Eindelijk. Hij heeft wat op z’n tanden moeten bijten, maar Manuel Osifo komt weer aan het oppervlak. De 19-jarige middenvelder annex verdediger stond de voorbije weken aan de zijde van Cameron McGeehan en trekt meer dan z’n plan. “Als jonge speler mag je niet verwachten om elke week te spelen.”
Het verhaal van Osifo is nagenoeg bekend. Op zijn zeventiende werd Manuel Osifo al opgeroepen voor de beloftenploeg van Kurt Bataille. Ex-hoofdcoach Alexander Blessin en z’n trainersstaf raakten eveneens onder de indruk. Op de slotspeeldag van Play-off 2 in mei 2021 verving hij de afscheidnemende Kevin Vandendriessche op Standard, maar het grote werk moest toen nog komen. In de zomer van 2021 ondertekende hij z’n profcontract en begin vorig seizoen maakte Osifo heel wat minuten.
Hoogtepunten: basisplaatsen tegen Standard en Club Brugge. Maar een plotse nierontsteking en zware cortisonekuur hielden hem een flinke poos aan de kant. Een half jaar lang was sporten uit den boze door de medicatiekuur en daarna moest de tiener weer fysiek en spiermassa opbouwen. Midden oktober, tegen Union, maakte de Oostendenaar z’n seizoensdebuut met een invalbeurt.
De speelminuten gingen crescendo en ook tegen Antwerp en Zulte-Waregem mocht hij opdraven. En tegen Club Brugge graaide hij z’n eerste basisplaats, als vervanger van de gekwetste Alfons Amade.
Vertrouwen
“Ik ben ontzettend blij weer op het veld te mogen staan”, glundert de jongeman die nabij Petit Paris woont. “Dat de coach me een basisplaats gunt, geeft blijk van vertrouwen. Wanneer je zo’n kans krijgt, moet je die met beide handen grijpen. Ik voel alleen maar een groot contentement. De uitslag op Jan Breydel was niet goed (4-2-nederlaag, red.), maar algemeen was het een goeie match met het oog op de toekomst.”
Ondanks dat hij de voorbereiding volledig meemaakte, moest Osifo elf speeldagen lang wachten op z’n eerste minuten. “Ik kan dat volledig plaatsen hoor. Ik was zes tot acht maanden out. Om weer het ritme te pakken te krijgen, heb ik heel wat minuten opgedaan met de beloftenploeg. Van boosheid of frustratie is dus absoluut geen sprake. Als jonge speler die nog maar z’n tweede seizoen deel uitmaakt van de A-kern, kan je niet verwachten elke week te spelen – laat staan een basisplaats te krijgen. Hard werken, geduldig zijn en dat wordt finaal altijd beloond. Na drie keer invallen mocht ik nu in de basis staan.”
“Je voelt dat er vertrouwen is in de jongeren. Kijk maar naar het aantal minuten dat we mochten maken”
Osifo kan zowel centraal in de defensie als op het middenveld uit de voeten – polyvalentie als troef. “We tellen bijvoorbeeld vijf ervaren centrale verdedigers en vijf even ervaren centrale middenvelders. Je mocht vechten voor je plek, zeker als je de op twee na jongste speler bent.” Zo hield hij Kenny Rocha Santos tegen Blauw-Zwart op de bank, de Kaapverdische international die actief was op de Africa Cup.
“Ja, het is wel speciaal om dan de voorkeur te krijgen, maar dat wil niet zeggen dat ik op mijn lauweren mag rusten. Ik mag er niet te veel over nadenken: gewoon het moment pakken.” Toeval of niet, maar na Club Brugge liep Osifo in de catacomben rond met het opwarmingsjasje van… Rocha. “Oh, maar dat was toeval, hoor. Mijn trainingsjas lag al in de wasmand”, lacht hij.
Vriendengroep
Eerder dit seizoen mochten andere jonge A-kern-spelers wel al de nodige minuten maken. Aanvallende middenvelder Andy Musayev (19) kwam al in actie tegen Anderlecht, Gent en Standard. Flankspeler Siebe Wylin (19) zit tot dusver aan zeven speelmomenten, waaronder ook een basisstek tegen Club. En aanvaller Mohamed Berte (20) zit al aan negen invalbeurten, op een basisdebuut is het nog even wachten. “Ik vind het enorm fijn voor m’n vrienden dat ze al zo vaak mochten spelen.
Musayev mocht zelfs in de basis starten op de openingsspeeldag in en tegen Anderlecht, Berte keerde sterk terug na een uitleenbeurt aan Den Bosch vorig seizoen. Wij komen als jongere spelers heel erg goed met elkaar overeen: doorgegroeid van de U16 via de U18 en de beloften naar de A-kern. Dat schept een band, ja. Je voelt dat trainer Yves Vanderhaeghe vertrouwen heeft in de jongeren – kijk maar naar het aantal minuten dat we mochten maken. Ook Milan Govaers (18) mocht tegen Club Brugge invallen. Als jonge speler moet je je moment afwachten.”
Hoopgevend
En dan is er het mentale aspect. Want KVO moet knokken voor het behoud, meteen een grote test voor de jongere spelers. Is het dan niet makkelijker om als jongere door te breken bij een topclub? “Ik denk dat de druk als jonge speler groter is bij een ploeg als Club Brugge. De verwachtingen liggen hoger, je speelt Champions League-voetbal, moet kampioen worden… Bij elke invalbeurt wordt méér van je verwacht.”
“De druk bij Oostende voelt, ondanks onze plaats in het klassement, anders aan. Ja, we hebben een moeilijke periode gekend. Maar los van die ene zware nederlaag tegen Union (1-6, red.) zijn we nooit van de mat gespeeld en verloren we gering met 1-0 of 2-1. Dat valt te kaderen. Ook onze prestatie tegen Club Brugge was niet slecht. We zetten in de eerste helft een goed blok, maar gaven ze ietwat ongelukkig te veel ruimte.”
“We knokken goed terug, en tankten geloof en vertrouwen door van een 2-0-achterstand terug te komen. Was de kopbal van Fraser Hornby bij een 1-0-tussenstand een goal geweest, kon je zelfs een volledig andere match krijgen. Maar goed, je verliest al bij al nipt van de landskampioen, die zich ook in Europa heeft getoond. Dan heb je het niet slecht gedaan en moeten we met diezelfde mentaliteit tegen Kortrijk aan de bak.”
(Timmy Van Assche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
