Paul Conway verdient het voordeel van de twijfel. Niet meer

Thomas Didillon Robbe Decostere.© BELGA
Thomas Didillon Robbe Decostere.© BELGA
Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

Cercle Brugge heeft een nieuwe ceo: Kortrijkenaar Ben Lambrecht. Met voorzitter Vincent Goemaere en coach Yves Vanderhaeghe een derde West-Vlaming aan het roer. Dat het ‘Monegaskische Cercle’ – dat vorige week via een extern bureau een bevraging over de reputatie en rol van buitenlandse investeerders in Belgische voetbalclubs opzette – zich aan het ontvoogden is, is veel gezegd, maar het kan maar goed zijn voor de ziel van de Vereniging – het DNA heet dat nu.

Lambrecht, ex-topman van Coca Cola, lijkt ook het geschikte profiel te hebben om voortrekker te worden in het stadiondossier. Nu eerst het behoud in 1A veiligstellen en Cercle staat voor een nieuwe toekomst. Winst tegen OHL morgen kan al volstaan, dan is KVO-Cercle op de laatste speeldag misschien alleen nog maar van belang voor KVO, indien nog steeds in de running voor play-off 1.

Over KVO gesproken, wat zou Cercle’s bevraging over Paul Conway, met Pacific Media Group sinds een jaar eigenaar van KVO, hebben opgeleverd? Een instant succes, toch? Want KVO stond op de rand van het faillissement en de degradatie, maar is nu dé sensatie van de competitie. Inspirerend? Voorbeeldig? Gezonder dan het verhaal Cercle-AS Monaco?

Wat ons betreft: het voordeel van de twijfel. Want dit seizoen vraagt om bevestiging. Wat wel in hun voordeel speelt: het zuinige zakenmodel van het nieuwe KVO. Een contractverlenging? Aan dié voorwaarden en geen jaar of euro meer. En Conway durft al eens uit te wringen: had het van de Amerikaan afgehangen, de abonneehouders werden nog minder gecompenseerd. Ook een pluspunt: een onverstoorbare visie. Wat als coach Blessin straks wordt weggekaapt? Laconiek: dan halen we gewoon hetzelfde profiel met dezelfde aanpak. Theate, Bataille, Sakala… allemaal vervangbaar, al of niet data driven. Ook daar is iets van te zeggen.

Vanwaar die twijfel dan? Omdat investeringsbankier Conway – begin de jaren 2000 goed voor 60 transacties in China, goed voor 12 miljard dollar – niet wegsteekt dat hij KVO puur als een investering ziet. Voetbal is business. En geen emotie. We weten niet of het straks in Martin Heylens docuserie ‘Kustboys’ zal te zien zijn, maar de Amerikaan loopt in Oostende emotieloos rond. Ook al zijn we niet tégen buitenlandse overnemers, we huiveren van zijn cynisme. Hij liet ook al noteren: “Een kleine of middelgrote club is voor ons interessanter. Die kunnen we groter maken. Vanuit investeringsperspectief is dat makkelijker.”

Hoelang KVO nog onder de Amerikaanse vlag zal schitteren, is dan ook de vraag. En of dit de juiste rol van buitenlandse investeerders is, zal uit de bevraging moeten bovenkomen… Laat het ons weten, meneer Goemaere.