Jarno Vervaque, rechtsachter van FC Knokke: “1ste amateur wordt zwaar onderschat”

Jarno Vervaque knokte zich snel in de ploeg bij FC Knokke. (foto VDB) © VDB
Christian Vandenabeele
Christian Vandenabeele Sportjournalist

Derde aflevering over talenten uit het amateurvoetbal die mogen dromen van het profvoetbal. Koksijdenaar Jarno Vervaque (21) schopte het bij Club Brugge tot jeugdinternational en speelde er mee in de UEFA Youth League, maar kreeg er geen profcontract. “Ze zegden: het verschil met Clinton Mata is te groot.” Na een bizarre flirt met de Zwitserse tweedeklasser FC Chiasso kwam hij via FC Gullegem bij FC Knokke terecht. “Dit is een goeie reeks om op mijn leeftijd ervaring in het echte mannenvoetbal op te doen.”

Hij komt uit een voetbalnest. Zijn vader, Sascha Vervaque, was jeugd- en beloftecoach bij KVV Coxyde in de tijd dat die kleine kustclub nog in de tweede en de derde klasse speelde. “Nu is hij hoofdcoach van WS Bulskamp, waar ook mijn broer speelt”, zegt Jarno. “Wij zijn Koksijdenaars, maar ik ben beginnen voetballen bij KSV Veurne. Mijn vader trainde er toen de kleintjes en nam mij gemakshalve mee naar daar.”

Tot Club er hem kwam weghalen: vanaf de U7 al verhuisde Jarno naar de Jan Breydelsite in Brugge en daar zou hij blijven tot bij de beloften. Hij is een generatiegenoot van Maxim De Cuyper (door Club uitgeleend aan Westerlo), Cyriel Ngonge (FC Groningen) en Siemen Voet (PEC Zwolle).

Tweede vader

“Ik was laatmatuur en altijd een van de kleinsten”, vertelt hij. “Daardoor had ik het niet altijd gemakkelijk bij Club, maar achteraf bekeken denk ik dat het een voordeel is geweest: ik leerde mijn mannetje te staan. In het begin centraal op het middenveld, daarna op de flank en uiteindelijk als back. Bij de U16 was ik een tijdje international bij de Futures, de laatmaturen zeg maar.”

Hij was niet de gemakkelijkste, weet hij van zichzelf. “Neen. Club zat er vrij kort op en ik reageerde soms heel impulsief, ook op school tegen leerkrachten. Misschien is dat de reden dat het nooit echt klikte met Pascal De Maesschalck, het toenmalige hoofd van de jeugdopleiding.”

“Want over mijn prestaties op het veld konden ze niet klagen. Wie ik dan weer enorm dankbaar ben, is Stijn Claeys, een jeugdcoach van Club die ook les gaf aan het KTA in Brugge. Als een tweede vader begeleidde hij mij doorheen het volledige topsporttraject. Hij volgde mij van nabij op, op school en in het voetbal, en ik kon altijd met elk probleem bij hem terecht. Mede dankzij hem is het voor mij uiteindelijk allemaal positief uitgedraaid.”

Ik ben gelukkig bij Knokke, maar ik wil nog de stap naar het profvoetbal zetten

Maar een profcontract kreeg hij bij Club niet. “Neen, al was er wel sprake van. Dan werd er gezegd: Volgend jaar, als je een goed seizoen draait. Maar dan speelde ik een topseizoen in onder meer de Youth League en werd het toch weer niets. Ze vonden dat het verschil tussen mij en Clinton Mata te groot was.”

“Ik dacht: kom zeg, ik ben amper 19 jaar, wat verwachten jullie wel?! Het is raar geëindigd bij Club. Toen ze mij meedeelden dat ze de samenwerking gingen stoppen, was het coronastop en zat ik opeens zonder ploeg.”

Maffiatoestanden

Hij tekende toen een contract bij spelersmakelaar Luc Devroe. “En Luc vond voor mij een club in de Zwitserse tweede klasse: FC Chiasso, op een uurtje van Milaan. Maar nadat ik daar voor drie jaar getekend had, ging het fout: het bestuur vertrok plots, de club liep leeg en ik ben naar huis teruggekeerd. Heel raar wat daar toen is gebeurd. Het leken maffiatoestanden.

Het parcours van Jarno Vervaque

2005-2007 : KSV Veurne (jeugd)

2007-2020 : Club Brugge (jeugd)

2020-2021 : FC Gullegem

2021-2022 : FC Knokke

“Intussen waren we op het einde van de transferperiode gekomen en zat ik nog altijd zonder ploeg. Knokke was geïnteresseerd, maar hun kern zat al vol. Ze adviseerden mij om een jaartje bij Gullegem in tweede amateur te gaan spelen. Maar na drie trainingen en een invalbeurt tegen Harelbeke werd de competitie stilgelegd wegens de tweede coronagolf en was het seizoen al voorbij.”

Dit seizoen kon hij wel terecht bij Knokke en daar knokte hij zich snel in de ploeg. Het amateurvoetbal combineert hij momenteel met een job als promotiemedewerker bij het pretpark Plopsaland in De Panne. “Ik deel flyers uit, in West-Vlaamse horecazaken onder meer. Wat ik nu doe is tijdelijk, maar het ligt mij wel: met de wagen rondrijden, een beetje vrijheid krijgen om mijn eigen baas te kunnen zijn.”

Hij is intussen opnieuw begonnen met studeren. “Via het centrum voor afstandsonderwijs volg ik een cursus personal coach. Je leert zelfstandig en kiest zelf wanneer je je examen aflegt. Het is interessant en goed te combineren met het voetbal.”

Rock ‘n roll

Maar het ultieme doel van Jarno blijft onveranderd: profvoetballer worden. Hij wordt in die ambitie gesterkt door Olivier De Cock, assistent-coach van FC Knokke: de gewezen rechtsback van onder meer Club Brugge en de Rode Duivels vindt dat hij het in zich heeft. “Het gaat hier heel goed, ik ben gelukkig, maar die stap naar het profvoetbal wil ik zeker ook nog zetten.”

Jarno combineert voetbal met een job als promotiemedewerker bij Plopsaland. (gf)
Jarno combineert voetbal met een job als promotiemedewerker bij Plopsaland. (gf)

De keuze voor een ploeg uit de hoogste amateurreeks was anders ook wel een goeie stap, concludeert hij nu. “Als jonge gast is het er niet altijd gemakkelijk, want hier wordt het echte mannenvoetbal gespeeld. Soms zijn er meer duels dan er gevoetbald wordt, ook omdat op verplaatsing niet alle velden top zijn. Maar op mijn leeftijd is het een goeie reeks om ervaring op te doen. Het niveau is goed. Eerste amateur wordt zwaar onderschat.”

Het is meer rock ’n roll dan de beloftereeks, die een jeugdcompetitie is. “Na de match kun je hier echt stikkapot zitten. Hier is het voetbal fysieker, tactischer en meer op de counter gericht: eigenlijk komt het neer op heel de tijd heen en weer rennen. Bij de beloften wordt er meer op balbezit gespeeld. Het is bijna niet te vergelijken.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier