KV Oostende klaar voor nieuw cruciaal degradatieduel tegen Westerlo: “Vorige week kregen we een mentale boost tegen Eupen”

Vier maanden geleden kreeg KV Oostende een ferme oplawaai op bezoek bij Westerlo: het werd maar liefst 6-0. © Belga
Timmy Van Assche
Timmy Van Assche Medewerker KW

Zo’n vier maanden geleden kreeg KV Oostende een ferme oplawaai op bezoek bij Westerlo: 6-0. Zaterdagavond kijkt KVO de Kemphanen opnieuw in de ogen voor een – alweer – cruciaal degradatieduel. “We hebben lessen getrokken uit de nederlaag in de heenronde”, onderstreept trainer Dominik Thalhammer.

Zes goals netjes verdeeld over beide speelhelften. KVO kende een gitzwarte namiddag op 12 november. Na behoorlijke openingsminuten zonk het Oostendse schip helemaal weg in de Kempense bodem. De kwieke Nene, de snelle flankwissels, de ervaren Nacer Chadli en killer Lyle Foster – nu bij het Burnley van Vincent Kompany, communicatiefouten, een penalty tegen… Zowat alles liep fout.

De wanprestatie van vlak voor de start van het wereldkampioenschap was in zekere zin een eyeopener. “Natuurlijk denk ik soms nog eens aan die wedstrijd terug. Let wel, we kenden een goeie start, maar Westerlo speelde met zeer veel vertrouwen en maakte zelfs fouten, die wij weliswaar niet hebben uitgebuit. Ze vallen de ruimte aan en zijn gewoonweg een prima team. De wedstrijd van zaterdag vormt dus een echte challenge”, beseft Thalhammer.

Stabiel team

In vergelijking met toen heeft KVO stappen gezet. Neem nu meer defensieve stabiliteit en balans in het elftal. “Dat klinkt natuurlijk raar om zeggen als je op de vorige speeldag tegen Eupen vier goals hebt geslikt”, wil de Oostenrijker niets weggommen.

“Maar na 40 minuten (de rode kaart voor Anton Tanghe, red.) moesten we een ander wedstrijdplan uittekenen. En wat je ook probeert, je kan nooit volledig voorkomen dat de tegenstander bijvoorbeeld een goeie voorzet lanceert. Nu, los van vorig weekend: ja, we zijn algemeen beschouwd stabieler geworden. Met Mateo Barac en Matej Rodin is er bijvoorbeeld achterin meer ervaring. Van de voorbije zeven matchen verloren we er maar twee. Het hele team is erop vooruitgegaan.”

Ook Guillaume Hubert presteert (opnieuw) op een zeer hoog niveau – wat een match speelde hij vorige weekend, zeg.

Mentaliteit

Oostende kan je geen gebrek aan mentaliteit verwijten, maar tegen Westerlo hingen de kopjes nog voor de rust naar beneden. En als je ziet hoe het team vorige week tot minuut 97 bleef knokken voor een puntje, is ook op dit vlak vooruitgang geboekt.

“Tegen Westerlo in de heenronde was het nog maar mijn tweede match en waren er spelers die bij een achterstand twijfelden tussen nog meer verdedigen of aanvallen. De spelers hebben intussen lessen getrokken uit de voorbije maanden. Ook uit slechte periodes of mindere situaties kan je iets positief opsteken. Kijk, we staan op een zestiende plaats, een degradatiestek. Toch tonen statistieken aan dat we allesbehalve een degradatieploeg zijn: we zitten bij de topteams als het gaat over druk ontwikkelen, counter pressure, balveroveringen en laten de tegenstander niet toe om veel te passen. Om je een idee te geven: gemiddeld gezien in de Belgische hoogste klasse laten teams elkaar toe om negen passes te geven, sommige zelfs twaalf tot dertien, maar wij laten bij de tegenstand slechts zes passes toe”, klinkt het.

“Deze groep is het intussen gewoon om met druk te spelen”

“Nu, met statistieken win je geen matchen en het was niet makkelijk om, wanneer de resultaten uitbleven, de ploeg op sleeptouw te nemen. Maar dit is voetbal: uiteindelijk valt het dubbeltje wel aan jouw kant. Op geen enkel moment zijn we de voorbije momenten tureluurs gespeeld. Dus, ondanks onze positie, staan we sterk. Tegen Club Brugge speelden we tactisch uitstekend, tegen Eupen kregen we een mentale boost. Heel veel teams zouden bij én een rode kaart én het drie keer weggeven van een voorsprong én een achterstand in minuut 84 zich gewonnen geven. Maar wij niet. Dit team hangt goed aan elkaar – we stick together, we come back stronger together.”

Collectief belang

Op die beruchte speeldag in november stonden toen ook een pak andere spelers op het wedstrijdblad. Dillon Phillips zit nu op de bank, Fanos Katelaris, Indy Boonen en Kenny Rocha zijn intussen naar het achterplan verdwenen en Robbie D’Haese pendelt tussen basis, bank en tribune. “We hebben een grote groep en je moet de beste spelers vinden die passen in jouw speelstijl”, gaat Thalhammer door.

“We hebben het hier voor alle duidelijkheid niet over de individuele kwaliteiten van spelers, noch hun potentieel of talent. Alleen moeten we ons nu richten op het team, ons plan en onze belangrijke opdracht. Het team is belangrijker dan het individu. Wie snel het collectief belang inziet, zal ook sneller aan spelen toekomen.”

Lessen trekken

Bij verlies zaterdagavond mag KVO de droom van een verlengd verblijf in de hoogste klasse stilaan opbergen. De druk is dus groot. “Deze groep is het intussen gewoon om met druk te spelen, hoor. Ik zie geen verschil met de vorige wedstrijden. Als we winnen, dan zetten we een grote stap en komen de concurrenten stevig onder druk te staan. Eupen en Kortrijk hebben ook een lastig programma. Al wéken spreekt de pers over de ‘match van de laatste kans’, maar ik weiger te geloven dat het in geval van verlies voorbij zou zijn. En op dat laatste scenario en de gevolgen ervan, focus ik zelfs niet. In voetbal is alles mogelijk. Hoe we de wedstrijd zullen aanpakken? (knipoogt) Dat hang ik niet aan jouw neus, hé vriend. Maar we hebben lessen getrokken uit de heenmatch.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier