Hij was vijf jaar jeugdtrainer en elf jaar hoofd jeugdopleiding bij Club en sinds vorige zomer is hij directeur jeugdontwikkeling bij AS Monaco, eigenaar van Cercle Brugge. Zaterdag was Pascal De Maesschalck nog eens in Brugge en ging hij naar Cercle kijken. “Succes kan je organiseren”, zegt hij, “en dat is wat ze bij Cercle aan het doen zijn.”
Pascal De Maesschalck was er zaterdag getuige van hoe Cercle, partnerclub van AS Monaco, heer en meester was tegen KV Kortrijk. “Het had de volledige controle, ook wanneer het de bal niet had”, zegt hij. “Ik vind het boeiend om naar te kijken, omdat ik weet wat er achter de schermen gebeurt om dat te organiseren en te doen lukken.”
Het is de strategische visie van Paul Mitchell, sportief directeur van AS Monaco, die er wordt neergezet. De Engelsman, ex-hoofdscout van Southampton en Tottenham, was voorheen directeur van de scoutingafdeling van Red Bull Leipzig en technisch directeur van New York Red Bulls en van de Braziliaanse club Red Bull Bragantino. Hij is een apostel van de Red Bull-filosofie: hoogintensief voetbal met jonge spelers met veel energie.
“Rechttoe-rechtaanvoetbal, dominant, verticaal, spectaculair voetbal”, omschrijft De Maesschalck het. “Dan zie je dat als je consistent bent dat op een bepaald moment tot succes leidt.”
Methodologie
Met de komst van Dominik Thalhammer eind november werd er ook een coach met het juiste profiel gevonden. Sindsdien pakt Cercle punten op het ritme van een topploeg en is het vanuit de degradatiezone opgeklommen tot Europe play-off-kandidaat.
“Succes kan je organiseren en dat is wat ze bij Cercle aan het doen zijn”, aldus De Maesschalck. “Een club met een directie met een sportieve visie zoekt een coach die in een team die sportieve visie en die manier van voetballen kan neerzetten. Dat zie je in heel veel succesverhalen. Het meest extreme voorbeeld daarvan is natuurlijk Ajax. Zij kennen ook wel eens een mindere periode, maar hun continuïteit leidt altijd weer tot succes.”
“Bij Monaco en Cercle wordt er gewerkt aan een methodologie die gedeeld kan worden met alle coaches, zodat we dezelfde taal beginnen te spreken en in dezelfde richting beginnen te werken. Dit gaat ook over het profiel van spelers dat nodig is en over de manier van trainen die vereist is om op die manier te kunnen voetballen. Alle aspecten van het spel en van de voorbereiding van het spel worden uitgeschreven.”
“Een van de redenen waarom ik uiteindelijk in AS Monaco geïnteresseerd ben geraakt, is onder meer de visie van Paul Mitchell. Omdat die gaat over datagericht werken. Ontwikkeling kan je meten en bij wat je kunt controleren, voel ik mij heel prettig, omdat het de zin van de onzin onderscheidt.”
Goed gevoel
De Maesschalck werkt ondertussen acht maanden in Monaco. Hij noemt zich als directeur du développement des jeunes joueurs hoegenaamd niet geplaatst om uitspraken te doen over de toekomst van de club van de Russische miljardair Dimitri Rybolovlev, noch over de prestaties van coach Philippe Clement, oude bekende van bij Club.
“Ik zit niet in dat proces. Maar ik voel mij in alle opzichten uitstekend bij mijn nieuwe club. Als je na zestien jaar Club Brugge de kans krijgt om te werken bij een ambitieuze club uit een competitie die bij de top vijf van Europa hoort, dan neem je dat in overweging.”
“Ik heb er diep over nagedacht, met mensen gesproken en op korte tijd veel info verzameld, zodat ik wist wat mij daar te wachten zou staan. Het voelde goed en ik ben gesprongen. Ik ben verantwoordelijk voor de organisatie van de totale opleiding en bij AS Monaco hoort daar ook het beheer van de private school en het internaat op de academie bij. Daarnaast verzorg ik ook de verbinding van de opleiding met het eerste elftal én ben ik voor de jeugd de link met het beleid.”
