KVK-winger Eric Ocansey vertrouwt op God om hem door het leven te loodsen

foto Belga © belga
Redactie KW

Met twee goals in zijn jongste twee matchen lijkt Eric Ocansey op dreef bij KV Kortrijk.

Ocansey vertoeft nu anderhalve maand bij KV Kortrijk en voelt er zich volledig in zijn sas. “Ik voetbalde ervoor al vier jaar in België en ken dus de competitie. Dat maakte de aanpassing een stuk vlotter, al hebben wij, Afrikanen, daar eigenlijk nooit veel moeite mee. In Afrika zijn we het gewoon om te verhuizen, gaan we om te voetballen vaak van de ene naar de andere stad. Daarom wou ik na vier seizoenen in de Oostkantons andere lucht opsnuiven, een nieuwe uitdaging aangaan. Ik koos voor KV Kortrijk, omdat deze club als enige geïnteresseerd was. Ze lieten wel blijken dat ze mij er echt bij wilden. Dit is een mooie stap voorwaarts voor mij.”

Zijn vlotte aanpassingsperiode wordt gestaafd door de statistieken. Sinds de tweede speeldag kreeg Ocansey telkens een basisplaats en in de vorige twee competitiematchen, op Standard en tegen KV Oostende, was hij telkens goed voor een doelpunt. Zondagavond kan de Ghanese winger in Moeskroen voor een drie op drie gaan. Het zou de cijfers van Eric Ocansey wat opkrikken, want ondanks een spraakmakend seizoen bij Eupen aan de zijde van spitsbroeder Henry Onyekuru enkele jaren geleden zijn 16 goals in 115 duels voor de club uit de Oostkantons geen cijfers om van achterover te vallen.

“Het is leuk dat ik al twee keer kon scoren, maar het is spijtig dat mijn goal ons niet de drie punten opleverde. Want scoren en winnen, geeft een nog beter gevoel. Ik hoop wel dat ik op dit ritme kan doorgaan. En dat het team zo blijft presteren. Of dit het seizoen van mijn doorbraak wordt? Ik hoop het. En ik vertrouw in God dat hij dat mee helpt realiseren.”

Ik praat vaak met God, maar ik vraag hem nooit hoe mijn toekomst eruitziet

God… Hij komt regelmatig terug als Eric Ocansey spreekt. Het is ook God die de weg van Ocansey richting KV Kortrijk heeft uitgestippeld. “God kent onze toekomst, hij tekent onze levensweg uit. Alleen begrijpen we niet altijd waarom we een bepaald traject moeten volgen, maar dat moeten we accepteren. We kunnen er alleen maar beter van worden. God doet alles met een reden. Ik praat vaak met Hem, maar ik vraag nooit hoe mijn toekomst eruitziet. Ik wil dat niet weten, want anders dreig ik niet meer hard te werken om er te geraken. Dan word je lui en dat wil God niet. Hij wil dat we betrokken zijn, dat we klaar zijn als hij een teken geeft om een nieuwe uitdaging aan te gaan.”

Een van die uitdagingen is dus KV Kortrijk. “Het ritme ligt hier hoog”, aldus Ocansey. “De intensiteit op training, de ernst tijdens de oefensessies, maar ook het enthousiasme dat door deze club gaat… Het is anders dan in Eupen. Een verklaring? In Eupen is men al tevreden met het behoud, in Kortrijk is de ambitie groter. Hier wil men zo dicht mogelijk aanleunen bij de top zes, proberen zelfs om in die top zes te eindigen. En dat is ook mijn ambitie, ik zou graag eens play-off 1 spelen.”

Voor een volgende uitdaging moet Ocansey wachten op een nieuw teken van God, maar volgens de Ghanees mag die wel in Engeland of Duitsland liggen. “Of Frankrijk, dat lijkt me ook een leuke competitie”, lacht hij. “Maar als ik in België moet blijven, dan vind ik dat ook niet erg. Mijn vrouw en twee kindjes – een van 2,5 jaar en eentje van bijna twee maanden – wonen nu bij mij in Kortrijk en dat is het allerbelangrijkste. Zij maken me blij.”

Het was zijn ploegmaat bij Eupen, Bruggeling Siebe Blondelle, die ooit zei dat Ocansey een groter talent was dan Henry Onyekuru. Alleen: Onyekuru zit na omzwervingen bij Everton, Anderlecht en Galatasary nu bij Monaco in de Ligue 1 terwijl Ocansey nog steeds in de Jupiler Pro League zijn ding moet doen. “That’s life“, lacht hij. “Over dergelijke zaken beslis je niet zelf, dat doet God. Henry kreeg de kans om zijn sterk seizoen in het buitenland te verzilveren en ik was oprecht blij voor hem. Maar dat had even goed ik kunnen zijn.”

Dat zijn verlegenheid een belemmerende factor in een toptransfer kan zijn, weerlegt Ocansey. Hij spreekt liever met de voeten. “Je moet niet hard zijn of regelmatig op tafel kloppen om iets te bereiken. Integendeel, je moet gewoon geduldig zijn. Iedereen krijgt zijn moment, alleen moeten sommigen er wat langer op wachten.”

Zondag 15 september om 20.30 uur: Moeskroen KV Kortrijk.