Mister KVO Patrick Orlans: “De toestand van Oostende is ernstig, maar niet hopeloos”

Patrick Orlans, de geplaagde CEO van het sportief en financieel zwaar noodlijdende KVO, oogt moe. Moegestreden bijna. Maar het moet het laatste kunstje worden van Mister KVO, zoals hij zich nu ook noemt: “De club in veilige handen overlaten.” En hij wil zich niet wegsteken, ondanks alle kritiek, van poenpakker tot OCMW KVO… En dus spreekt Patrick Orlans. Eén keer. Vrij en vrank. Hij gaat geen vraag uit de weg. Op mijn bord: garnaalkroketten. Op zijn bord: de crisis, Coucke, Lombaerts, zijn loon…

1. Hoe kon de ploeg waarvan je in juli nog zó overtuigd was van de kwaliteiten én de mentaliteit, sportief zo snel wegzakken?

“Ik heb me voorgenomen niet te zeuren over het verleden maar toch dit: er was geen geld om meer kwaliteit aan te trekken. Maar ik was en blijf nog steeds overtuigd. Ik zie maar één uitleg: de blessurelast. Palaversa voorop, hij is ontzettend belangrijk op het middenveld, merkte je meteen op Club Brugge. Maar ook Hjulsager, D’Haese, Sakala… Dat waren vier sterkhouders. Oké, op Club Brugge was het niet goed, maar halen zoveel ploegen een beter niveau? KVO is geen ploeg voor champagnevoetbal, hé. Wel een ploeg om zich deftig te kunnen verweren… Want ons spelersbudget is het vierde laagste van heel eerste klasse. Als we evenwel volledig zijn, komen we niet in problemen. Toen we nog volledig stonden, wonnen we op Anderlecht. Toen op hun sterkst, mét Kompany.”

2. Velen noemden coach Kare Ingebrigtsen de beste transfer van KVO, maar zijn impact blijkt minder groot dan verwacht.

“De coach is nog steeds dezelfde als bij de start van het seizoen, ik heb nog steeds hetzelfde goed gevoel. Ik kom niet vaak op de Schorre, maar ik hoor veel: het zit daar niet scheef. Niet te vergelijken met vorig seizoen. Ja, Kare is tijdens de vorige interlandbreak vier dagen teruggekeerd naar Noorwegen. Voor het huwelijk van zijn broer, dat was zo afgesproken. De rest van de technische staf kon het heus wel aan. En de voorzitter en TD Ghysel weten echt wel wat kan. Luister, we staan niet laatste, ook niet voorlaatste, we staan derde laatste. Maar er wordt wel het meest over ons geschreven. Want KVO heet een kleurrijke club, ook door het recente verleden? Ik zou nu liever wat minder kleurrijk en liever een grijze muis zijn.”

3. Verspeelt KVO met het huidige tekort van twee miljoen euro binnen drie maanden zijn licentie?

“Deze financiële problemen zijn niet nieuw. Die kennen we al twee jaar. Maar ik ga de vuile was niet buiten hangen. Het is zo al genoeg met FC Ellende, OCMW Oostende… Al diegenen die dat roepen, kennen de ware situatie niet, slechts enkele mensen kennen de cijfers. Het is veel complexer dan die twee miljoen. Maar ik wil hier niet meer uitleg over kwijt of de mensen worden ongemakkelijk. Het is erg. Zeg maar: ernstig, maar niet hopeloos. Terwijl KVO mits wat meer centen een mooie club is. Met één ernstige injectie, een totaaloplossing dan, zou KVO een hele tijd verder kunnen op eigen middelen. Ik heb in Lokeren tien jaar bij vadertje Roger Lambrecht gewerkt. Hij kon in het rood gaan, om dat, eenmaal in het groen, terug te nemen. De club die in de Jupiler Pro League niet in het rood kan gaan, staat nergens. En dat geldt niet eens alleen voor de K11 (de kleinere clubs, red), maar ook voor Anderlecht. Genk, nu in het groen, zal misschien alweer in het rood moeten komen om er sportief bovenop te komen. Als er een overnemer komt of steun voor de voorzitter. De enige oplossing. En dan zie je bij KVO geen rood meer. Wat het dossier van de tribune betreft (waarin KVO hoopt op een oplossing/tegemoetkoming van eigenaar Coucke voor het zware huurgeld van 1,2 miljoen euro per jaar, red.): dat is wachten op Godot. Of beter: wachten op de zakelijke transactie die zal moeten gebeuren met de nieuwe investeerder of aandeelhouder, in een totaalplaatje. Niemand geeft 20 miljoen euro weg. (zucht) Nogmaals: we moeten binnen de eerste twee maanden nieuwe investeerders hebben. En dan moeten die samen met de voorzitter een planning maken. Ook sportief.”