Juiste profielen
Het doel is hetzelfde als bij Club Brugge: ervoor zorgen dat er zo veel mogelijk jonge spelers kunnen doorstromen naar het eerste elftal. “Dat betekent dat je iets moet neerzetten waar ze elke dag in elke situatie maximaal kunnen leren”, legt hij uit. “Die context creëer je met mensen: het is een people’s business. Je werkt met jonge mensen en je omringt je met mensen met ervaring, dus moet je op zoek gaan naar de juiste profielen om dat te kunnen brengen.”
Het was wennen aan het leven aan de Côte d’Azur, bekent hij. “De grootste aanpassing was de taal. Het praten gaat snel hier en je bent natuurlijk niet gewoon om elke minuut van de dag Frans te spreken. Het was ook wennen aan een andere voetbalcultuur en -beleving. De mensen zijn er wat relaxter, omdat er heel veel zon is. Alvorens je die gewoontes allemaal kent, is het toch even zoeken, maar ik vind dat juist boeiend.”
Elk succesverhaal verloopt altijd met ups en downs, lineair is het nooit
“Wanneer gaat een team van mensen vooruit? Eens je elkaar kent en echt connecteert. Dan kan je dingen vragen en in discussies meer diepte verwachten.” Hij woont in het prinsdom op een appartement op tien minuten van de academie.
“Ik hoef niet elke keer meer een uur te rijden, zoals bij Club van Lokeren naar Brugge, dus dat geeft wat meer quality time. Er zijn ook minder avondtrainingen dan in België, omdat alles er meer overdag gespreid kan worden. Mijn dag begint hier ’s ochtends om acht uur en eindigt vandaag om zeven uur ‘s avonds.” Zijn echtgenote is mee naar Monaco, de kinderen zijn in het Waasland gebleven.
“Alle drie zijn ze ouder dan 18 en al voldoende zelfstandig”, vertelt hij. “Ze zitten op kot in ons huis (lacht), een uitdaging waarvan ze leren hoe het leven echt in elkaar steekt. Af en toe komen ze naar hier en dat vinden ze heel plezant.”
Doorstroming
Bij Club Brugge zet de doorstroming vanuit de academie die hij meer dan tien jaar leidde zich voort, stelt De Maesschalck met tevredenheid vast. Charles De Ketelaere is A-international, Ignace Van der Brempt maakte een mooie transfer naar Red Bull Salzburg en onder meer Noah Mbamba en Cisse Sandra lieten al flitsen van klasse zien.
“Dat is dankzij het beleid van de club én dankzij de intrinsieke kwaliteit van die spelers”, benadrukt hij. “Het komt erop aan een organisatie neer te zetten waarin zulke jongens kunnen gedijen en geprikkeld worden om het onderste uit de kan te halen. Dat is de verdienste van coaches en medewerkers. We hebben er lang aan gewerkt, maar elk verhaal blijft heel specifiek. Het is altijd met ups en downs, lineair is het nooit.”
“Er zijn geen autosnelwegen naar succes, het zijn altijd hobbelwegen. Je moet af en toe een bocht nemen, een keer in een put rijden of eens een wiel weer aanzetten dat is afgedraaid. Dat is de job van jeugdopleiders en dat is zowel bij Club als bij Monaco en Cercle het geval.”
Hij verwijst ook naar voorzitter Bart Verhaeghe en algemeen manager Vincent Mannaert, die de ambitie uitspraken om in 2023 de helft van hun eerste elftal uit de eigen opleiding te halen, daarmee de werkrichting aangaven en daar ook in investeerden.
Enorme ambitie
“Het is niet typisch Vlaams om zoiets uit te spreken, maar het getuigt van hun enorme ambitie en drive en het kan dan uiteraard geëvalueerd worden”, weet De Maesschalck. “Misschien zal je ze niet allemaal tegelijk op het wedstrijdblad zien, maar uiteindelijk zal je volgens mij vaststellen dat je er toch af en toe dicht bij bent gekomen.”
Beleid. Het woord valt alweer. “De reden om naar Monaco te komen, was: er is een beleid. Ze willen er echt met jonge gasten werken. Cercle heeft de jongste kern van Europa en Monaco de jongste kern van alle ploegen in de top vijf-competities. Dit seizoen kregen Félix Lemaréchal (18), Maghnes Akliouche (20) en Yllan Okou (19) al kansen en dat is wat je moet doen als club: ze kansen geven.”
(CV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
