Gullegemse doelman Juliaan Laverge gaat geluk beproeven bij het Spaanse Cordoba

Juliaan Laverge in actie bij Cordoba. © LLV
Redactie KW

Gullegemnaar Juliaan Laverge heeft dit seizoen de stap naar het buitenland gezet. De ex-keeper van KSV Roeselare verkoos het avontuur bij het Spaanse Cordoba B, actief op het vierde hoogste niveau in Spanje, boven een verlengd verblijf op Schiervelde. “Het stadion is fantastisch, daar wil ik ooit eens onder de lat staan.”

De transfer is een opmerkelijke carrièrewending voor Juliaan Laverge. Niet alleen omdat de keeper nog niet echt doorgebroken was bij KSV Roeselare (eerste klasse B), zijn vorige club, maar ook omdat een loopbaan als profvoetballer niet echt leek weggelegd te zijn voor de jeugdige Juliaan. De Gullegemnaar speelde in zijn jonge jaren bij KV Kortrijk, maar werd daar als twaalfjarige al doorgestuurd. Daarna viste FC Gullegem hem weer op. Daar gooide hij blijkbaar hoge ogen, want op zijn zestiende haalde Roeselare Laverge opnieuw naar de hogere regionen van het Belgische voetbal. Hoewel hij twee jaar later debuteerde tegen Tubeke kreeg de keeper nooit echt de kansen waar hij van droomde.

“Pas op, ik heb er wel een goede opleiding genoten”, zegt Laverge. “Op dat vlak heb ik KSV Roeselare weinig te verwijten. Ik mocht er vorig seizoen mijn eerste profcontract tekenen, debuteerde er op het niveau van eerste klasse B. Ook aan keepertrainer Virgil Dewindt heb ik veel te danken. Helaas waren er in mei die licentieproblemen en zijn er beloftes gemaakt waar de club later op is teruggekomen. Eerste keeper Wouter Biebauw zou vertrekken en ik zou een plekje opschuiven in de hiërarchie. Maar hij bleef, en ondertussen trok Roeselare met Nicaise Kudimbana nog een andere ervaren keeper aan. Dan weet je het wel.”

Europees kampioen met Spanje

Laverge was einde contract en koos eieren voor zijn geld. Hij trok de transfermarkt op, aanvankelijk zonder veel succes. “Er was wel wat interesse van lager geklasseerde ploegen, waar ik eerste keeper kon worden. Ook Oudenaarde (tweede afdeling A, red.) polste even, maar dat was nooit concreet.”

Juliaan Laverge met zijn ouders Tom en Sofie Declercq. Broer August was afwezig wegens voetbaltraining.
Juliaan Laverge met zijn ouders Tom en Sofie Declercq. Broer August was afwezig wegens voetbaltraining.© LLV

Net op het moment dat de keeper de hoop bijna had opgegeven, meldde FC Cordoba zich, in de persoon van ex-KSV-coach Juan Gutiérez, nu sportief directeur in de Andalusische hoofdstad. “Juan was vanaf januari 2019 een half jaar trainer bij ons”, vertelt Laverge. “Hij heeft altijd een hoge dunk van mij gehad en had na zijn ontslag gezegd dat hij me zou blijven volgen. Als iemand die als speler met Spanje het EK gewonnen heeft (in 2008, red.) dát zegt, ga je toch even zweven, ja.”

Gutiérrez hield zijn belofte en belde Laverge deze zomer op. “Hij wilde me wel eerst enkele weken testen”, glundert Laverge. “Logisch, want hij had me na zijn vertrek bij Roeselare niet meer zien spelen en wist niet hoe ik geëvolueerd was. Roeselare wist van die interesse en trok nog aan mijn mouw, maar mijn naaste omgeving gaf me het vertrouwen om de stap naar het buitenland te zetten. In Spanje zou ik derde keeper worden en me verder kunnen ontwikkelen. Vooral het voetenwerk is er heel belangrijk, een van mijn minder sterke punten.”

Stage, Spaans en siësta

Begin augustus trok Laverge naar Cordoba. Daar logeerde hij de eerste nacht bij Gutiérez. De andere dagen mocht hij op hotel. “Ik onderging ook een coronatest. Niet prettig. (lacht) Die eerste trainingen op Spaanse bodem verliepen vrij stroef. Niet op sportief vlak, neen. Wel was de communicatie met de ploegmaats vrij nihil. Niemand sprak me aan en ik had het gevoel dat ze zich afvroegen wat ‘die vreemdeling’ bij hen kwam doen. Gelukkig verdween die eerste indruk snel. Na een tijdje trok ik op met de jonge gasten en ook de veteranen waren wat meer open. Daar had de stage in Malaga allicht veel mee te maken. Ik leerde de gewoontes ook mondjesmaat kennen. De siësta? Een heerlijk gebruik.” (lacht)

Tweejarig contract met optie

Maar in Malaga kon Laverge ook de trainersstaf van zijn kunnen overtuigen. “In een oefenmatch tussen Cordoba A en B speelde ik goed. De keeperstrainer had me vooraf verteld dat hij me graag wilde houden en dat ik de wedstrijd niet als een test mocht zien. Ik zat echt op een roze wolk op dat moment, alles ging vlot.”

Juliaan Laverge op training.
Juliaan Laverge op training.© LLV

De Gullegemnaar speelde zo goed dat Cordoba hem prompt een contract van twee jaar mét optie onder de neus schoof. Een emotioneel moment voor Laverge. “Ik had het verwacht, maar toch leek het wel een droom. Ik heb meteen mijn ouders gebeld. Die waren dolblij natuurlijk. Mijn vader heeft me ook nog een sms’je gestuurd waarin hij me zei dat hij trots op me was.” (glimlacht)

“Het is een grote stap, ja. In Roeselare hadden veel spelers nog nooit de binnenkant van een fitness gezien. In Cordoba daarentegen is alles zo professioneel georganiseerd, is de mentaliteit top en krijgen de keepers verregaande professionele begeleiding. Er zijn videobesprekingen voor de doelmannen en tijdens de trainingen moeten we ook meespelen met de oefenvormen op balbezit. En dan dat stadion, het Estadio Nuevo Arcángel: fantastisch! Ik hoop er ooit onder de lat te mogen staan. Dat zou geweldig zijn.”

Heimwee en corona

Donderdag vertrok Laverge opnieuw richting het zuiden van Spanje. Deze keer voor een langere periode. Pas met Kerstmis mag hij weer even terug naar huis. “Dat zal wel even wennen zijn, ook voor mijn ouders. Mijn moeder had het al moeilijk toen ik op stage vertrok. Dat zal nu dus niet anders zijn.”

“Of ik de rest van mijn carrière in Spanje blijf? Dat weet ik niet. Momenteel is het mijn doel om ooit eerste doelman van Cordoba A te worden. Maar zeg nooit nooit. Een goed voorstel van een mooie Belgische club leg ik natuurlijk niet zomaar naast mij neer. Stap voor stap. Eerste halte: een succesvol Spaans avontuur.” (JS)