Onze situatie is complexer dan die twee miljoen. Maar ik wil er niet veel over kwijt of de mensen worden ongemakkelijk

4. Biedt de snelle verkoop van spelers als Wout Faes en Sakala en een gratis vertrek van Canesin, weer 400.000 euro loon gespaard, al enig soelaas?

“Neen. Als je in de top zes staat, wil iedereen jouw spelers. Niet als je 13de staat. En al zeker niet als ze een goed contract hebben, zoals Canesin. Eén bedenking: ik kan maar niet begrijpen dat spelers liever op de bank zitten dan te spelen. Ondenkbaar dat ik in mijn povere carrière als speler liever bij Racing Gent op de bank had gezeten dan te spelen bij Lovendegem. Gano was content met één minuut speeltijd vorige week…”

5. Wat als je Nicolas Lombaerts, trainend bij de B-kern, aan een miljoen euro per jaar en dat is de helft van jullie dringendste probleem, ontmoet op de Schorre: schud je die nog de hand?

“Ja. Maar ik zie hem niet veel. Ik heb nul problemen met Nicolas als persoon. Zijn contract was destijds gewoon een foute keuze waar ik nu niet wil op spuwen en waar Nicolas nul schuld aan heeft. Je kan niemand vragen te verlagen en minder te gaan verdienen, dat hebben we nooit gedaan. Hoeveel Nicolas vroeger heeft verdiend en of hem een appartement was beloofd: ik weet het niet en het interesseert mij ook niet.”

6. Hoe begroet je zondag Marc Coucke, bij Oostende en Anderlecht ingetreden als grote redder, maar verantwoordelijk voor veel ellende bij beide clubs en intussen al de meest ontwrichtende factor ooit in het Belgische voetbal genoemd.

“Ik probeer daar neutraal op te antwoorden. Coucke heeft heel zijn vermogen opgebouwd op uitzonderlijke ondernemerstalenten. Dat toonde hij ook, eerst in het wielrennen en daarna in het voetbal. Zijn eerste vijf jaren waren een model. Marc is mijn ex-voorzitter, die op een bijzondere manier KVO op een onwaarschijnlijk hoogtepunt heeft gebracht. Ik ben blij en met mij heel Oostende dat ik het vijf jaar heb mogen meemaken. Het was een Blitzkrieg. Maar het was onnatuurlijk, dat heeft Vincent Mannaert uitgevonden. (lacht) En in het voetbal is niets eeuwig. Ook Mourinho niet. Messi misschien wel, maar alvast geen enkele leider in het voetbal. Ik heb geen contact meer met Marc. Ik weet niet of hij zondag naar de match komt. Daar lig ik ook niet wakker van. Als hij komt, gaan we niet samen gezellig doen. Dat kan niet in deze omstandigheden. Maar of we nu tegen Anderlecht of Gent, waar mijn vader een icoon was, spelen, het maakt mij niet uit. Ik ben een professional. Al voelde ik mij wel weer Gentenaar toen Gent kampioen werd.” (lacht)

7. Alleen een grote en wellicht buitenlandse overnemer kan KVO nog redden?

“De Chinese groep is hier louter voor informatie geweest, het klopt niet dat de voorzitter acht miljoen euro heeft geweigerd. Maar hij zag toen nog geen overname zitten, dat wel. En bij de Japanners ging het louter over sponsoring, niet over een overname. Er lopen momenteel opnieuw onderhandelingen. Zonder verdere details. De voorzitter zal wel de juiste keuze maken. Ik zei daarnet: KVO is een mooie club. Het is voor buitenlanders ook een mooie club om in te investeren. Mooier dan Westerlo, OHL… Zij die bij andere clubs wel hebben geïnvesteerd, zijn stom dat ze het niet gedaan hebben bij ons. Want KVO heeft een authenticiteit en een leven als geen ander. Bij het Japanse STVV zijn de tribunes half gevuld en is de hele ziel weg. KV Kortrijk is dan weer het goede voorbeeld. (zucht) Het zal door de verwikkelingen omtrent de RSZ en omdat de grote clubs de kleine nog minder televisierechten gunnen, van buitenlandse overnemers moeten komen. Geloof me, de clubs die nu in het oranje staan, komen ook in het rood. Waardoor we net zoals alle clubs in de Premier League aan buitenlandse investeerders zijn overgeleverd. Gelukkig was hier nog Frank Dierckens, de laatste der Belgen.”

