Hervé Kage: “In onze situatie moeten we thuis altijd punten pakken”

Hervé Kage. © BELGA
Christof Decraene

Een buikspierletsel hield hem maanden aan de kant, maar vorige zondag stond Hervé Kage voor het eerst dit seizoen aan de aftrap. Hij speelde iets meer dan een uur tegen Anderlecht, wat hoopgevend is voor zijn toekomst én die van KV Kortrijk. Want het mag gezegd: de Congolese Brusselaar kan meer dan een extraatje aan het aanvallend compartiment van KVK toevoegen.

Het buikspierletsel waarmee Hervé Kage lange tijd kampte, dateert al van vorig seizoen. Maar aanvankelijk speelde hij nog, mét pijn. In mei liet Kage zich uiteindelijk toch opereren. “Ik moest daarna zeven weken revalideren, maar na die periode voelde ik dat ik me niet vrijuit kon bewegen. Ik had ook nog pijn. Een nieuwe revalidatie van een vijftal weken volgde. Dat was een erg moeilijke periode, ik begon zelfs te twijfelen of ik ooit nog zou kunnen voetballen. Die operatie is uiteindelijk geen goed idee gebleken. Ondertussen gaat het beter.”

En dat toonde je eind oktober met een knap doelpunt tegen AA Gent. Daarna verdween je echter weer naar het achterplan, tot de trainerswissel.

“Waarom ik daarna weer naar de bank verdween, weet ik niet. Een tactische keuze zeker? Het is voorlopig noch mijn seizoen geweest, noch dat van KV Kortrijk. Maar ik denk dat we na de trainerswissel toch weer op de goede weg zijn.”

En dat zal nodig zijn, want KV Kortrijk staat voor enkele belangrijke thuiswedstrijden tegen Waasland-Beveren komende zaterdag en over twee weken tegen KV Mechelen.

“Dat zijn twee duels waarin we het eigenlijk aan onszelf verplicht zijn om te winnen. In onze situatie zouden we eigenlijk in elke thuiswedstrijd de drie punten moeten kunnen pakken. De resultaten in ons eigen stadion zullen bepalend zijn voor de rest van ons seizoen. Al zal men bij bijvoorbeeld bij Mechelen ook wel iets willen rapen bij ons, om hun situatie te keren.”

“Ik heb nooit begrepen waarom de vorige trainer geen extra defensieve versterking wou”

KV Kortrijk zal dus een artiest als jij goed kunnen gebruiken.

(lacht) “Dat kan kloppen, al heeft Kortrijk ook zonder mij al matchen gewonnen, hé. Maar het is zo dat ik mijn waarde heb voor deze club. Zeker als ik opnieuw helemaal op niveau raak, zal ik de club wel kunnen helpen.”

En kan je het scorend vermogen opkrikken, want die is momenteel niet bijster hoog. Met zestien doelpunten is Kortrijk zelfs de minst scorende ploeg in de Jupiler Pro League.

“Ik heb de kwaliteiten om beslissend te zijn, dat heb ik in het verleden al voldoende getoond. Zelfs vorig seizoen, toen ik met mijn blessure sukkelde maar toch speelde, ben ik enkele keren beslissend geweest. Ik weet dat ik het verschil kan maken.”

En dan is het alleen nog hopen op meer defensieve stabiliteit, want ook op dat vlak scoort Kortrijk heel slechte punten met de op drie na slechtste defensie in eerste klasse.

“Ik denk dat dat ons grootste probleem is. We slikken te gemakkelijk en te veel tegengoals. Maar we mogen daarvoor niet alleen naar de verdediging kijken. Dat probleem moeten we met de hele ploeg aanpakken. Weet je, het zat lange tijd niet goed met het vertrouwen. Altijd maar verliezen, dat wreekt zich.”

Welk soort speler moet het bestuur van KV Kortrijk zeker halen in de wintertransferperiode: een spits of een verdediger?

“Dat is een moeilijke vraag. Het gaat de jongste weken op alle vlak iets beter, maar we zullen best wel wat versterking kunnen gebruiken. Het bestuur moet bekijken waar het schoentje het meest wringt.”

Maar wat denk je zelf?

“Dat er verdedigers moeten bijkomen.”

“Ik heb de kwaliteiten om beslissend te zijn, dat heb ik in het verleden al bewezen”

Kan je begrijpen dat de vorige trainer zijn huidige defensie voldoende vond en geen extra versterking nodig achtte in het tussenseizoen?

“Neen, dat heb ik nooit begrepen. En de resultaten geven mij gelijk. De directie heeft nochtans enkele namen gesuggereerd, maar hij wimpelde het af.”

De nieuwe coach Glen De Boeck is alvast geen onbekende voor jou. Jullie werkten nog samen bij Anderlecht.

“Dat was bij de beloften van Anderlecht in 2008. Een korte periode, want ik werd daarna door paars-wit aan RKC Waalwijk uitgeleend. Ik denk wel dat de keuze voor Glen de juiste zal zijn. Hij heeft de juiste mentaliteit, een die past bij deze club. En dat is heel belangrijk, want de vorige trainer had dat niet. Glen kent de Belgische competitie, hij kent de spelers hier…”

En met De Boeck ben je ondertussen aan je zesde trainer in ruim twee seizoenen KV Kortrijk toe.

(lacht) “Officieel zijn het er inderdaad zes, al weet iedereen dat Patrick De Wilde en Bart Van Lancker hier puur voor de vorm dat statuut van hoofdtrainer kregen. Maar ik maakte het al eerder mee bij Charleroi, toen daar op korte tijd Yannick Ferreira, Luka Peruzevic en Mario Notaro elkaar aflosten. Het voelt vreemd aan dat na jaren van consistentie onder Hein Vanhaezebrouck en Yves Vanderhaeghe het bij KV Kortrijk zo’n vaart is gelopen. Johan Walem heeft zijn ideeën willen implementeren, maar de mayonaise pakte niet. Onder Karim Belhocine is het een tijdlang best aardig gegaan en onder Yannis Anastasiou was het niet goed. Ik heb uiteindelijk nooit begrepen waarom het bestuur voor de Griekse Belg gekozen heeft.”

Nochtans was iedereen aanvankelijk best wel positief over Anastasiou?

“Ik niet. Iedereen weet hoe het vorig seizoen in Roda is afgelopen. Goede resultaten heeft hij nog niet kunnen voorleggen, alle cijfermateriaal is niet in zijn voordeel. Als voetballer was hij goed, dat heeft hij bewezen bij Anderlecht en Ajax. Maar als trainer… Misschien heeft hij de Belgische competitie onderschat.”

De toekomst van Hervé Kage

Hervé Kage heeft bij KV Kortrijk nog een contract tot 2020, maar over zijn toekomst blijft hij vaag. “Om eerlijk te zijn: ik bekijk het van week tot week. Als ik hier alle matchen kan spelen of als we een prijs zouden kunnen pakken, zou het best wel kunnen dat ik mijn contract uitdoe. Ik amuseer me hier en onderhoud met iedereen een goede relatie. Maar het is ook duidelijk dat ik hier weer aan spelen toe moet komen, anders dringt een uitleenbeurt zich op in januari. Ik ben 28 jaar, ik moet spelen. Maar ik had al een gesprek met de coach waarin hij duidelijk heeft gemaakt dat hij op mij rekent. Ik hoop dan ook dat ik voorts een goed seizoen kan spelen, veel kan scoren en veel assists mag geven. Misschien levert het me dan ook nog een transfer naar een grote club op.”

Eerder was er al interesse vanuit Australië en Turkije, maar het clubbestuur liet hem niet gaan naar respectievelijk Sidney en Gaziantepspor. “Ik vind de Turkse competitie van een heel hoog niveau. Als je ziet welke spelers daar allemaal rondlopen… Als ik ooit in een competitie van dat niveau kan aantreden, zou ik heel content zijn. Maar het moet niet per se Turkije zijn. Ik moet vooral rekening houden met het sportieve én financiële aspect.”