vermaelen, weer Kompany…”
“Zelden of nooit eens dezelfde verdediging. Dat is het pijnpunt. Superveel sympathie voor Thomas Meunier, maar die heeft vorig jaar bijna een heel seizoen verloren. Weet je wie nu eens zijn kans zou mogen krijgen? Hans Vanaken! Hans wordt altijd opgeroepen maar krijgt geen speelminuten. Het is nu wel het moment. Hans heeft ongelooflijke kwaliteiten, is met mijlen voorsprong één van de beste voetballers in België, hij zou perfect in die ploeg meedraaien. Ik heb hem de laatste twee, drie jaar ook ontzettend zien evolueren. Hij mág natuurlijk niet zeggen ‘ik kom niet’ maar… Of Hans dan te braaf is? Neen! Dat is juist zijn sterkte: hij is gewoon altijd supercool. Zoals hij na vijf minuten wachten die penalty in Linz ijskoud binnen trapte, een ander deed in zijn broek. Of zoals hij twee uren voor een Europacupmatch nog rustig aan het biljarten is. Dat is Hans.”
“Ik denk niet dat ik vrijdag ga kijken naar de match in San Marino. Ik heb natuurlijk wel alle matchen van het WK gezien maar de EK-kwalificatiematchen… Met alle respect maar een matchke tegen San Marino… ik kijk wel kwart na tien hoeveel het is geworden en wie de goals heeft gemaakt. Maar ik ben met de nationale ploeg vierde geëindigd op het WK, shotte daar een ‘stomme’ penalty binnen, natuurlijk is er nog een sterke band met de Rode Duivels. En met hun geschiedenis. Ik ga evenwel zelden of nooit naar een match kijken in het Koning Boudewijnstadion. Voor een invitatie moet je 35 A-caps hebben gehaald, ik kwam maar aan 13, hé. Dat ik de belangrijkste strafschop in de geschiedenis van het Belgische voetbal binnen trapte, telt niet mee (lacht). “
Leo over Club Brugge Vrouwen: “Bart en Vincent willen op termijn ook de vrouwenploeg van Club naast en boven die van Anderlecht en Standard”
“Vier jaar geleden vroeg de vrouwenploeg van Club mij als ex-Rode Duivel en ex-speler van Club om ‘peter’ van hun ploeg, toen nog in tweede klasse, te worden. Meer dan nu en dan eens gaan kijken, hield dat niet in. Tot twee jaar de sterke madame van de club, Evie Beyers, mij vroeg om ‘visie-coach’ te worden. Daarmee bedoelde men: helpen een ploeg met meisjes uit de regio uitbouwen tot een ambitieuze club in de Super League. Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert toonden dezelfde ambities, mijn goede relatie met hen speelde daar ook in mee. Na een jaar werd ik T2 en met de promotie naar de Super League is besloten de ploeg professioneler aan te pakken. Ik werd hoofdcoach, mocht een staf samenstellen met een hulpcoach, een physical coach, een kinesiste, een keeperstrainer, Jürgen Belpaire…”
“We zijn als nieuweling best goed gestart in de Super League, de 1-4 tegen landskampioen Anderlecht was zwaar overdreven. En deze week wacht Standard. In principe zijn die twee clubs samen met Gent nog te hoog gegrepen voor ons, maar we willen daar wel vlak achter eindigen. Voorlopig mikken we dus op de vierde plaats, maar op termijn willen we de concurrentie aangaan met Anderlecht en Standard. Zeker weten. Bart en Vincent menen het echt, vinden dat Club ook in vrouwenvoetbal moet investeren. Vraag me niet naar ons budget of welk percentage het is van het totale budget van Club Brugge (70 miljoen euro, red.) maar ik weet wel dat we hier heel professioneel kunnen werken en net als de beloften alle faciliteiten van Jan Breydel mogen gebruiken: de beste velden, de kleedkamer, jaarlijks dezelfde uitrusting als de eerste ploeg, medische testen in Westkapelle… Wij trainen nu ook al vijf keer per week, trainen met polars, werken met een diëtist… Nu moet de Super League ook nog volgen. Een competitie van zes clubs die vijf keer tegen elkaar spelen is te weinig, natuurlijk, clubs als Zulte Waregem, KV Mechelen, Charleroi zouden daar moeten bijkomen om het niveau nog te verhogen.”
