Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd.
Bedankt klasbak Glen De Boeck
Eens groen, altijd groen. Iedereen die zich ooit voor Cercle engageerde, blijft in ons hart. Het was dan ook schrikken bij het plots overlijden van Glen De Boeck, na amper 54 jaar geveld door een hersenbloeding. De voormalige Rode Duivel speelde slechts bij drie Belgische teams – Boom, KV Mechelen en Anderlecht – wat vandaag haast een unicum zou zijn. Tegenwoordig zijn landgenoten van dat kaliber vaste waarden in de Premier League, Bundesliga, Serie A en La Liga. Zulke klasbak belandde dus in 2007 na een zware knieblessure bij het bescheiden Cercle voor zijn eerste kans als coach.
Het was een grote stap van het klatergoud bij Anderlecht naar onze goedkope trainingspakken, gratis rockband op de ploegvoorstelling (ondergetekende en zijn maten) en vooral een samengeraapte ploeg van eigen jeugd en elders afgeschreven ‘have beens’. Desondanks deed Glen zonder vrees onze smadelijk betitelde ‘FC Occasie’ met sprankelend voetbal meespelen voor de landstitel. We haakten pas af toen in de laatste weken het type-elftal onder metaalmoeheid leed.
Spelers op beste mogelijkheden gebruiken
Hij had het inzicht om spelers op hun beste mogelijkheden te gebruiken. Was Honour Gombani geen dribbelaar maar een bliksemsnelle sprinter, creëer dan afstanden waarin hij elke tegenstander kan afschudden. Was de aanvallend geschoolde Frederik Boi net iets te weinig pure goalgetter, zet hem dan in de verdediging want hij begrijpt de tegenstander. Zijn Oleg Iachtchouk en Sergej Serebrennikov blessuregevoelig, laat ze dan geen seconde méér trainen dan strikt nodig is.
“Moet Onur Cinel alleen opdraaien voor iets waarvoor hij slechts gedeeltelijk bevoegd is?”
Na een kritisch bekeken zwakke start maakte Cercle in 2007-2008 uiteindelijk het meeste doelpunten (62) en eindigden we vierde, het beste naoorlogse resultaat. Na drie jaar vertrok De Boeck naar Beerschot waar hun voorzitter hem over een ‘grasmaaier’ contacteerde. Zijn nalatenschap blijft onvergetelijk. Sindsdien zette alleen Miron Muslic zo nadrukkelijk een stempel op ons spel.
Rouw omzetten in creatieve bezinning
Laat deze week van rouw een bezinning worden. Natuurlijk moet er sportief en communicatief bijgestuurd worden. Maar een halve ploeg op het veld vervangen, gaat moeilijk en ook het sportieve beleid is teamwerk. Moet Onur Cinel alleen opdraaien voor iets waarvoor hij slechts gedeeltelijk bevoegd is? Sinds een persoonlijke ontmoeting heb ik het wel voor die toffe, energieke gast die rechtuit zegt waar het op staat. Het is niet plezant om hem elke week kleiner en bleker te zien worden. En herinner: de trainerscarrousel vorig jaar droeg geen sikkepit bij tegen de eersteklassers. Er is andere creativiteit nodig.
Iedere supporter heeft een mening en heeft het recht om die te uiten. Er waren al protesten en er komen er nog. Maar ook De Boeck moest vanuit een moeilijke positie wachten tot de motor aansloeg. Een minuut stilte zal nog nooit zo geladen zijn als komende zaterdag tegen Mechelen. Daarna vol aan de bak, want eens groen, altijd groen!
