Hannes Van Der Bruggen: “Ik heb altijd al een boon gehad voor de Bundesliga”

© BELGA
Redactie KW

Telkens KV Kortrijk onverhoopt een mooie stap richting zesde plaats kan zetten, loopt het verkeerd af. Dat was vorig weekend tegen Charleroi niet anders. Na het 1-2-verlies is play-off 2 opnieuw het deel van de Veekaa.

Vorig seizoen streed KV Kortrijk tot de slotspeeldag van de reguliere competitie nog mee voor een plaats in play-off 1. Dit seizoen duurde het tot vier speeldagen voor het einde. “We wisten dat het sowieso moeilijk zou worden om in die top zes te geraken, maar we hadden nog een perspectiefje”, liet kapitein Hannes Van Der Bruggen voor aanvang van de match tegen Charleroi noteren. Dat perspectief is nu definitief weg.

Voor het tweede seizoen op rij slaagt Kortrijk er net niet in om bij de eerste zes te eindigen. Waaraan ontbreekt het de club om dat wel te doen?

“Ik weet het niet. Telkens we een goede zaak kunnen doen in het klassement, loopt het mis. Dat was vorig seizoen zo en was ook dit jaar het geval. Zeker dit seizoen hebben we punten gewoon weggegeven. Denk maar aan de matchen in de heenronde tegen Oostende, Cercle Brugge, Waasland-Beveren… In sommige wedstrijden verdienden we ook meer, zoals op Standard en thuis tegen Gent, maar werden we door externe factoren genekt.”

Is het ook een gebrek aan kwaliteit?

“Dat zou ik niet durven beweren. We hebben alleen tegen Antwerp meer gekregen dan we verdienden. Het is een mirakel dat het daar 0-0 is gebleven. Voor de rest kregen we alleen punten te weinig.”

Valt de clubleiding iets te verwijten dat het opnieuw net niet is?

“Ik denk van niet. We weten allemaal dat het in het begin van het seizoen niet zo simpel was, maar de club heeft daarna goed bijgestuurd. KV Kortrijk is nu eenmaal een ploeg waar het door het grote spelersverloop vaak herbeginnen is. Maar de situatie werd goed opgelost, nu beschikken we echt over een competitieve ploeg.”

Ik neem aan dat, met deze competitieve ploeg dan, je meer van het seizoen had verwacht. Ook van jezelf, want je begon erg aarzelend.

“Dat klopt, ik had het moeilijk in die eerste weken. Dat had misschien voor een groot deel te maken met de moeilijke voorbereiding die we hebben gekend. Als ploeg waren we niet klaar voor de competitiestart. Maar vanaf september begon ik beter mijn draai te vinden en ik mag content zijn over het niveau dat ik sindsdien haal. Ik ben niet de speler met de flitsende actie. Ik heb af en toe een uitschieter naar boven, maar ken weinig dipjes. Voor iemand op mijn positie is dat ideaal, ik haal een constant niveau.”

Het is wel opvallend dat je beter bent beginnen spelen na de komst van Julien De Sart eind augustus, iemand met hetzelfde profiel als jij.

“Julien is iemand die het spel simpel wil houden, net als ik. Alleen trekt hij iets vaker mee in de aanval. We verstaan mekaar goed, ook naast het veld.”

Vreesde je dat hij voor jouw positie werd gehaald?

“Je weet dat er op dit niveau altijd concurrentie zal zijn, daar moet je mee omkunnen.”

Toch waren hier al heel wat centrale middenvelders in de kern. En toenmalig coach Glen De Boeck had al enkele keren aangegeven dat hij niet content was van jou.

“Dat klopt en ik kon Glen daarin ook volgen. De eerste matchen waren niet goed genoeg, ik heb daar ook het gelag voor betaald toen ik in Antwerp op de bank moest zitten. Maar in die periode was niemand echt top. Zorgen heb ik mij evenwel nooit gemaakt.”

Je gaf al aan dat dit een competitieve ploeg is, maar toch wou je weg in de winter. Komt dat omdat je weet dat je met deze club moeilijk een prijs zult kunnen pakken?

“Ik wil even rechtzetten dat ik niet per se weg wou, dat klopt niet. Ik ben hier perfect gelukkig, maar als je de kans krijgt om een stap hogerop te zetten, dan sta ik daarvoor open. Alleen mag dat niet ten koste van alles zijn, ik wil niet zomaar naar het buitenland. Maar als speler wil je jezelf uitdagen, je constant proberen te verbeteren en nagaan waar je limieten liggen. De trein om naar het buitenland te gaan, is al eens gepasseerd. Ik ben daar toen niet op gesprongen (hij kon zes jaar geleden naar Udinese, red.) omdat ik vond dat ik daar niet klaar voor was. Ik denk dat de situatie nu anders is, ik heb in België bewezen een speler te zijn waarop je kunt rekenen.”

Is de Major League Soccer dan echt een competitie waar jij jouw limieten kunt verleggen?

“Het zou alleszins een uitdaging zijn, zowel privé als sportief. Een andere omgeving, een ander soort voetbal… Ik wil daar wel eens van proeven.”

Maar de Amerikaanse competitie was allicht niet die waar je als kind van droomde?

“Dat klopt. (lacht) Ik heb altijd een boon gehad voor de Duitse competitie. Die vormt een combinatie van diverse factoren: techniek, fysiek, prachtige stadions, financiële stabiliteit… Ik vind de Bundesliga een heel onderschatte competitie.”