De blik van Rik: superfan eert blauw-zwart

Hoe maakte acteur en diehard Club Brugge-fan Rik Verheye deze week die historische avond van Club in Porto mee? Met Clubpralines van Dominique Persoone, dat spreekt voor zich. Al schonk Verheye die wel aan zijn jarig schoonzusje. Om vervolgens op haar verjaardagsfeestje wél voldoende te zien van de stunt van Club. “Wat een avond!” Hij is niet verbaasd over Sowah, kan even emotieloos zijn als Carl Hoefkens en leeft mee met Vormer. En Ella zei: “Schatje, ik ben zo blij voor jou!” Nonkel Willy blikt terug.

Wat was dat zeg, afgelopen dinsdag? Match 2 in de Champions League, jaargang 22-23. In groep B: FC Porto – Club Brugge: 0-4! 13 september 2022, een historische avond voor blauw-zwart. We schreven het eerder al: álles is anders aan deze Champions League van de Belgische landskampioen, de zesde campagne op zeven jaar. En nu nog wat meer want nooit eerder startte een Belgische club het kampioenenbal met 6 op 6. Nooit eerder won Club met zoveel panache van een Europese topper, in het kolkende Drakenstadion van Porto nog wel. De eerste CL-goal van Man van de Match Jutglà, de eerste van de herboren Sowah, bovenop nog eentje van de pas 17-jarige Nusa, de jongste debutant ooit die meteen scoort op het hoogste podium…

Ongeloof

Geschiedenis! Tegen FC Porto, hé: 23 keer Portugees landskampioen in 35 jaar, twee keer winnaar van de Champions League, met Atlético Madrid in groep B favoriet voor een plaatsje in de achtste finales die de topclub de laatste jaren meer wel dan niet bereikte. Het was voor het eerst sinds april, toen tegen Braga, dat de ploeg van Sergio Conceiçao niet kon scoren. Voor het eerst sinds maart, toen tegen Lyon, dat Porto in eigen huis verloor. Voor het eerst sinds december 2021 dat ze in eigen huis drie goals slikten, tegen Atlético was dat.

De 38.000 Portugese fans wisten niet wat ze meemaakten, Conceiçao verliet achteraf woedend en met slaande deuren de persconferentie. Woensdagochtend omschreven de Portugese kranten de avond als ‘horror’, de andere buitenlandse kranten kwamen superlatieven te kort om de prestatie van Club te omschrijven. Het Franse L’Equipe kwam er met ‘een demonstratie’ het dichtst bij. En daar waren de statistici al: van alle clubs die met 6 op 6 begonnen, overwinterde liefst 89 procent (!) in de Champions League. Heel Brugge, heel West-Vlaanderen, heel het land in extase. Niet in het minst eentje in Antwerpen.

Matuur

Woensdagochtend, Antwerpen. Als de Knokse acteur Rik Verheye (35) Callboy Jay Vleugels, nonkel Willy van Kunstgrassen Willy Persyn in Nonkels, de laatste maanden zowat in alles wat geestig en baldadig is op televisie te zien – opstaat, kan hij het nog steeds nauwelijks geloven, 0-4 op Porto.

“Maar ik zag op mijn gsm in alle Whatsapp-groepen met vrienden dat ik niet gedroomd had.” Verheye is op weg naar alweer een draaidag, maar eerst wilde onze hoofdredacteur-voor-een-week zijn maat, een blauw-zwarte diehard, over zijn Club in de Champions League horen. Wisten wij wat voor een onvergetelijke avond het voor de hele blauw-zwarte familie zou worden.

We hadden Verheye vlak voor de wedstrijd alvast blauw-zwarte pralines geschonken Persoone is de vaste chocolatier bij Club. Dat kwam de acteur goed van pas, want hij moest eigenlijk naar het verjaardagsfeestje van zijn schoonzus. “Zo kon ik haar meteen pralines schenken.” Maar feestje of niet, woensdagochtend blijkt hij toch maar weinig van de stunt van zijn geliefde Club te hebben gemist. Hoor zijn lofzang.