“Vrouwenvoetbal is niet meer de sport van de logge, halve jongens”
“Intussen ben ik ook helemaal overtuigd ben van de toekomst van het vrouwenvoetbal. Dit is niet meer de sport van de logge, halve jongens. Het zijn atletes die heus wel weg kunnen met een bal. Het niveau op het WK lag al immens hoog, vind ik. Vooral de laatste vijf jaar is de sport ontzettend geëvolueerd. Ook bij ons. Ik zag deze week nog een wedstrijd van onze nationale U-23, met twee speelsters van Club, en verwonderde mij toch weer over het niveau. En het zijn meisjes waarmee je als coach nog veel stappen kan zetten. Ze zijn ontzettend leergierig, ongelooflijk gemotiveerd, willen alle vooroordelen wegwerken. Vrouwenvoetbal zit duidelijk in een hausse, er zijn in België nu al 40.000 speelsters en men wil dat de komende vijf jaar nog verdubbelen. En we speelden vorige week tegen Anderlecht toch al voor 500 toeschouwers. Alleen maakt men nog steeds de fout vrouwenvoetbal met mannenvoetbal te vergelijken. Het is heus geen andere sport, we zien ook technische hoogstandjes en lange passen van 50 meter, maar er is nu eenmaal een onmiskenbaar fysiek verschil. En jongens beginnen al te voetballen als ze vijf zijn, meisjes pas als ze elf zijn of zo. Het is een goede zaak dat de bond nu gaat proberen om samen met de Red Flames die achterstand te verkleinen door meisjes in de basisscholen warm te maken voor voetbal.”
“Natuurlijk vragen vrouwen een andere aanpak vraagt dan mannen. Ik was eerder zo’n vijftien jaar trainer van mannenploegen, tot in tweede klasse, van KV Oostende onder meer, ik mag vergelijken (lacht). Vrouwen moeten gewoon zachter worden aangepakt. Hoewel ik bij sommigen wel eens wat harder ben. Ik wil in elk geval nog véél jaren de vrouwen van Club trainen. Ba ja gij..! Geen enkele club moet mij nog vragen….”
Leo over ‘zijn’ Club Brugge: “Hun plan klopt perfect. Club wordt niet meer verrast”
“… Want ik ga nooit meer weg bij Club Brugge. Een jaar of zes geleden vroeg de toenmalige chef communicatie Klaus Van Isacker mij om eens te oefenen als presentator bij Club TV Live. In opvolging van LucAlloo, na een of andere uitschuiver van Luc in HUMO(lacht). Ik was een ex-speler, had wat ervaring met televisie… Na twee minuten oefenen was het al rond. Intussen werk ik fulltime voor Club Brugge. Het is een heel pakket: Club TV Live, presentaties, de begeleiding van sponsors op Europese verplaatsingen, meewerken aan het nieuwe Mediahuis van Club, aan de evenementen die Club opzet én coach van de vrouwenploeg. Lange dagen, ook elke dag een uurtje rijden naar Berlare, maar zálig.”
“Omdat ik het die laatste zes jaar van dichtbij heb mogen meemaken: hoe het plan van Bart Verhaeghe en Vincent Mannaert stap voor stap werd verwezenlijkt. Soms wel eens met vallen en opstaan maar wel drie keer tweede en twee keer kampioen, de laatste vijf jaar. Ik zeg niet the sky is the limit maar we zijn momenteel op àlle vlakken voorsprong aan het nemen op alle andere clubs in België. Club is veel meer dan een bedrijf geworden, heeft nu een perfect evenwicht gevonden. Die mannen wisten ook perfect waar ze mee bezig waren. Het was continu bijsturen, almaar beter willen worden, almaar uit de fouten leren. Eén voorbeeld: het oefencomplex in Westkapelle. Al zes jaar geleden plande men dat en ze zijn overal in het buitenland gaan kijken, gaan stelen met hun ogen. Wat intussen is neergezet, is waanzin. Als nu ook nog het nieuwe stadion er komt, dan slaat Club Brugge een kloof die nooit meer te overbruggen zal zijn, denk ik. Vanuit een heel andere visie dan die van Anderlecht bijvoorbeeld. De constructie-Kompany lijkt mij heel zwaar. Alle respect, maar speler/manager…? Een speler heeft rust nodig én coach ben je 24 uur op 24, het kan volgens mij gewoon niet.”
“Misschien wordt Anderlecht nog wel onze grootste concurrent”
Terwijl bij Club deze zomer is gebleken dat er ongelofelijk goed is gewerkt. Onze transfers, dat is geen toeval, hé. Ik zie in Westkapelle regelmatig de scoutingscel. Raymond Mommens, Kenneth Brylle en Peter Van Wambeke zijn ongelooflijke kenners en beschikken over een database… Club Brugge wordt niet meer verrast. Het is duidelijk dat we titelkandidaat nummer één zijn. Al kan er natuurlijk altijd iets mislopen, ik ga hier niet zeggen dat we kampioen worden met tien punten voorsprong. Bij Standard worden stilaan orde op zaken gesteld, we kennen hun coach (lachje). En Gent is ook goed bezig. Maar misschien wordt Anderlecht nog wel onze grootste concurrent. Het wordt weer een geweldig seizoen, ook nog met die Champions League. Ik ga hier nooit meer weg!”
Eerste klasse A
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier