Je bent maar zo goed als je laatste wedstrijd

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Je bent maar zo goed als je laatste wedstrijd. In het geval van Club zou men streng kunnen zijn want net die laatste match draaide uit op een fikse afknapper voor blauw-zwart. Club werd in Luik geklopt door een team dat van deze match een erezaak had gemaakt, terwijl onze jongens op het plein kwamen alsof ze even iets moesten afhandelen. Iets wat ze wilden voor mekaar krijgen met veel balbezit en een minimum aan energieverbruik (zeer eigen aan deze tijd).

Zo werkt het niet, natuurlijk. Club had voordien in Portugal een prestatie neergezet die terecht heel Europa is rond gegaan. Maar net dan moeten de routiniers in de groep het jonge geweld duidelijk maken dat ze in België een paar dagen later Club staan op te wachten met het mes tussen de tanden en met schuim in de tribunes. Je leest vaak verhalen over een kolkend Sclessin, terwijl het al meermaals bewezen is dat je ze in Luik gemakkelijk kan doen zwijgen en doen fluiten op de eigen spelers door kordaat de match in handen te pakken en scherp te zijn.

Als de topploegen niet thuisspelen, is de opkomst in het gemiddelde Belgische voetbalstadion om bij te huilen

Het is goed dat we hier eerder lessen uit trekken dan harde conclusies. De achterstand op het van grootspraak samenhangende miljonairsspeelgoed uit Antwerpen lijkt op een autosnelweg, maar het is geweten dat in België zoiets meer lijkt op een hobbelige dorpsstraat, zeker na halvering van de punten.

Voetbalmoeheid bij de fan

Ook niks om vrolijk van te worden: op speeldag 4 kwamen er in onze vaderlandse competitie precies 46.308 fans opdagen voor de 9 wedstrijden samen, op speeldag 8 waren dat er 49.600. Als de topploegen niet thuisspelen, is de opkomst in het gemiddelde Belgische voetbalstadion om bij te huilen. We leven natuurlijk in zeer moeilijke tijden, maar het gebrek aan comfort in onze stadions en de kwaliteit van het spel bij sommige ploegen in de Jupiler League zorgen voor voetbalmoeheid bij de fans.

Ondanks alle goede voornemens voor de start van de competitie komt de trein van de ontslagen trainers ook weer volop op gang. Je vraagt je af hoe zo’n gesprek dan precies verloopt in de bestuurskamer van pakweg KV Kortrijk of bij onze groene buren als er na de overname van één of andere buitenlandse patser om de zes maanden een nieuwe trainer wordt voorgesteld. Kijken die mensen nooit eens in eigen boezem? Uiteindelijk zijn zij verantwoordelijk voor de kwaliteit van de kernen.

De kortetermijnvisie waarmee de oude voetbalbesturen van onze kleinere clubs en verenigingen gretig de sleutel toevertrouwden aan buitenlandse eigenaars, heeft tot de algemene verarming van onze competitie geleid en niet omgekeerd zoals her en der wordt beweerd. Die trend zal enkel gestopt kunnen worden als onze voetbalploegen weer min of meer een eigen gezicht krijgen. Zoniet is onze eigen competitie gedoemd tot de lopende band van middelmatig talent voor buitenlandse topclubs. Spelers waarmee ze al eens een gokje kunnen wagen omdat het bij de City Groups van deze wereld nu eenmaal niet op een miljoentje meer of minder komt.

Zestien spelers zwermen uit

Na de afhandeling van de overbodige Nations League gaan we in één rechte lijn naar het gecontesteerde WK in Qatar. Terwijl de gevestigde waarden van de nationale elftallen er nog de neus voor optrokken afgelopen zomer, worden die laatste matchen in de Nations League voor veel spelers toch een platform om zich te tonen met het oog op Qatar.

En plots is Club, midden de periode waarin je er echt moet staan, 16 spelers kwijt die wereldwijd uitzwermen en kan je geen deftige training meer organiseren. Jongens die volop aan het revalideren zijn, of na een late transfer hun plaats zoeken binnen de kern, zitten alweer op het vliegtuig richting al dan niet exotische bestemmingen omdat deze show geen afzeggingen toelaat. Tenzij misschien de sponsors die plots last hebben van selectieve verontwaardiging omdat Qatar het op verschillende vlakken niet nauw neemt met westerse basiswaarden. Weinig verheffende commedia dell’arte terwijl we met Club voor belangrijke weken staan…