Met Sylla, Vermant en Meijer hebben we bouwstenen waar niet iedereen over beschikt

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Denkfout

En zo kunnen we dit weekend alweer een voetbaljaargang vol boeiende thuismatchen netjes neerleggen en zijn we vanop afstand getuige van de strijd tussen Union en Antwerp voor de oppergaai. Onze tegenstander van dit weekend, Racing Genk, kampeerde het ganse seizoen aan de kop van de rangschikking maar zal meer dan waarschijnlijk sneuvelen in de laatste rechte lijn, ondanks het feit dat de Limburgers wat mij betreft het beste voetbal brachten van alle topclubs. We hebben er trouwens veel vertrouwen in dat Club zijn taak als scherprechter verder sportief zal blijven spelen. Ondanks het magere puntengewin was Club tegen geen enkele van de drie tegenstanders echt de mindere ploeg, maar het was gewoon allemaal niet goed genoeg, dit seizoen. De focus lag van in het begin heel hard op de Champions League en men dacht dat het in de competitie wel zou loslopen. Dat bleek een grove denkfout. Want ook al kijken veel vaderlandse en buitenlandse voetballiefhebbers de Belgische competitie met de nek aan, hier wordt vanaf begin juli bijzonder hard gestreden voor de punten.

De tegenstanders zijn taai en iedereen kan zomaar van iedereen verliezen, dat wordt ieder weekend wel op één of ander veld met verve duidelijk gemaakt. Hoeveel bejubelde transfers uit buitenlandse competities bijten zich hier de tanden niet stuk op beenharde verdedigers? Hoeveel potentiële gouden schoenen geraken hier niet verstikt in de tactiek van ploegen uit de middenmoot of tegen laagvliegers? Op een kille avond in pakweg november schipbreuk lijden aan zee, kopje ondergaan in de Oostkantons of in het Guldensporenstadion, aan de Gaverbeek, Het Kuipke of Mambourg… Het hoort er hier allemaal bij en men neemt het maar beter serieus als je eind mei in de prijzen wilt vallen. Wij hebben dit seizoen met drie verschillende trainers moeten schakelen, een paar keer van nul moeten starten. Op die manier verlies je veel te veel kostbare punten die je op het einde van de rit zuur opbreken. De play-offs mogen dan op zich wel een nieuwe competitie vormen, wie kwistig was met de punten in de reguliere matchen komt gegarandeerd ergens wel een goal of een overwinning tekort.

Verse zuurstof

Hoe moet het nu verder? Het is alleszins duidelijk dat we het geweer van schouder moeten veranderen. Het zal een reality check zijn dat de namen in de Conference League-voorrondes volgend seizoen een pak minder zullen ronken dan deze die we de laatste jaren gewoon waren om over de vloer te krijgen in het Jan Breydelstadion. Maar eerlijk gezegd, deze nieuwe start kan voor verse zuurstof zorgen in Sint-Andries. Het gonst van de geruchten over nieuwe spelers, nieuwe trainers, zelfs nieuwe managers. Mij lijkt het versterken van de band met de trouwe fans de eerste opdracht. Jan Breydel kolkt al een tijdje niet meer. De betrokkenheid tussen de tribunes en de jongens op het veld was heel dit seizoen matig. Er was gemor over spelers die de beloftes niet inlosten, over de mentaliteit van sommige nieuwkomers, over de attitude van jongens die hier al veel langer zijn en wat voldaan leken.

“Mij lijkt het versterken van de band met de trouwe fans de eerste opdracht”

Veel vonken zijn er nochtans niet nodig om de boel in lichterlaaie te zetten, dat was zondagmiddag overduidelijk toen de jongens van Rik De Mil met veel goesting, trots en overgave FC Antwerp herleidden tot de middelmatige ploeg dat het feitelijk is. Het is trouwens zeker niet zo dat de blauw-zwarte fans met een mislukt seizoen niet kunnen leven. Het voelt alleen zuur aan als je het gevoel hebt dat er op verschillende vlakken niet alles aan gedaan wordt om het beste eruit te halen. Wie de troepen zal leiden in jaargang 23-24 zal mij benieuwen, maar eigenlijk is er geen paleisrevolutie nodig om weer nummer 1 te worden in België. Als je de klasse van Sylla ziet, de overgave van Romeo Vermant, de onvermoeibaarheid van Bjorn Meijer (wat een transfer!) op links… Dat zijn bouwstenen waar niet iedereen over beschikt. Er is zoveel aanwezig om de supporters weer laaiend te krijgen. We hebben gewoon iemand nodig aan het roer die deze competitie kent en weet dat je voor 10 maanden de loopgraven zal moeten induiken om succesvol te zijn.