Ella weet intussen dat er maar één Club is

“Zó matuur! Het was alsof Club in die ene match alles wat ze ontbraken in voorgaande Europese campagnes, nu wel kon toepassen. Volwassen spelen, compact spelen… heel straf om te zien. Er is echt iets veranderd aan die ploeg. Eerlijk: tegen Bayer Leverkusen hadden ze geluk, maar dinsdag was dat hoegenaamd niet het geval. Zo chic!”

Collectief

Eén blok was het, een collectieve prestatie waarin niémand uit de toon viel. Verheye vindt het moeilijk uitblinkers te noemen. Maar Kamal Sowah mag wel worden vernoemd. “Eigenlijk ben ik niet verbaasd dat Sowah zich na zijn mislukte eerste seizoen bij Club en bij AZ nu plots wel manifesteert als een geweldige voetballer. Die speler kwam van Leicester en speelde bij OHL de pannen van het dak. De scouting en screening van Club kennende gaven ze heus niet zomaar zoveel geld uit (9 miljoen euro, red.) voor die jongen. Hij had gewoon wat tijd nodig, hij is duidelijk meer matuur geworden. Ik snapte ook wel dat Hoefkens met de kwieke en bedrijvige Somah startte en niet met Yaremchuk naast Jutglà. Al is het achteraf altijd makkelijk praten natuurlijk. Indien het niet gelukt was, had iedereen gezegd dat hij moest starten met Yaremchuk. (helemaal op dreef) Maar ze blonken allemaal uit. Vanaken zoals we hem kennen, Odoi heel verdienstelijk, die beresterke Onyedika, Mechele die er al jaren staat, wie je er ook naast zet, hij neemt ze allemaal op sleeptouw… Chapeau! Maar ik stop, ze waren allemaal ge-wel-dig.”

Heel straf

Verdienen toch een extra vermelding: jonkies Sylla (19) en Nusa (17). “Sylla is na Charles De Ketelaere nu al de next big thing, denk ik. Alleen al door zijn verhaal: een jaar geleden voor amper 200.000 euro weggehaald in Ivoorkust en nu al internationale allure. Een sprookje. En die Nusa is pas 17, heel straf. Daar heeft Carl Hoefkens heel veel verdiensten in, denk ik. Hij heeft die gasten van bij de jeugd meegemaakt en begeleid, samen met zijn technische staf kent hij precies hun kwaliteiten en tekorten. Carl en Paul Okon hebben daar als ex-spelers heel veel expertise in, fantastisch dat ze zulke jonge gasten nu al durven brengen.”

Maar, we kunnen er niet omheen, wat moet Ruud Vormer dinsdagavond niet gedacht hebben? De grootste triomf van Club in de Champions League van de afgelopen zeven jaar en de kapitein, al die jaren de ziel van blauw-zwart, zat eenzaam op de sofa in Knokke-Heist. Verheye is kind aan huis op Club, is bevriend met meerdere spelers en kent ook Vormer persoonlijk. “Een pijnlijk verhaal, ja. Maar ik vind het heel moeilijk om daar uitspraken over te doen. Ik weet ook niet wat allemaal speelt. Ik heb er al vaak met Ruud over gebabbeld en het siert hem in elk geval dat hij het allemaal nog wel kan plaatsen. Wat natuurlijk niet wegneemt dat de situatie heel jammer is voor Ruud. Hij is Club altijd trouw gebleven, heeft zoveel betekend voor ons en zoveel prijzen gepakt. Maar ik snap ook wel dat het bedrijf Club Brugge graag aanwinsten als Onyedika en Nielsen ziet spelen, dat zijn spelers die kunnen opbrengen. Meer wil en kan ik daar niet over zeggen.”

Eresaluut

Dan liever nog een eresaluut aan Carl Hoefkens, nu al zeven overwinningen op rij. “Ik had er vooraf alle vertrouwen in. Carl was misschien een gedurfde keuze, maar het was wel de juiste. Hij ontpopt zich op alle vlakken als een topcoach.” Sinds dinsdag is hij ook De Coach Die Onbewogen Goals Viert. IJskonijn. “Ik snap dat. Weet je, eigenlijk ben ik ook zo. Bij écht belangrijke goals durf ik soms ook nauwelijks juichen of springen. Alsof iets mij tegenhoudt. Alsof ik het lot niet wil tarten. De gedachte dat nog iets kan mislopen!”