Voor mij telt alleen dat KVO nog een toekomst heeft in eerste klasse

8. Neto, Vargas, Akpala…. is KVO echt een opvangtehuis voor ouderlingen?

“Juist, jullie maken daar meteen een opvangtehuis van. Simpel: het is een bewuste keuze. Door onze portemonnee. Kost geen geld. Een prestatiegericht contract. En hopen dat het lukt. Meer kunnen we niet doen.”

9. Zou het kloppen dat Patrick Orlans na zeven jaar is moegestreden en zijn vertrek voorbereidt?

“Zeven jaar… Drie voorzitters. Marc Coucke heeft de club gered, Peter Callant had de beste bedoelingen, Frank Dierckens heeft de club gered. Maar als er nog steeds onvoldoende centen zijn, kom je in problemen. Ben ik dat beu? (nadenkend) Ik ben niet beu te krijgen. En bij manier van spreken niet kapot te krijgen. Maar ik steek niet weg dat ik mijn energie liever in positieve zaken steek. Veel vreugde is er momenteel niet bij. Heel simpel: de nieuwe investeerders zijn belangrijk voor de club. Niet voor mij. Elk individu is nu ondergeschikt aan de club. Voor mij telt alleen dat KVO nog een toekomst in eerste klasse heeft. Dan zien we wel welke plaats er nog is voor mij. Als ze mij nodig hebben, zal ik er zijn. Maar waarschijnlijk in een andere gedaante. Oké, ik ben een beetje moe. Zo’n periode mat af. Maar ik blijf hele dagen keihard werken voor de toekomst van KVO. Want het is mijn club geworden. Ik was Mister Eendracht Aalst, Mister Sporting Lokeren en nu ben ik Mister KVO. Maar het wordt wel mijn laatste kunstje, ik ben 64. En wil dan tot mijn 90ste op de eretribune van KVO zitten.”

10. Factureert u als zelfstandige 40.000 euro per maand aan KVO, zoals al werd geschreven?

“Voor mij een weten, voor anderen een raden. Ik verdien nog veel te weinig voor wat ik hier al heb gedaan. Zeven jaar dag en nacht gewerkt. Geld binnengehaald. Elke dag sponsors vragen. Vijf keer na elkaar. Hopen dat ze eens iets meer doen. Dat is mijn leven. We zorgen intussen voor een budget van een kleine 15 miljoen. Maar intussen hebben we wel een ongelooflijke business community. Omdat we na elke match blijven feesten. De Titanic… Er wordt nu mee gelachen. Daar trekken we ons niets van aan, want we hebben dat nodig om het voetbal mee te betalen. Al dertig jaar geleden leerde ik bij Eendracht Aalst dat een club het nooit kan redden zonder buitenlandse investeerders als er geen inkomsten zijn die niets met het voetbal te maken hebben. Indien nodig openen we een garage die inkomsten oplevert. Dat is de economische realiteit die het voetbal evenwel altijd wil dribbelen. Daarom ook plannen we een nieuwe tribune, waardoor we kantoren kunnen verhuren. Zoals Ghelamco dat doet bij AA Gent, maar wij gaan de nieuwe tribune zelf exploiteren. Ik moet trouwens niets wegsteken. Ik was wel op de laatste supportersavond. Het enige wat ik weet: ik heb op mijn eentje vier miljoen euro binnengehaald. Maar dat moet je niet schrijven. En ik ben misschien welstellend, maar niet rijk. Mijn kinderen hebben gekregen wat ze moesten hebben. Mijn appartement aan zee betaal ik af zoals iedereen. En mijn vrouw en ik werken zeven dagen op zeven. Zij voor haar kledingzaak en ik voor KVO.”