Hoefkens en co kunnen dit seizoen nog meer geschiedenis schrijven. Want, al gehoord in Westkapelle: dit is de beste spelerskern van Club ooit. Want de geblesseerden Mata, Lang en Buchanan moeten er nog bijkomen. Daar kan Rik Verheye zich wel in vinden. “Ik hoop het, het beste Club ooit. Mata alleen al, die zet ik als trainer altijd als eerste in het elftal. Maar er is heel veel kwaliteit bijgekomen: Yaremchuk, Boyata, Nielsen, Onyedika, Jutglá, Sowah… Al durf ik nu nog geen grote uitspraken doen. Ik wil het nog even afwachten. Hoe zal die kern de snelle opeenvolging van wedstrijden verteren?”

Op 12 oktober, na tweemaal Atlético Madrid, weten we misschien al meer. Sterker nog: bij een derde opeenvolgende zege, op 4 oktober thuis tegen de Spanjaarden, zijn de achtste finales misschien al een feit. “Negen op negen zou ons in elk geval in een schitterende positie brengen”, knikt Verheye. “Maar indien zelfs tweemaal wordt verloren van Atlético, waarom zouden wij thuis niet kunnen winnen van Porto? Of op Leverkusen?Why not?”

Coëfficiënt

Verheye vindt ook wel een beetje dat het nu of nooit is, zonder absolute Europese grootheden als PSG, Real Madrid of Manchester City in de groep. Dat zal niet elk jaar het geval zijn. “Dat is waar. Het is in elk geval nú, het zou met 6 op 6 jammer zijn indien het niet zou lukken. Of het nooit is, zal nog moeten blijken. Ik mag hopen van niet, want het zou betekenen dat er niets beters meer volgt dan dit.”

En dan is er ook nog die tweede doelstelling van Club: een vierde opeenvolgende landstitel. Anderlecht lijkt nu al kansloos, met 10 op 24. Daar kon de Clubsupporter in Verheye, die altijd al graag zijn vroegere baas bij Woestijnvis Wouter Vandenhaute en voorzitter van de grote rivaal Anderlecht jende, deze week wel weg mee. “Ik heb Wouter deze week toch een berichtje gestuurd: ik was vroeger op school altijd heel blij met tien punten… (lacht) Maar dat is gewoon fun, het is geen leedvermaak. Maar ik mag dan nog een Clubsupporter zijn, en ook al wordt er gezegd en geschreven dat we inmiddels alle concurrentie in België vér achter ons laten: alleen al voor de UEFA-coëfficiënten moeten we hopen dat de andere Belgische topclubs het ook goed doen.”

In Europa dan, want in de Jupiler Pro League staat Antwerp intussen al vijf punten voor op Club. Ook Verheye weet dat de Great Old in de strijd om de titel de grootste bedreiging is voor Club. “Zéker! Heel goeie transfers gedaan, heel goeie technische staf, een rijke voorzitter en een grote fanatieke achterban: Antwerp is na Club de beste ploeg van het land. Met als voordeel dat zij geen zwaar Europees programma moeten afwerken. Ik denk dat de onderlinge duels beslissend gaan zijn. Waarin de ervaring van Club dan weer een voordeel kan zijn.”

Maar dat is voor veel later. Eerst nog uitgebreid genieten van die sensationele overwinning. Ella Leyers ook actrice, momenteel presentatrice van De Ideale Wereld en sinds kort zijn lief mocht deze week alvast ondervinden hoe blauw-zwart haar vent is. Glimlachend: “Laat ons zeggen dat Ella het voetbal maar weinig volgt. Maar dat komt nog wel. (grijnst) Ze begint alvast in te zien dat er maar één Club is. (schatert) Dinsdagavond zei ze: Schatje, 0-4! Ik ben zó blij voor jou!”